w 2013 roku kolega BDMB pisze " Podstawowa sprawa to, że zobowiązanie powstaje z dniem otrzymania faktury, czyli na koniec roku 2012 nie ma zobowiązania. Nie można księgować przez 640 gdyż koszt który powstał nie jest kosztem przyszłych okresów. Konta 640 należałoby użyć gdyby faktura została otrzymana w grudniu a dotyczyła w całości lub w części roku następnego. Saldo konta 300 wykazuje się w bilansie w pozycji "Pozostałe zobowiązania" i saldo to wyraża wartość niefakturowanych dostaw lub usług w wartości netto. Nie są to zobowiązania i nie można ich wykazywać w rb-28S. Księgowanie takie jest w pełni zgodne z UoR. Jeżeli mamy do czynienia z kwotami nieistotnymi w sensie UoR to można stosować uproszczenie i zaksięgować w całości fakturę do stycznia. Stosowanie uproszczeń wymaga wcześniejszego ujęcia ich w polityce rachunkowości." czyli po 3 latach zmienia zdanie
TWoj pisze:...pozwolę sobie znów nie zgodzić się z BDMB. Jeśli odbyła się dostawa to nie są to prawdopodobne a pewne zobowiązania. I nie są to RMK...
Co na to UoR Art. 39
2. Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdaw-czy, wynikających w szczególności:
1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny;
-------------------------------------------------------
Pewne zobowiązania są to zobowiązania zdefiniowane w Uor art. 3 ust. 1
20) zobowiązaniach – rozumie się przez to wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki;
------------------------------------------------------------------
a nazywanych w MSR 37 zobowiązaniami handlowymi.
Samo przyjęcie przez jednostkę dostawy powoduje tylko postanie stanu prawnego z którego wynika nieskonkretyzowana powinność zapłaty za dostawę (przy założeniu że spraw tych nie reguluje szczegółowa
umowa). Jeżeli zatem nie został określony termin wymagalności zobowiązania to nie jest to zobowiązanie pewne a prawdopodobne ( w tym stanie prawnym dostawca nie może dochodzić zapłaty) na drodze sądowej) . Dopiero otrzymanie przez jednostkę faktury powoduje powstanie zobowiązania pewnego wobec konkretnego dostawcy gdyż faktura w myśl przepisów KC jest oświadczenie woli i pełni rolę żądania zapłaty czyli nakłada na jednostkę obowiązek wykonania świadczenia.
TW jak czegoś nie rozumiesz to to śmiało pytaj postaram Ci się to wyjaśnić a nie kieruj mnie Twoich tekstów.
Piszesz nieprawdę. Rozliczenie zakupu to są bierne międzyokresowe rozliczenia kosztów. Nie ujmuje się je na koncie 640 dlatego że na tym koncie ujmuje się bierne międzyokresowe rozliczenia kosztów które są REZERWAMI a rozliczenia zakupu to nie rezerwy.
W KSR 6 II 2. 3 pisze
.....
Do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów będących REZERWAMI nie zalicza się biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1 ustawy. Są to w szczególności:
b) zobowiązania wynikające z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług. Zalicza się je do zobowiązań z tytułu dostaw i usług, i to także wtedy, gdy ustalenie przez jednostkę dokładnej ilości i/lub ceny dostawy/usługi może wymagać szacunków.
-----------------------------------------------------------------------------
Czas płynie TW a Ty nie czynisz postępu w rozumieniu rachunkowości.
Zgodnie z Rozporządzeniem MF z dn.05.07.2010 w sprawie szczeg. zasad rach. oraz planów kont......itd. Zespół 3 to materiały i towary. W opisie konta 300: "Konto 300 może wykazywać dwa salda. Saldo Wn oznacza stan dostaw w drodze (materiały i towary w drodze), a saldo Ma - stan dostaw lub usług niefakturowanych". Natomiast określenie - "zobowiązania" użyte jest w opisie sald każdego konta zespołu 2 ( w odróżnieniu do opisu sald kont zespołu 3 gdzie nie ma mowy o zobowiązaniach). Saldo Wn konta 300 ujmuje się w bilansie razem z zapasami, a saldo Ma łącznie ze zobowiązaniami. I tyle.. po co bić pianę i wszystko komplikować