dzięki za dyskusję!
nie wiem jeszcze jaką podejmiemy decyzję, muszę poczytać wyroki!
ja teżasiak pisze:ja wyznaje zasadę że jeśli nie mam 100 % czy przyznać to daje odmowę i sama mówię żeby wnioskodawca się odwołał
jak sko przyzna to śpię spokojnie i wszyscy zadowoleni a ja sie nie bede stresowała jak kontrol mi wpadnie np
a współczuj sobie do woli ... na zdrowiegościu pisze:
Ale tu nie ma nic do śmiechu tylko współczuć kto u ciebie w SKO pracuje
Był to pewnie jednostkowy przypadek
to jest nas dwieelcia1 pisze:ja miałam taki przypadek, dałam bo nie widziałam podstaw do odmowy i też spałam spokojnie
Gościem nie jestem, ale mnie wyroki sadów przekonałyewalu pisze: a ty gościu nadal nie podałeś mi powodu, dla którego ty nie dajesz w takim przypadku śp ... macierzyński to nie zatrudnienie ( mówimy o macierzyńskim po utracie zatrudnienia ) tak jak i renta rodzinna na przykład
Względnie WSA w Gorzowie:Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie podzielił w tej sprawie stanowisko organów obu instancji uznając, że pobieranie zasiłku macierzyńskiego wyklucza otrzymywanie w tym samym okresie czasu zasiłku pielęgnacyjnego. Należy zgodzić się ze stanowiskiem organu, że zasiłek macierzyński jest świadczeniem pieniężnym mającym na celu zapewnienie środków utrzymania w czasie kiedy osoba go otrzymująca nie wykonuje pracy w związku z urodzeniem dziecka i koniecznością opieki nad nim. Zasiłek ten zastępuje dochód z pracy ( wynagrodzenie za pracę) mając na względzie to, że osoba taka nie może w tym okresie wykonywać pracy zarobkowej. Jest on świadczeniem okresowym dla osób pozostających w zatrudnieniu ( które powrócą do pracy) ale przysługuje także tym osobom, którym umowa o pracę wygasła z dniem urodzenia dziecka.
Natomiast świadczenie pielęgnacyjne ma na celu zrekompensować utracony zarobek osobie, która zmuszona była zrezygnować z zatrudnienia lub nie może podjąć zatrudnienia w związku z konicznością opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem . Przyznanie tego świadczenia powoduje także opłacanie za osobę je otrzymujące składek na ubezpieczenie społeczne. Zdaniem Sądu świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie bezrobotnej (tj. rezygnującej z zatrudnienia lub nie podejmującej zatrudnienia), a skarżąca taką osobą nie jest w rozumieniu powyższych przepisów, tj. zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia, ponieważ przebywanie na zasiłku macierzyńskim wyklucza taką możliwość tj. podjęcie zatrudnienia w pełnym zakresie. Jednocześnie Sąd zwraca uwagę, że po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego, skarżąca może starać się o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego na niepełnosprawne dziecko, które wymagać będzie dalszej osobistej opieki któregoś z rodziców i uniemożliwi skarżącej podjęcie pracy zarobkowej.
Tym samym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne znaczenie ma ustalenie charakteru zarówno świadczenia pielęgnacyjnego, jak również urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego i przyznawanego w tym zakresie zasiłku macierzyńskiego. Instytucja, jaką jest świadczenie pielęgnacyjne stanowi pomoc dla podmiotu opiekującego się osobą niepełnosprawną. W wypadku osób rezygnujących z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej świadczenie pielęgnacyjne ma więc zrekompensować utratę szans zarobkowych na skutek poświęcenia czasu wyłącznie na opiekę nad bliską osobą niepełnosprawną . Z kolei urlop macierzyński jest uprawnieniem pracownicy, która w trakcie trwania stosunku pracy urodziła dziecko ( dział 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy Dz. U z 1998 r. , nr 21 , poz. 94 ze zm. określanej dalej jako k.p. ) . . Ma on służyć przygotowaniu się do porodu, odnowie organizmu pracownicy po porodzie oraz umożliwienie matce nawiązania więzi psychicznej z nowo narodzonym dzieckiem oraz roztoczeniu nad nim opieki w pierwszych miesiącach jego życia (por. A. Świątkowski , Kodeks pracy, Komentarz, C.H. Beck 2012, wydanie 4, s. 845).
(...)
Te szczególne uwarunkowania wskazują, że świadczenie w postaci zasiłku macierzyńskiego ma charakter ekwiwalentu wynagrodzenia za pracę i pozostaje w ścisłym związku ze stosunkiem pracy kobiety albo innym stosunkiem z którym wiąże się obowiązek albo możliwość ubezpieczenia chorobowego ( art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Dz. U z 2013 r. nr 1442 ), zapewniając jej utrzymanie w okresie, który zgodnie z zamysłem ustawodawcy ma służyć zarówno jej rekonwalescencji jak i sprawowaniu opieki nad nowonarodzonym dzieckiem, zwalniając ją w tym okresie ze świadczenia pracy.
Oznacza to, że w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego ( a tym samym również korzystania zasiłku macierzyńskim ) w istocie nie można mówić o niepodejmowaniu, czy rezygnacji z zatrudnienia w rozumieniu art. 17 ust. 1 u.ś.r., bowiem okres ten w zasadzie wyłącza pracownicę z aktywności zawodowej, której nie może ona podjąć nie tracąc wynikających z tego urlopu uprawnień.
(...)
Wprawdzie ustawodawca pozostawia pracownicy decyzję co do korzystania z tego uprawnienia, a jej wybór oznacza rezygnację ze świadczenia pracy, w istocie jednak nie prowadzi do rozwiązania stosunku pracy, zaś służy – co zostało już powiedziane – umożliwieniu jej sprawowania osobistej opieki i nawiązaniu więzi psychicznej z nowo narodzonym dzieckiem. Z powyższych rozważań wynika, iż zasiłek macierzyński związany jest zatem co do zasady z pozostawaniem w stosunku pracy, przy czym przysługuje on również mimo rozwiązania tego stosunku po zajściu przez pracownicę w ciążę. Jak trafnie zauważył organ I instancji, otrzymywanie zasiłku macierzyńskiego po utracie zatrudnienia nie jest wymienione w art. 3 pkt 22 u.ś.r. i explicite zaliczone do zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej należy uznać, że otrzymywanie tego rodzaju zasiłku jest nierozłącznie związane z wcześniejszymi zatrudnieniem osoby i stanowi substytut świadczenia, jakie osoba otrzymywałaby, gdyby nadal pozostawała zatrudniona.
(...)
Tym samym stwierdzić należy, że w okresie otrzymywania zasiłku macierzyńskiego, nawet po ustaniu stosunku pracy, nie można otrzymywać równocześnie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu nie podjęcia lub rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, bowiem w istocie nie może tu zaistnieć przesłanka "niepodjęcia lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej" w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym. W tym okresie pracownica z mocy samego prawa zwolniona jest z obowiązku świadczenia pracy, w celu realizacji opieki nad dzieckiem.
Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r. zawiera - jak słusznie zauważa skarżąca - zamknięty katalog negatywnych przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nie obejmuje zasiłku macierzyńskiego jako wykluczającego pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego. Nie może jednak umknąć uwadze, że w rozpatrywanej sprawie to nie spełnienie przesłanek negatywnych, lecz brak spełnienia przesłanki pozytywnej określonej w art. 17 ust. 1 u.ś.r. skutkował odmową przyznania skarżącej żądanego świadczenia.