Przyznanie odsetek w drodze orzeczenia sądu lub decyzji właściwego organu jest możliwe tylko wówczas, gdy istnieją wyraźne normy uprawniające wymienione organy do oznaczenia terminu i sposobu spłaty przewidzianych w tych normach należności pieniężnych oraz przyznania i określenia wysokości odsetek. Musi zatem istnieć wyraźny przepis upoważniający organ lub sąd do przyznania odsetek. (por. System prawa prywatnego. Prawo zobowiązań-cześć ogólna, red. E. Łętowska, t. 5, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2006, s. 252 oraz Kodeks cywilny. Komentarz, red. K. Pietrzykowski, t. I, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2005, s. 886).
Zarówno w ustawie o świadczeniach rodzinnych jak i w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego brak podstaw materialnoprawnych do zasądzenia odsetek karnych w postępowaniu administracyjnym za świadczenia przyznane po upływie znacznego okresu od dnia jego wymagalności.
W szeregu orzeczeniach Naczelny Sąd Administracyjny wskazywał, że istnieje możliwość zasądzenia odsetek od opóźnienia wypłaty należności (z różnych tytułów), lecz jedynie w postępowaniu przed sądem powszechnym (odpowiednio - uchwała 7 Sędziów NSA z 5 marca 2001 r. sygn. akt OPS 17/00, opubl. LEX 47756; wyrok NSA z 29 kwietnia 1998 r. sygn. akt I SA 1713/97, LEX nr 45863.
Ponadto żądanie zasądzenia odsetek może przybrać formę żądania naprawienia szkody, jaka została wyrządzona przez niezgodne z prawem działania organu władzy publicznej (art. 77 ust. 1 Konstytucji RP). Jednakże powyższe z uwagi na prywatnoprawny charakter podlega rozstrzyganiu przez sądy powszechne.