Odmowa w czasie epidemii

[MKZ]

Osoba zwróciła się o pomoc z powodu choroby COVID-1 - już po zwolnieniu z kwarantanny. Pracownik próbował rozeznać sytuację rodziny, jednak osoba jest tak roszczeniowa, że nie chciała rozmawiać o uzyskiwanych przez członków rodziny dochodach. Wezwano ją więc do doręczenia brakujących dokumentów. Klient zadzwonił i poinformował pracownika, że w takim razie dziękuje za pomoc, rezygnuje z takiej pomocy - nie będzie pisał również żadnych oświadczeń. Czy mogę wydać decyzję odmowną, ze względu na brak możliwości ustalenia sytuacji dochodowej rodziny?

[Ojciec76]

Oczywiście, że tak. Epidemia nie ma nic do tego.

[pomocnik]

W tej sytuacji należy umorzyć postępowanie zgodnie z art. 105 k.p.a. Wydanie decyzji odmownej miałoby uzasadnienie wówczas, kiedy strona nie podjęłaby współpracy. Tak jest w tym wypadku, ale jedynie na pierwszym etapie prowadzonego postępowania. Jednak jego kolejny etap to rezygnacja strony z ubiegania się o ustalenie jej praw. Zatem owa rezygnacja stanowi podstawę do przerwania postępowania i dalszego, ewentualnego zobowiązywania strony do przedłożenia wymaganych dokumentów.
Wydanie decyzji odmownej może nastąpić po przeprowadzeniu pełnego postępowania, czyli ustania wszystkich okoliczności dających podstawę do podjęcia przez organ merytorycznej decyzji. W tym wypadku tak przecież nie jest, gdyż uniemożliwił to wniosek strony w sprawie rezygnacji. Umorzenie postępowania wiąże się z bezprzedmiotowością postępowania (brakiem strony) i brakiem możliwości merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy – a tak jest w tym wypadku.

[Ojciec76]

Wniosek strony z rezygnacją z pomocy jest po przeprowadzeniu rozeznaniu sytuacji rodziny i żądaniu dostarczenia dokumentów.

Rozumiem, że rozeznanie telefoniczne dokonane na podstawie art. 15 o ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Art. 107 ust 4a: Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego przez osoby lub rodziny ubiegające się o świadczenia z pomocy społecznej lub na jego aktualizację przez osoby lub rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

Art. 107 ust. 5: Pracownik socjalny przeprowadzający rodzinny wywiad środowiskowy może domagać się od osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym. Odmowa złożenia oświadczenia jest podstawą wydania decyzji o odmowie przyznania świadczenia.

[pomocnik]

Wniosek strony z rezygnacją z pomocy jest po przeprowadzeniu rozeznaniu sytuacji rodziny i żądaniu dostarczenia dokumentów.

Nie bardzo rozumiem, z jakiego przepisu wynika powyższe stwierdzenie. Może chodzi o art. 106 ust. 4? Nie bardzo też rozumiem, jak to się ma do omawianej sytuacji, czyli rezygnacji strony z ubiegania się o świadczenie. Zacytowane artykuły owszem, mają zastosowanie, ale w toku prowadzonego postępowania. O ile wniosek strony takie postępowanie wszczyna, to rezygnacja kończy jego bieg w formie umorzenia. Na jakiej zasadzie można żądać od strony jakiegokolwiek dokumentu i w jakim celu, jeśli ta nie jest już zainteresowana pomocą. Na jakiej zasadzie należy „na siłę” próbować rozeznać sytuację rodziny lub osoby?
Z takiego toku rozumowania wynikałoby, że liczy się nieuzasadniona i niczym nie poparta dążność do przeprowadzenia wywiadu, domagania się dokumentów, by następnie wydać decyzję odmowną – zgodną z wolą strony. Czy może należałoby by wydać decyzją przyznającą – niezgodną z wola strony?
Art. 107 ust. 4a mówi wyraźnie, iż (m.in.) odmowa przyznania świadczenia następuje w przypadku niewyrażenia zgody na przeprowadzenie wywiadu, ale w odniesieniu do osób lub rodzin ubiegających się o pomoc. Rezygnacja strony z wcześniej złożonego wniosku nie jest już ubieganiem się o świadczenie.

Wydanie decyzji odmownej następuje po przeprowadzeniu całego postępowania. „Całość” postępowania rozumie się nie tylko poprzez złożenie wniosku, przeprowadzenie wywiadu, uzyskanie stosownych dokumentów i wydanie decyzji odmownej (lub przyznającej). Jeśli zakończy się ono na etapie art. 11 ust. 2, art. 107 ust. 4a lub 5, to także rozumiane jest jako postępowanie przeprowadzone w „całości”.