Cd.
By odmówić udzielenia pomocy lub ograniczyć rozmiar przyznanego świadczenia, organ zobowiązany jest do ustalenia wysokości posiadanych środków i przeprowadzenia analizy, w wyniku której wykaże ich całkowity brak bądź niemożność przeznaczenia ich na pomoc tego rodzaju. W przeciwnym razie powinien udzielić pomocy w takim zakresie, na jaki posiadane środki pozwalają.Organ nie jest więc związany wnioskiem co do zakresu przyznanego świadczenia.Bezsprzecznym jest fakt, że przyznana konkretna pomoc musi mieć pokrycie w środkach finansowych, gdyż w przeciwnym wypadku nie mogłaby zostać faktycznie zrealizowana. Nie ulega zatem wątpliwości, iż organ nie może zabezpieczyć wszystkich potrzeb osób ubiegających się o pomoc, jak również udzielać świadczeń w oczekiwanej przez te osoby wysokości. Dlatego działanie organu w ramach uznania administracyjnego oznacza załatwienie sprawy zgodnie ze słusznym interesem obywatela, o ile nie stoi temu na przeszkodzie interes społeczny i możliwości organu w zakresie posiadanych uprawnień i środków. Organy pomocy społecznej działają w oparciu o środki finansowe, których wysokość jest ściśle określona i w tak wyznaczonych granicach realizować muszą swe ustawowe cele. Wymaga to realistycznej oceny możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych osób uprawnionych do świadczeń. W konsekwencji nie budzi wątpliwości, że wobec ograniczonych możliwości finansowych pomocy społecznej świadczenia powinny być rozdzielane proporcjonalnie na wszystkich potrzebujących, a w pierwszej kolejności zaspokajane są najbardziej pilne potrzeby.Pamiętać jednak należy, że art. 3 ust. 4 u.p.s. nakazuje organowi pomocy społecznej uzależnić rozmiar świadczonej pomocy od celów i możliwości pomocy społecznej. Jednak organ rozstrzygający sprawę obowiązany jest dokładnie wskazać, dlaczego nie przyznał pomocy na dany cel. Organ obowiązany jest więc poczynić ustalenia, jakimi środkami finansowymi dysponuje w skali miesiąca na potrzeby związane z przyznawaniem usług opiekuńczych, jaki jest średni rozmiar pomocy przyznanej w skali danego miesiąca na jednego uprawnionego, będącego w takiej lub zbliżonej sytuacji jak skarżący, ile osób złożyło w danym miesiącu wnioski o przyznanie tej formy pomocy i na jakie cele oraz ilu potrzebujących z tej formy pomocy korzysta. Powyższe ustalenia winny mieć poparcie w zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym. Wyjaśnione fakty należy również przytoczyć w uzasadnieniu decyzji oraz wskazać, jaki mają wpływ na indywidualną sprawę. Organy administracji publicznej orzekające w sprawach przyznania bądź odmowy przyznania pomocy społecznej winny w uzasadnieniu podać konkretnie wysokość kwoty, jaką dysponowały na udzielenie tego rodzaju pomocy, jaka kwota została już rozdysponowana i na jakiego rodzaju potrzeby oraz w jakim rozmiarze były przyznawane przeciętnie usługi opiekuńcze. Organ administracji publicznej powinien przede wszystkim wykazać, jakie miał przyznane środki na pomoc społeczną, w tym na zasiłki celowe i jak je rozdysponował. Ocenę możliwości finansowych gminy należy też odnieść do konieczności zaspokojenia potrzeb innych osób korzystających z pomocy społecznej." (
https://www.prawosocjalne.pl/articles/sh ... iekunczych)