( bd bardzo wdzieczna...
W związku z tym regulacja zawarta w art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy powinna być odczytywana w ten sposób, że w pierwszej kolejności winny podlegać zaspokojeniu należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie decyzji za konkretny okres świadczeniowy - do ich całkowitego zaspokojenia, tym bardziej, że ww. przepis rozpoczyna się sformułowaniem: "W okresie, w którym osoba uprawniona otrzymuje świadczenia z funduszu alimentacyjnego ...".
II SA/Łd 988/13 - Wyrok WSA w Łodzi"W ocenie sądu przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w sposób wystarczający wskazują na zaliczanie w pierwszej kolejności wyegzekwowanych od dłużnika alimentacyjnego kwot na konkretny okres świadczeniowy wynikający z decyzji, będącej podstawą do prowadzenia egzekucji. Nie ma zatem potrzeby do odwoływania się do zasad uregulowanych w innych aktach prawnych, czy to w Ordynacji podatkowej, czy to w Kodeksie cywilnym."
IV SA/Gl 343/12 - Wyrok WSA w Gliwicach"Podobnie bez znaczenia jest okoliczność, że w okresie świadczeniowym skarżący przekazał Komornikowi kwoty udokumentowane dowodami wpłat. Kwoty te bowiem Komornik zobowiązany był przeznaczać na zaspokojenie należności wymienionych w art. 28 ustawy o pomocy według kolejności ustalonej w tym przepisie. Część tych sum trafiła wprawdzie do organu właściwego wierzyciela, który jednak uprawniony był do zaliczenia ich na poczet wcześniej powstałych zaległości skarżącego wobec funduszu alimentacyjnego, które przekraczały łączną wartość dokonanych wpłat, skoro na początku okresu świadczeniowego zaległość ta wynosiła już [...] zł (zaświadczenie Komornika z dnia [...] – k. 37 akt administracyjnych)."
II SA/Bd 357/13 - Wyrok WSA w Bydgoszczy"Sąd zwrócił także uwagę, że stosownie do art. 451 § 1 Kodeksu cywilnego dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. Jednakże to, co przypada na poczet danego długu, wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne oraz na zalegające świadczenia główne. Zgodnie z § 3 art. 451 Kodeksu cywilnego w braku oświadczenia dłużnika lub wierzyciela spełnione świadczenie zalicza się przede wszystkim na poczet długu wymagalnego, a jeżeli jest kilka długów wymagalnych - na poczet najdawniej wymagalnego. Na przeszkodzie w zastosowaniu art. 451 Kodeksu cywilnego nie stoi art. 28 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, który adresatem normy czyni organ prowadzący postępowanie egzekucyjne i reguluje kolejność zaspokojenia roszczeń z kwot uzyskanych w drodze egzekucji, a nie kwestie spłaty długu do rąk własnych wierzyciela. W przypadku braku oświadczeń dłużnika, to wierzyciel jest uprawniony zaliczyć zapłacone alimenty jako zapłatę alimentów najdawniej wymagalnych."
