wniosk-dluznika-o-rozlozenie-zadluzenia ... p207908929Sylwia_ref pisze: ↑12 cze 2025, 10:06Macie przypadki odmawaiania rat? Dłużnik proponuje tylko 500 zł a zadłuzenie ma takie że nie spłaci tego w ciągu 8-10 lat. Czy możemy rozłożyć na raty np po 1000? Moim zdaniem kase ma ale do teraz nic nie płacił, wiec jakby nie wykazuje tego że chce płacić. Mocno zależy mu na zawieszeniu egzekucji u komornika żeby nie płacić takich kosztów komorniczych.
Ustalić jego sytuację dochodową, rodzinną i zdrowotną np. czy gość jest niepełnosprawny, chory, czy ma majątek, inne dzieci/żonę na utrzymaniu, czy starał się o aktywizację w zakładzie karnym, jeżeli nie to dlaczego a jak mu odmówiono to dlaczego, jak długo będzie odbywał karę. W zalezności od ustaleń a pewnie wszystko wyjedzie na nie to mu też odmówicie bo nie będzie w sytuacji nadzwyczajnej.ewka78 pisze: ↑12 cze 2025, 10:13mam pytanie trochę inne, mam nadzieje że ktoś pomoże. Dłużnik odbywa kare pozbawienia wolności w zakładzie Karnym. Przesłał wniosek o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z FA ( ma bardzo duży dług). Jakie działania musimy podjąć? Proszę moze ktoś miał taką sytuację.
Szarak pisze: ↑12 cze 2025, 11:56Natomiast jak wskazano w wyroku WSA w Krakowie z dnia 23.09.2020 r., III SA/Kr 395/20 – „Instytucja rozłożenia na raty należności alimentacyjnych przewidziana została dla osób, dla których jednorazowe uiszczenie kwoty zadłużenia jest niemożliwe do wykonania z uwagi na brak ku temu środków i realnie osiągane niskie dochody, przy jednoczesnym znacznym obciążeniu budżetu domowego. Ma ona umożliwić dłużnikowi dobrowolne wykonanie ciążącego na nim obowiązku i pozwolić na uniknięcie sytuacji, gdy przymusowe egzekwowanie długu (co niewątpliwie rzutuje na jego powiększenie) prowadzić będzie do uczynienia z niego beneficjenta świadczeń z pomocy społecznej, jako osoby niezdolnej do samodzielnej ekonomicznej egzystencji, a w dalszej konsekwencji, uniemożliwi odzyskanie wypłaconych ze środków publicznych świadczeń".
Musi więc to być na tyle trudna sytuacja finansowa i rodzinna, by rozłożenie na raty stało się realną sposobnością do uiszczenia należności, tak by jednocześnie nie doprowadzić do pogłębienia się trudnego położenia tej rodziny lub osoby. Rozłożenie na raty będzie jednak stało w sprzeczności z dyspozycją ww. przepisu, gdy dłużnik nie znajduje się w trudnej sytuacji dochodowej i rodzinnej, a jego wniosek ma jedynie na celu uniknięcie prowadzonej egzekucji, choć np. jego sytuacja finansowa jest na tyle dobra, że pozwalałby spłacać zadłużenie w wyższej wysokości.
Jak wynika z poglądów judykatury: „Ustawodawca dopuścił możliwość zaniechania obciążania dłużnika alimentacyjnego obowiązkiem zwrotu w przypadkach uzasadnionych warunkami materialnymi i rodzinnymi osoby zobowiązanej. Ustawodawca używając zwrotu „może umorzyć” przesądził, że decyzja organu w tym zakresie ma charakter uznaniowy, co oznacza, że organ ma możliwość wyboru jednego spośród kilku wariantów rozstrzygnięć. O tym czy kwota zadłużenia powinna być np. umorzona w całości, w części, czy też nie, rozstrzyga organ, który wydał decyzję w ramach tzw. „uznania administracyjnego”. Organ ten ma możliwość, ale nie ma obowiązku umorzenia należności nawet w razie stwierdzenia, że zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji dochodowej i rodzinnej zobowiązanego” (Wyrok WSA w Warszawie z dnia 08.10.2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1087/12).
Ponadto w wyroku WSA w Krakowie z dnia 12.04.2023 r., sygn.. akt III SA/Kr 753/22, utrzymanym przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 30.08.2024 r., sygn. akt I OSK 2432/23, wskazano:
„Końcowo należy jeszcze zwrócić uwagę, że skarżący wniósł o udzielenie najdalej idącej ulgi polegającej na umorzeniu należności alimentacyjnych w całości. Nie skorzystał zatem w pierwszej kolejności z udzielenia innych ulg w spłacie swoich zobowiązań, o których stanowi art. 30 ust. 2 ustawy, w postaci rozłożenia na raty czy odroczenia terminu płatności zadłużenia. Zdaniem Sądu wymienione w art. 30 ust. 2 ustawy rodzaje ulg w spłacie należności alimentacyjnych powinny być stosowane w określonym porządku, a więc od środka wywołującego najmniejszy skutek aż po środek wywołujący skutek najbardziej definitywny. Dłużnik alimentacyjny powinien więc w pierwszej kolejności zwrócić się o odroczenie terminu spłaty występującego zadłużenia lub rozłożenia tej spłaty na raty, a dopiero w ostateczności uzasadnione jest wystąpienie o umorzenie powstałej należności (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 31 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 518/21, wyrok WSA w Opolu z 22 września 2022 r., sygn. akt II SA/Op 167/22)”.
Szarak pisze: @Sylwia_ref raty niekoniecznie oznaczają zawieszenie egzekucji a możecie mu dać wyższe.
Szarak pisze: