Skarżąca mieszka ze swoimi dziećmi i pracuje na terenie Niemiec, dlatego też w ocenie Kolegium stosownie do treści art. 11 ust. 1 i ust. 3 lit. a rozporządzenia nr 883/2004 podlega ustawodawstwu tego państwa i wypłata wszystkich świadczeń rodzinnych powinna odbywać się wyłącznie na podstawie ustawodawstwa tego państwa.
Należy też podkreślić, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiegiem prawa do świadczeń, o którym mowa w art. 68 rozporządzenia nr 883/2004. Skarżąca zamieszkuje ze swoimi dziećmi na terenie Niemiec i nie ubiega się o świadczenia dla członków rodziny, którzy zamieszkują w innym państwie członkowskim.
Prawa skarżącej do ubiegania się o świadczenie wychowawcze nie można również wywieść z art. 60 ust. 1 zd. 2 rozporządzenia nr 987/2009. Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy osoba uprawniona do ubiegania się o świadczenia nie wykonuje swego prawa, instytucja właściwa państwa członkowskiego, którego ustawodawstwo ma zastosowanie, uwzględnia wniosek o przyznanie świadczeń rodzinnych złożony przez drugiego rodzica, osobę traktowaną jak rodzic lub przez osobę lub instytucję występującą jako opiekun dziecka lub dzieci.
Jednakże w przedmiotowej sprawie ojciec dzieci wnioskodawczyni nie jest uprawniony do ubiegania się świadczenie wychowawcze, albowiem - jak wynika z treści art. 5 ust. 1 u.p.p.w. - przysługuje ono jedynie na dziecko w rodzinie i w sytuacji, gdy dzieci skarżącej wspólnie z nią zamieszkują, stanowią rodzinę ze skarżącą w rozumieniu art. 2 pkt 16 u.p.p.w., a nie z ich ojcem. Należy podkreślić, że ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci nie przewiduje możliwości zaliczania dziecka do członków rodzin obu rozwiedzionych rodziców, z wyjątkiem opieki naprzemiennej (ostatnie zdanie art. 2 pkt 16 u.p.p.w.).
Reasumując, w ocenie Kolegium z treści przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, tj. wskazanych wyżej rozporządzeń, nie można wywieść prawa skarżącej do ubiegania się na swoje dzieci o świadczenia wychowawcze określone w ustawie o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci w sytuacji, gdy wraz ze swoimi dziećmi nie zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy podkreślić, że wskazane przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego wśród zdarzeń, które kształtują prawo do ubiegania się o świadczenia rodzinne w innym państwie niż państwo zamieszkania rodziny, nie wymieniają faktu posiadania obywatelstwa państwa innego niż państwo miejsca zamieszkania.