z jakiejś mojej starej decyzji
Przytoczony przepis w celu ustalenia katalogu osób uprawnionych do świadczenia odsyła do odpowiednich zapisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 128 kodeksu rodzinnego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Natomiast zgodnie z art.129 obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że XXXXXXXXXXXX ma 6 dzieci na których obecnie ciąży obowiązek alimentacyjny jako zstępnych bliższych stopniem niż Wnioskodawca. Troje spośród dzieci są osobami zdolnymi do sprawowania opieki, nie istnieją bowiem obiektywne, niezależne od ich woli przesłanki uznania ich za osoby niezdolne do opieki nad matką. Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego brak możliwości sprawowania przez nich opieki nad matką spowodowany jest wykonywaniem pracy w pełnym wymiarze etatowym. Zdaniem organu nie jest to przesłanka obiektywna, niezależna od woli osoby. A tylko takie mogą skutkować przy pominięciu osoby podczas ustalania kolejności obowiązku alimentacyjnego. Bowiem to obiektywne okoliczności a nie wybory członków rodziny decydują o osobach zobowiązanych do opieki. Jeżeli natomiast osoby zobowiązane nie są w stanie poprzez osobistą opiekę zadośćuczynić temu obowiązkowi mogą np. poprzez finansową rekompensatę wesprzeć osobę faktycznie opiekę sprawującą. Jak wskazuje utrwalone orzecznictwo sądów administracyjnych prawo ubiegania się o specjalny zasiłek opiekuńczy wywodzi się z obowiązku alimentacyjnego, o którym mowa w art. 128 k.r.o., a który sprowadza się do obowiązku dostarczania środków utrzymania i obciąża krewnych w linii prostej (zstępnych i wstępnych) oraz rodzeństwo. Kodeks rodzinny i opiekuńczy ustala przy tym kolejność zobowiązanych. W związku z tym, obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi, lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami (art. 132 k.r.o.). (NSA I OSK 742/17). Czy też NSA I OSK 301/17 "Co do zasady, jeżeli obowiązek alimentacyjny ciąży na dzieciach, to nie spoczywa on na wnuczce, której w efekcie nie przysługuje z tego powodu specjalny zasiłek opiekuńczy na babcię. Prawo ubiegania się o ten zasiłek wywodzi się bowiem z obowiązku alimentacyjnego, do której art. 16a ust. 1 u.ś.r. wprost się odwołuje, nie przewidując żadnego rozwiązania odmiennego, pozwalającego odstąpić od kodeksowej kolejności zobowiązanych, umożliwiającego przyznanie świadczenia osobie spokrewnionej w dalszym stopniu." Z woli ustawodawcy, nie sam fakt opieki nad osobą niepełnosprawną, czy też rezygnacja z zatrudnienia dla jej sprawowania, lecz szczególna więź prawna pomiędzy osobą opiekuna a osobą niepełnosprawną, wyróżnia grupę uprawnionych do zasiłku opiekuńczego z art. 16a ust. 1 u.ś.r. Uzyskanie uprawnienia do otrzymania specjalnego zasiłku opiekuńczego przez dalszą osobę (np. wnuka) - w stosunku bliskości względem osoby wymagającej opieki - możliwe jest w sytuacji, gdy brak jest osoby zobowiązanej w bliższej kolejności do alimentacji (np. dzieci), to jest, gdy takiej osoby w ogóle nie ma lub gdy osoba taka nie jest w stanie sprawować opieki nad potrzebującym np. ze względu na własny stan zdrowia. Skoro zapisy ustawowe określają katalog osób uprawnionych do świadczenia wg obowiązku alimentacyjnego ustalanego zgodnie z kodeksem rodzinnym, organ administracji zasad tych pominąć nie może. Z powyższych względów orzeczono jak w osnowie.