Wnuczka opiekuje się babcią i złożyła wniosek na szo. Ojciec mieszka w tym samym domu jednak twierdzi, ze nie jest w stanie opiekować się matką, ponieważ ma orzeczenie o lekkim stopniu, nie słyszy. Deklaruje, ze prowadzi odrębne gospodarstwo domowe (dom piętrowy 2 wejścia). Wnuczka w składzie rodziny we wniosku nie wpisała tego ojca. Czy przyznać szo na wnuczkę, która naprawdę opiekuje się babcią i nie ujmować ojca?
I OSK 742/17, Źródło prawa ubiegania się o specjalny zasiłek opiekuńczy. - Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie
LEX nr 2387347 - wyrok z dnia 4 października 2017 r.
TEZA | aktualna
Prawo ubiegania się o specjalny zasiłek opiekuńczy wywodzi się z obowiązku alimentacyjnego, o którym mowa w art. 128 k.r.o., a który sprowadza się do obowiązku dostarczania środków utrzymania i obciąża krewnych w linii prostej (zstępnych i wstępnych) oraz rodzeństwo. Kodeks rodzinny i opiekuńczy ustala przy tym kolejność zobowiązanych. W związku z tym, obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi, lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami (art. 132 k.r.o.).
I OSK 301/17, Specjalny zasiłek opiekuńczy. - Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie
LEX nr 2371430 - wyrok z dnia 11 sierpnia 2017 r.
TEZA | aktualna
Co do zasady, jeżeli obowiązek alimentacyjny ciąży na córkach, to nie spoczywa on na wnuczce, której w efekcie nie przysługuje z tego powodu specjalny zasiłek opiekuńczy na babcię. Prawo ubiegania się o ten zasiłek wywodzi się bowiem z obowiązku alimentacyjnego, do której art. 16a ust. 1 u.ś.r. wprost się odwołuje, nie przewidując żadnego rozwiązania odmiennego, pozwalającego odstąpić od kodeksowej kolejności zobowiązanych, umożliwiającego przyznanie świadczenia osobie spokrewnionej w dalszym stopniu.