Pani po 80 z postępującą demencją (póki co jest kontaktowa ale ma bardzo rozwiniętą manię prześladowczą) chce iść do DPS. Ma trudności z samodzielnym funkcjonowaniem - mieszka sama i nie ma już sił gotować, sprzątać itp. Porusza się z chodzikiem. Oczywiście jej emerytura nie jest duża -coś ok 1800 netto. Pani koniecznie chce iść do DPS.
Pani ma córkę, która CHCE się nią zaopiekować i ma ku temu warunki. Problem w tym, że matka i córka nie dogadują się. Po wywiadzie odniosłam wrażenie, że problemem są te manie prześladowcze. Matka twierdzi, że wszyscy ją śledzą, że podsłuchują, podkopują się a nawet kradną z lodówki (oczywiście jest bardzo przekonywująca w tych opowieściach). Natomiast córka bardzo się denerwuje takimi tekstami, wie że to bzdury i usiłuje matce to tłumaczyć. Sytuacje zwykle kończą się awanturą i wzajemnymi oskarżeniami. Niemniej jednak córka jest troskliwa dla matki i interesuje się jej losem nawet jak są skłócone. Boi się, że jak matka trafi do DPS to ją i tak wyrzucą za takie gadanie. Acha, o leczeniu nie ma mowy bo Pani odmawia wizyt u lekarza i brania leków.
Pomysł z DPSem ma być też formą ucieczki od tych "prześladowców - sąsiadów"
. Generalnie nie wiem co robić. Jak Pani trafi do DPS to córka będzie musiała dopłacać bo ją stać. Natomiast córka obstaje, że zajmie się matką bo chce się zająć, nie pracuje, ma warunki ale nie zgadza się dopłacać do "fanaberii"matki czyli zamieszkania DPSie.Jedna i druga się upiera. Nie zamierzam ich godzić ale jak rozegrać temat, żeby Pani trafiła do DPS skoro tak bardzo chce i są podstawy ale żeby córka nie musiała płacić ?
Zupełnie nie wiem co w tej sytuacji.
A jeśli ta Pani coś nabroi tak, że będzie zagrażała mieszkańcom to czy będzie to też nasza wina czyli OPS ? Czy umieszczaliście w DPS przy wyraźnym sprzeciwie rodziny tylko dlatego, że się nie dogadują?
