Czy bedzie sie nalezec wnuczce - Świadczenia rodzinne

[Wiesia`14]

jeśli od maja wejdzie ustawa przywracajaca swiadczenie pielegnacyjne czy bedzie mogla wnioskowac wnuczka ktora sprawuje opieke nad babcia?
Babcia ma swoje dzieci ale pracuja i nie moga zrzec pracy na rzecz opieki nad babcia.
Wyrazaja zgode aby wnuczka wnioskowala
co o tym myslicie ?

[m&m]

Przeciez dla nowych świadczeniobiorców nic sie nie zmienia. Dla nich dalej szo z kryterium dochodowym i rezygnacją z pracy.

[kronos79]

jeśli od maja wejdzie ustawa przywracajaca swiadczenie pielegnacyjne czy bedzie mogla wnioskowac wnuczka ktora sprawuje opieke nad babcia?
Babcia ma swoje dzieci ale pracuja i nie moga zrzec pracy na rzecz opieki nad babcia.
Wyrazaja zgode aby wnuczka wnioskowala
co o tym myslicie ?

1. nie ma czegoś takiego jak ustawa przywracająca świadczenie pielęgnacyjne. Zakładam, ze piszesz o zasiłku dla opiekunów (ZDO).
2. ZDO przysługuje tylko tym, których decyzje przyznajace SP wygasły z dniem 1 lipca 2013r.
3. Jeśli decyzja tej wnuczce wygasła, to znaczy że sama wcześniej uznałaś że spełnia przesłanki i nie wiem czy teraz jest sens to podważać.
4.Wola członków rodziny nie ma żadnego znaczenia dla uprawnień czy to ZDO, SP czy SZO. Decyduje to czy stara się osoba uprawniona. Ja od dłuższego czasu wnukom skutecznie odmawiam prawa do tych świadczeń, gdyż przeważnie nie są oni osobami, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, przy czym ocena przypadku jest indywidualna i nie można generalizować. W opisanym przypadku - dzieci pracują i nie moga zrzec pracy na rzecz opieki nad babcia - uważam , ze owszem mogą, ale nie chcą, dokonujac wyboru rezygnują z ubiegania się o świadczenie. To jednak nie czyni automatycznie wnuczat osobami zobowiazanymi do alimentacji.

[Jagam]

teraz to też dalibyśmy odmowę wnukom w takim przypadku ale kiedyś było przyznane swiadczenie i jak teraz z tego wybrnąć?

[kronos79]

teraz to też dalibyśmy odmowę wnukom w takim przypadku ale kiedyś było przyznane swiadczenie i jak teraz z tego wybrnąć?

Z twarzą się nie da.

[izka24]

No to oczywiste ze skoro jej zabrali to świadczenie 1 lipca z mocy prawa to wyrażnie jest powiedziane, że je odzyska i skoro wtedy spełniała kryteria to żadna odmowa pracowników mops nie może być bo niby czemu?

[izka24]

Do Kronos W opisanym przypadku - dzieci pracują i nie moga zrzec pracy na rzecz opieki nad babcia - uważam , ze owszem mogą, ale nie chcą, dokonujac wyboru rezygnują z ubiegania się o świadczenie
Bądż poważny proszę Cię. Czy ty jesteś naiwny że myślisz, że dzieci które nawet nie mieszkają z tą niepełnosprawną zrezygnują z pracy i swojej pensji co najmniej ponad 1000 pensji dla 520zł ? tym bardziej że opiekę może sprawować wnuczka która na pewno puki co nie ma pracy i za takie ochłapy jak 520 zł to dla młodej osoby może i wystarczające ale nie dla dorosłej która ma swoją rodzinę.

[kronos79]

Do Kronos W opisanym przypadku - dzieci pracują i nie moga zrzec pracy na rzecz opieki nad babcia - uważam , ze owszem mogą, ale nie chcą, dokonujac wyboru rezygnują z ubiegania się o świadczenie
Bądż poważny proszę Cię. Czy ty jesteś naiwny że myślisz, że dzieci które nawet nie mieszkają z tą niepełnosprawną zrezygnują z pracy i swojej pensji co najmniej ponad 1000 pensji dla 520zł ? tym bardziej że opiekę może sprawować wnuczka która na pewno puki co nie ma pracy i za takie ochłapy jak 520 zł to dla młodej osoby może i wystarczające ale nie dla dorosłej która ma swoją rodzinę.

Jestem śmiertelnie poważny. Obowiązek alimentacyjny nie musi się wyrażać przez osobiste starania. A świadczenie pielęgnacyjne jest pomyślane właśnie jako pomoc państwa dla osób, które takiego wyboru musiały dokonać.
Jeśli nie chcą zrezygnować z zatrudnienia i chcą zorganizować opiekę babci w inny sposób, np. poprzez opiekę wnuka/wnuczki proszę bardzo, ale to nie oznacza, że osoby te nabywają prawo do świadczenia.
Polecam np. wyrok NSA sygn. I OSK 198/12, na gruncie starego brzmineia art. 17 ust. 1a ustawy:

Zawarte w art. 17 ust. 1 a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych uregulowanie prawne, iż osobie innej niż spokrewniona w pierwszym stopniu, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy osoba spokrewniona w pierwszym stopniu nie jest w stanie sprawować opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, musi być wykładane przy zastosowaniu przesłanek obiektywnych, do których nie należy sam fakt pozostawania w zatrudnieniu.

Dalej w tym samym orzeczeniu odnośnie obowiązku alimentacyjnego możemy przeczytać:

Zwrócić też należy uwagę na charakterystyczne przenikanie się nawzajem obu instytucji, co dodatkowo przemawia za traktowaniem ich w sposób jednolity. Obowiązek alimentacyjny może bowiem polegać albo na świadczeniu określonych sum pieniężnych, albo na dostarczaniu w naturze określonej ilości produktów potrzebnych do życia, bądź też na osobistych staraniach. W sytuacji, gdy zobowiązany do alimentacji wybiera ten ostatni sposób wspomagania potrzebującej osoby mu bliskiej, polegający na rezygnacji z zatrudnienia po to, by osobistym staraniem wspierać tę osobę, z pomocą przychodzi mu Państwo. Osoba zobowiązana do alimentacji otrzymuje w zaistniałej sytuacji pomoc polegającą na przyznaniu jej tzw. świadczenia pielęgnacyjnego ( art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych). Świadczenie to jest niejako surogatem wynagrodzenia za pracę. Jest to bowiem określona przepisami kwota pieniężna, z którą wiąże się również opłacanie przez Państwo składek emerytalno-rentowych. Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że pomoc świadczona w taki sposób przez Państwo jest przeznaczona dla konkretnych przypadków to jest dla osób, które obciąża obowiązek alimentacyjny. Zaakcentować należy, że obowiązek ten powstaje z mocy prawa a nie z wyboru dokonanego w danej rodzinie przez jej członków. Obowiązek alimentacyjny osoby zobowiązanej w dalszej kolejności powstaje dopiero przy spełnieniu się określonych prawem przesłanek i jest to wówczas jej własny obowiązek (a nie cudzy przez nią wypełniany).
(...)
Świadczenie pielęgnacyjne – jak słusznie zauważa autor skargi kasacyjnej - nie jest bowiem skierowane do kogokolwiek z rodziny, krewnych czy osób zaprzyjaźnionych z osobą potrzebującą opieki, w zależności od tego, kto tej opieki się podejmie. Jest to świadczenie przeznaczone wyłącznie dla określonej wyżej kategorii osób. O ile przy tym – z uwagi na konstytucyjne zasady równości czy sprawiedliwości społecznej – może okazać się celowym - w danym stanie faktycznym - przyjęcie, że uprawnionym do otrzymania omawianego świadczenia jest jeszcze inna - niż wymienione expressis verbis w ustawie – kategoria członków szeroko rozumianej rodziny (vide: wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2008 r., sygn. akt P 27/07), o tyle nie ma takiego uzasadnienia w stosunku do zmiany porządku kolejności nabywania obowiązku alimentacyjnego przez krewnych osoby uprawnionej do pomocy. To nie rodzina bowiem decyduje, komu spośród jej członków winno być przyznane świadczenie pielęgnacyjne a decyduje o tym przepis prawa. Z tego powodu zawarte w art.17 ust. 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych uregulowanie prawne, iż osobie innej niż spokrewniona w pierwszym stopniu, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy osoba spokrewniona w pierwszym stopniu nie jest w stanie sprawować opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, musi być wykładane przy zastosowaniu przesłanek obiektywnych, do których nie należy sam fakt pozostawania w zatrudnieniu.
Okoliczność ta jest bowiem wynikiem dokonanego w sposób świadomy wyboru przez określoną osobę i nie zwalnia przy tym tej osoby z obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego. W takim przypadku obowiązek ten nie przybierze wprawdzie świadczenia pomocy w formie starań osobistych a może polegać na np. opłaceniu osoby trzeciej, która tę opiekę zapewni. Może nią być również inny członek rodziny, który nie jest zobowiązany w danym momencie do alimentacji, choć mieści się w kręgu osób zobowiązanych do niej w dalszej kolejności.

Amen.

[Iks]

Bądż poważny proszę Cię.

To Ty bądź poważna, masz stosować prawo w formie w jakiej obowiązuje i Twoja dywagacje ' a bo to niesprawiedliwe', 'a bo to nielogiczne', Twoje dobre serce i empatia, niestety nie mają żadnego znaczenia (przynajmniej nie powinny mieć). To nie jest pomoc społeczna i to nie jest świadczenie kierowane do faktycznych opiekunów. To jest świadczenie kierowane do konkretnego kręgu, konkretnych osób w stosownej sytuacji życiowej - ustawa jest jak dla mnie wystarczająco precyzyjna w tej części. Oczywiście - ja również uważam, że kwota tej rekompensaty jest śmiesznie niska - niestety, to, że ustawa mi się nie podoba, nie powinno i nie może mieć wpływu na jej poprawne stosowanie. Gdybym zaczął naginać bądź wręcz łamać przepisy bo żal mi osoby składającej wniosek to naprawdę pomyślałbym nad zmiany pracy.

[izka24]

No ale mi tylko o to chodzi czy skoro wnuczka pobierała świadczenie i zabrano jej z mocy prawa to przecież będzie się dalej należeć wg. tego projektu który został przedstawiony i dostanie wyrównanie i kontynuację zdo . Czy się mylę?