wyroku z dnia 5 października 2011 r., Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt: I OSK 800/11) zmienił zapatrywania prawne judykatury, uzasadniając, że „(...) W postępowaniu z art. 27 ust. 2 u. al. organ ocenia tylko, czy wydano w przeszłości decyzję pozytywną dla wierzyciela i czy doszło do wypłaty świadczenia z funduszu alimentacyjnego. W postępowaniu tym dłużnik nie może zasłaniać się faktem, że wykonał zobowiązanie alimentacyjne w sposób, który nie wywołał stanu bezskuteczności egzekucji. Skoro nie może tego zrobić na etapie nakładania nań obowiązku zwrotu świadczenia organowi, może to czynić tylko na etapie postępowania w sprawie ustalenia na rzecz wierzyciela prawa do świadczenia z funduszu alimentacyjnego. To na tym etapie rozstrzyga się los jego przyszłego obowiązku określonego w art. 27 ust. 1 u.al. Decyzja wydana na podstawie art. 27 ust. 2 u.al. tylko deklaratoryjnie stwierdza, że w związku z niewykonaniem obowiązku alimentacyjnego, dłużnik obowiązany jest zwrócić świadczenia, wypłacone wierzycielowi. Obowiązek zwrotu świadczenia na podstawie decyzji z art. 27 ust. 2 u.al. jest nieunikniony, jeśli wydano wcześniej decyzję stanowiącą podstawę wypłat świadczenia wierzycielowi (G. Zdziennicka-Kaczocha "Świadczenia rodzinne. Zaliczka alimentacyjna" Skierniewice 2006 s. 156). Na etapie wydawania decyzji z art. 27 u.al. organ nie bada, czy wierzycielowi przysługiwało prawo do świadczenia z funduszu alimentacyjnego (w tym przesłanka bezskuteczności egzekucji alimentów), ani rozmiar świadczenia czy czasowe granice okresu świadczeniowego. Wszystkie te przesłanki badane są w postępowaniu o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego, a nie w postępowaniu o zwrot świadczenia przez dłużnika alimentacyjnego (art. 27 ust. 2 u.al.). Interes dłużnika alimentacyjnego wymaga ochrony już w postępowaniu o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Dłużnik alimentacyjny jest zatem stroną postępowania o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego i może kwestionować w drodze odwołania zasadę i rozmiar swego przyszłego zobowiązania kreowanego z mocy prawa przez art. 27 u.al. „
Co więcej w uzasadnieniu w/w wyroku wskazano, że „(...)Do odmiennych wniosków nie prowadzi art. 27 ust. 7 pkt 1 u.al. Mimo wadliwej redakcji tego przepisu należy przyjąć, że zawarte są w nim dwie odrębne normy prawne. Organ właściwy wierzyciela ma obowiązek przekazać organowi właściwemu dłużnika informację o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego (bowiem organ właściwy dłużnika, podobnie jak komornik, nie jest stroną postępowania o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego). Natomiast norma nakazująca przekazać dłużnikowi alimentacyjnemu informację o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego winna być realizowana na zasadach ogólnych - przez doręczenie dłużnikowi alimentacyjnemu, jako stronie tego postępowania, decyzji o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia odwołania (art. 25 u.al. w zw. z art. 28 k.p.a.; A. Korcz-Maciejko - op. cit. s. 228-230 nb. 7-8).”
cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare
Przechodząc dalej, wskazać należy na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2012 r., (sygn. akt: III SA/Kr 38/12), gdzie podtrzymując powyżej przywołaną argumentację, wskazano, że „(...)Dłużnik alimentacyjny jest, zatem stroną postępowania o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego i może kwestionować w drodze odwołania zasadę i rozmiar swego przyszłego zobowiązania kreowanego z mocy prawa przez art. 27 u.al. W takiej sytuacji również stwierdzenie - w trybie szczególnym dotyczącym weryfikacji ustaleń decyzji ostatecznej tj. czy osoby uprawnione pobrały należnie, czy nienależnie zaliczkę alimentacyjną - jako pochodne decyzji w sprawie przyznania świadczenia, wbrew stanowisku organów, mogą dotyczyć sfery prawnej dłużnika alimentacyjnego.”.
Dalej wyjaśniono, że „(...)W konsekwencji skoro dłużnik alimentacyjny jest stroną postępowania o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego i może kwestionować w drodze odwołania zasadę i rozmiar swego przyszłego zobowiązania kreowanego z mocy prawa przez art. 27 u.al., jest również stroną postępowania zmierzającego do ustalenia czy osoby uprawnione pobrały należnie, czy nienależnie zaliczkę alimentacyjną - jako pochodnych decyzji w sprawie przyznania świadczenia i może skutecznie wnioskować o wszczęcie takiego postępowania, ponieważ zapadłe w takim postępowaniu rozstrzygnięcia dotyczą sfery prawnej dłużnika alimentacyjnego.”
Jako ostatnie, przywołam bardziej aktualne orzeczenie, a to z 4 czerwca 2014 r. – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie (sygn. akt: III SA/Kr 170/14), gdzie (podobnie jak powyżej) wskazano, że „(...)Dłużnik alimentacyjny jest, zatem stroną postępowania o przyznanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego i może kwestionować w drodze odwołania zasadę i rozmiar swego przyszłego zobowiązania kreowanego z mocy prawa przez art. 27 cytowanej ustawy. Przepisy art. 25 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w związku z art. 28 k.p.a. wymagają doręczenia dłużnikowi alimentacyjnemu decyzji o przyznaniu świadczenia z funduszu alimentacyjnego (art. 20 ust. 2 upoua).”. „(…)Do odmiennych wniosków nie prowadzi art. 27 ust. 7 pkt 1. Mimo wadliwej redakcji tego przepisu należy przyjąć, że zawarte są w nim dwie odrębne normy prawne. Organ właściwy wierzyciela ma obowiązek przekazać organowi właściwemu dłużnika informację o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego, (bowiem organ właściwy dłużnika, podobnie jak komornik, nie jest stroną postępowania o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego).”. „(…)Norma nakazująca przekazać dłużnikowi alimentacyjnemu informację o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego winna być realizowana na zasadach ogólnych - przez doręczenie dłużnikowi alimentacyjnemu, jako stronie tego postępowania, decyzji o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia odwołania (art. 25 ustawy w zw. z art. 28 k.p.a.). Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie I OSK 800/11 jest przekonywujące i Sąd w niniejszym składzie podziela wyrażone w tym wyroku pogląd w całości.”.
cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare
Elmer ma chyba rację, organ odwoławczy umorzy postępowanie odwoławcze gdy stwierdzi ze odwolujacy się nie ma interesu prawnego.
Art. 138. Decyzje organu odwoławczego
§ 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której:
1) utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo
2) uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy albo uchylając tę decyzję – umarza postępowanie pierwszej instancji w całości albo w części, albo
3) umarza postępowanie odwoławcze.
(...)Norma nakazująca przekazać dłużnikowi alimentacyjnemu informację o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego winna być realizowana na zasadach ogólnych - przez doręczenie dłużnikowi alimentacyjnemu, jako stronie tego postępowania, decyzji o przyznaniu osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia odwołania (art. 25 ustawy w zw. z art. 28 k.p.a.). Stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie I OSK 800/11 jest przekonywujące i Sąd w niniejszym składzie podziela wyrażone w tym wyroku pogląd w całości.”(...).
czy wysyłacie decyzje dłużnikowi? Ja przesyłam informację że przyznano ale nie oryginał decyzji, wg. mnie to mogłoby podchodzić pod ujawnianie danych osobowych. W informacji do dłużnika nie podaje adresu wierzycielki.