Wierzycielka miała nienależnie pobrane świadczenia z FA i wydana została decyzja o zwrocie świadczeń nienależnie pobranych, która się stała prawomocna. Oprócz tego wierzycielka wystąpiła z prośbą o spłatę w ratach. Decyzja "ratowa"
również została wydana i wysłana, ale jeszcze nie wróciła mi zwrotka. Kilka dni temu wierzycielka zmarła. Muszę zrobić wygaszenie obu decyzji. Powołuję się oczywiście na art. 23.1 pkt. 9 "W przypadku śmierci osoby, która pobrała nienależnie świadczenia, należności, o których mowa w ust. 1, wygasają". I czy na art. 162 § 1 pkt. 1 KPA również należy się powołać? Brzmi on: Art. 162. § 1. Organ administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja:1) stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa albo gdy leży to w interesie społecznym lub w interesie strony;
W uzasadnieniu mam tak:
Na mocy decyzji nr OPS.FA.ZW.4740.2.11.2017 z dnia 15.11.2017r. zobowiązano Panią Annę do zwrotu świadczeń nienależnie pobranych z funduszu alimentacyjnego na osobę uprawnioną Dawida. W dniu 12.02.2018r. do tut. Ośrodka wpłynął skrócony odpis aktu zgonu Pani Anny o nr 11111..... Z aktu wynika, że Pani Anna zmarła w dniu 06.02.2018r.
Zgodnie z art. 23.1 pkt. 9, który brzmi: W przypadku śmierci osoby, która pobrała nienależnie świadczenia, należności, o których mowa w ust. 1, wygasają. W tym stanie rzeczy decyzja administracyjna ustalająca prawo do świadczeń alimentacyjnych stała się bezprzedmiotowa i tym samym powstały okoliczności uzasadniające w świetle przepisu art. 162 § 1 pkt. 1 k.p.a. stwierdzenie wygaśnięcia tej decyzji. Śmierć przedstawiciela ustawowego stanowi bowiem jedną z przesłanek stwierdzenia bezprzedmiotowości decyzji. Bezprzedmiotowość decyzji oznacza jej nierealność z punktu widzenia możliwości osiągniecia celu i wiąże się ze zmianą stanu faktycznego, gdyż każda decyzja wiąże tak długo, jak długo istnieją stosunki faktyczne stanowiące podstawę jej wydania. Decyzja administarcyjna nie jest bowiem celem samym w sobie, lecz jednym z narzędzi realizowania zadań, nałożonych przez prawo na organy administracyjne. Decyzja bezprzedmiotowa takiego narzędzia stanowić nie może. Dlatego też z punktu widzenia interesu społecznego stwierdzenie jej wygaśnięcia jest konieczne.
Wobec powyższego należało orzec jak na wstępie.
Czy coś należy dodać? Czy ktoś miał taki przypadek w pracy? Jeśli tak to proszę o pomoc. Z góry dziękuję.
