Jakiego nazewnictwa powinno się używać

[Julia32]

Klient pomocy społecznej, podopieczny, czy może petent? A może jeszcze jakoś inaczej? Czy jest na to jakiś konkretny przepis?

[Korowiow]

Nie ma, a urzędowo to to jest strona

[pinkazapinka]

Mnie na studiach uczono żeby nazywać klient. Ponoć beneficjent i podopieczny jest niepoprawne w dzisiejszych czasach

[Korowiow]

Ale to nie jest sklep, tu się nie sprzedaje.

[Julia32]

Mnie też najbliższa jest nazwa klient. Podopieczny - to ktoś pozostający pod czyjąś opieką, więc dla mnie odpada; Natomiast petent:
Prof. Jerzy Bralczyk: Pozycja petenta zakłada kogoś, kto o coś prosi, a urzędnik może coś dać albo czegoś nie dać. Petent staje się klientem, czymś lepszym. Ostatnio słyszy się nawet o interesariuszach. To interesant dowartościowany. Ktoś, kto ma podmiotowość. A urzędnik powinien być może nawet pomocnikiem tego, który chce coś załatwić. Czasem doradcą, usługodawcą. To może interesariusz powinno być?

[addm]

U nas chyba najczęstszą przyjętą formą jest "interesant". Chociaż ja osobiście lubię zwrot "petent" - po prostu mi się podoba i co mi zrobisz?
Swoją drogą mamy sporo świadczeń fakultatywnych więc poniekąd "petent" pasowałby do podanej wyżej definicji.

A tak już całkiem z innej strony, myślę że jeśli zachowujemy odpowiedni szacunek dla naszych klientów to będzie im to obojętne jak ich nazwiemy. Jeśli powiemy "petent" i będziemy przy tym życzliwi to taki człowiek wyjdzie od nas zadowolony, a jeśli powiemy "petent" w sposób lekceważący, żeby pokazać swoją wyższość, bo przecież możemy, ale nie musimy, to trzech pierwszych wyjdzie od nas zniesmaczonych, a czwarty pójdzie na skargę do dyrektora.
Ja ze swojej strony (jak pewnie miażdżąca większość z Was) staram się żyć w zgodzie z moimi klientami. Najczęściej sprawy załatwiane są w przyjaznej atmosferze, a w sprawach spornych (cóż, życie) staram się podchodzić do tematu wyłącznie merytorycznie dla zachowania twarzy i powagi urzędu... Czyli codzienność urzędnicza.

[Ernesto]

W oficjalnych pismach używa się raczej nazewnictwa Pan/Pani.

Inne określenia osób, którym się pomaga wskazują na paradygmat/filozofię pomagania, która realizuje pracownik lub instytucja pomagająca.

Nazwy podopieczny, petent, klient, strona, interesant, osoba/rodzina, pan/pani odzwierciedlają moim zdaniem odmienne kanony pomagania, określają charakter relacji między osobą która potrzebuje pomocy a pracownikiem/instytucją która tej pomocy udziela.

[akcent]

nic dodać nic ująć

[AppleJuice]

Nie ma konkretnego przepisu. Zwykłem sobie z tym wszystkim radzić, więc nie mogę zasugerować niczego praktycznego.

[marcho90]

Generalnie nazewnistwo nie ma znaczenia, raczej do osoby która przychodzi zwracasz sie per Pan/Pani.