SZKOLENIA

[z netu]

Poniższy link przekierowuje do całego artykułu, ale dla mnie ważniejszy jest jeden wpis pod tym artykułem. Rozwiewa on bowiem wszelkie wątpliwości kim są ludzie donoszący na Polskę i Polaków:

https://niezalezna.pl/76058-sekretarz-ge ... -na-polske

Proszę tego co piszę nie traktować, jako ataku personalnego! Ale powyższa notatka jest mocno niekompletna w kontekście całego artykułu. Tak na marginesie, Róża von Thun jest rodzoną siostrą Henryka Woźniakowskiego, to pokrewieństwo nie jest trudne do sprawdzenia. Henryk Woźniakowski "objął w "Znaku" schedę po ojcu Jacku Woźniakowskim i jego działania wpisują si w tradycję rodzinną. Dla przypomnienia, podczas Soboru Watykańskiego II, ks. kard. Stefan Wyszyński wstawił się u władz PRL za kilkoma osobami i posłami grupy Znak, którym nie wydano paszportów, by im uniemożliwić obserwację obrad Soboru. Wstawiennictwo było skuteczne, Znak (w tym oczywiście prezes Jacek Woźniakowski) odwdzięczyli się Prymasowi natychmiast, rozpowszechniając pośród uczestników Soboru i w Sekretariacie Stanu pismo w którym domagali się niezwłocznego usunięcia Prymasa z urzędu jako osoby niepoczytalnej, która straciła kontakt z rzeczywistością i stoi na drodze unowocześnienia Kościoła w Polsce w duchu Soboru. Nie spotkali się z przychylna reakcją, delikatnie mówiąc. Nie zdawali sobie sprawy jak silną pozycję zajmował pośród hierarchów katolickich Prymas Tysiąclecia i jak źle zostanie odebrana ich akcja. Po latach (i po śmierci Prymasa), już w nowej rzeczywistości, Jacek Woźniakowski powrócił do dezawuowania postaci Prymasa, podpierając się argumentacją z tamtej petycji. Trzeba pamiętać, że Znak wydaje rozmaite przynoszące straty pozycje, jak choćby paszkwile Grossa na Polskę i Polaków, ale też kontrowersyjne publikacje dotyczące osób z najnowszej historii Polski i nie tylko, w tym komunistycznych zbrodniarzy i ich dzieci. Publikacje te są finansowane choćby z różnych książek czy to ks. Twardowskiego, czy na temat polskiego Papieża i dzieł samego Papieża, o których wydanie Znak usilnie zabiega w krakowskiej Kurii. Nie wydał za to zleconej do napisania przez siebie książki Romana Graczyka opisującej powiązania Znaku i Tygodnika Powszechnego z UB, mimo oficjalnego trąbienia "wszem i wobec", że dla Znaku nie ma tematów "tabu".