Witam,
Czy to prawda, że teraz można już wystawić jedną decyzją stwierdzająca nienależnie pobrane i żądającą zwrotu? Z jakiego przepisu to wynika? Z jakiej zmiany?
aczelny Sąd Administracyjny, który m.in. w wyroku z 28.04.2020 r., I OSK 5/20, LEX nr 2978408, wyjaśnił, że przepis art. 104 ust. 3 u.p.s. stanowi, iż „Wysokość należności, o których mowa w ust. 1, podlegających zwrotowi oraz terminy ich zwrotu ustala się w drodze decyzji administracyjnej”. Ten ostatni przepis stanowił podstawę prawną zaskarżonej decyzji, jak też decyzji organu I instancji. Jak to trafnie wskazał Sąd I instancji, przepis ten wskazuje, jakie konieczne elementy powinna zawierać decyzja wydana w przedmiocie nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, tj.: stwierdzenie, że świadczenie zostało pobrane nienależnie, wysokość nienależnie pobranego świadczenia, obowiązek jego zwrotu oraz termin wykonania obowiązku. Z wykładni językowej owego przepisu wywieść należy, że wszystkie wymienione w nim elementy powinny znaleźć się w jednej decyzji, wydanej po przeprowadzeniu jednego postępowania rozstrzygającego wszystkie wskazane w tym przepisie kwestie. Przemawia za tym umieszczenie w wykładanym przepisie spójnika „oraz” i określenie decyzji administracyjnej w liczbie pojedynczej, a nie mnogiej. „[...] w kontrolowanej sprawie decyzja organu I instancji utrzymana w mocy decyzją organu II instancji określa wyłącznie świadczenie nienależnie pobrane oraz jego wysokość. Brak w niej natomiast rozstrzygnięcia o zwrocie oraz terminie wykonania tego obowiązku. Brak tych koniecznych elementów pozbawia decyzje cech tytułu egzekucyjnego i uniemożliwia ewentualną przymusową realizację”.
Wydaje mi się że nie powinniśmy brać pod uwagę wyroków sądu, bo nie są one wyznacznikiem :/ Myślałam że wynika to ze zmiany przepisów, która mi umknęła..hek pisze: ↑21 wrz 2023, 12:25aczelny Sąd Administracyjny, który m.in. w wyroku z 28.04.2020 r., I OSK 5/20, LEX nr 2978408, wyjaśnił, że przepis art. 104 ust. 3 u.p.s. stanowi, iż „Wysokość należności, o których mowa w ust. 1, podlegających zwrotowi oraz terminy ich zwrotu ustala się w drodze decyzji administracyjnej”. Ten ostatni przepis stanowił podstawę prawną zaskarżonej decyzji, jak też decyzji organu I instancji. Jak to trafnie wskazał Sąd I instancji, przepis ten wskazuje, jakie konieczne elementy powinna zawierać decyzja wydana w przedmiocie nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, tj.: stwierdzenie, że świadczenie zostało pobrane nienależnie, wysokość nienależnie pobranego świadczenia, obowiązek jego zwrotu oraz termin wykonania obowiązku. Z wykładni językowej owego przepisu wywieść należy, że wszystkie wymienione w nim elementy powinny znaleźć się w jednej decyzji, wydanej po przeprowadzeniu jednego postępowania rozstrzygającego wszystkie wskazane w tym przepisie kwestie. Przemawia za tym umieszczenie w wykładanym przepisie spójnika „oraz” i określenie decyzji administracyjnej w liczbie pojedynczej, a nie mnogiej. „[...] w kontrolowanej sprawie decyzja organu I instancji utrzymana w mocy decyzją organu II instancji określa wyłącznie świadczenie nienależnie pobrane oraz jego wysokość. Brak w niej natomiast rozstrzygnięcia o zwrocie oraz terminie wykonania tego obowiązku. Brak tych koniecznych elementów pozbawia decyzje cech tytułu egzekucyjnego i uniemożliwia ewentualną przymusową realizację”.