śp siostra na brata do ponownego rozpatrzenia - Świadczenia rodzinne

[root]

Daliśmy odmowę siostrze na brata - bo żyje ich ojciec i nie ma orzeczenia (matka nie żyje).
Kolegium uchyliło nam decyzję i kazało przeprowadzić wywiad środowiskowy z ojcem. W decyzji napisali, że można przyznać siostrze na brata jeżeli ustalimy, że ojciec rzeczywiście nie jest w stanie opiekować się synem, a w uzasadnieniu wpisali, że mamy przyjąć stanowisko Kolegium w zakresie wykładni przepisów i powołali się na art. 138 par. 2a KPA.
Ustaliliśmy, że ojciec alkoholik od lat nie utrzymuje kontaktów z dziećmi, nie pracuje, utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej i niewielkich prac dorywczych.
Czy przyznalibyście świadczenie siostrze?

[Krzysztof]

. . . . . można przyznać siostrze na brata jeżeli ustalimy, że ojciec rzeczywiście nie jest w stanie opiekować się synem, a w uzasadnieniu wpisali, że mamy przyjąć stanowisko Kolegium w zakresie wykładni przepisów i powołali się na art. 138 par. 2a KPA.
Ustaliliśmy, że ojciec alkoholik od lat nie utrzymuje kontaktów z dziećmi, nie pracuje, utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej i niewielkich prac dorywczych.
Czy przyznalibyście świadczenie siostrze?

Pytam w czym problem ?

[root]

np. uzasadnienie jednego z wyroków "z przytoczonych regulacji jednoznacznie wynika, iż uzyskanie uprawnienia do otrzymania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego przez dalszą osobę (np. brata) w stosunku bliskości względem osoby wymagającej opieki możliwe jest w sytuacji, gdy brak jest osoby zobowiązanej w bliższej kolejności do alimentacji (np. mąż, córka, syn), tj. gdy takiej osoby w ogóle nie ma lub gdy osoba taka nie jest w stanie sprawować opieki nad potrzebującym. Organ odwoławczy dodał, że przepisy k.r.o. nie wyjaśniają, w jakich przypadkach należy przyjąć, że osoba spokrewniona w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki "nie jest w stanie" tej opieki świadczyć, a oceny tej okoliczności dokonują organy administracji zgodnie z logiką i zasadami doświadczenia życiowego. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych Kolegium wskazało, że powyższa przesłanka dotyczy okoliczności uniemożliwiających w sposób obiektywny, a więc niezależny od woli osób spokrewnionych w pierwszym stopniu z osobą niepełnosprawną, sprawowanie przez te osoby opieki nad chorym krewnym. Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje z mocy prawa, a nie z wyboru dokonanego w rodzinie przez jej członków. Ponadto, obowiązek alimentacyjny może polegać albo na świadczeniu określonych sum pieniężnych, albo na dostarczaniu w naturze określonej ilości produktów potrzebnych do życia, bądź też na osobistych staraniach"

[Szarak]

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/458D28E67E
"Należy tu zauważyć, że o ile z niekwestionowanego stanu faktycznego ustalonego przez organy administracji wynika, że skarżący sprawuje opiekę nad matką osobiście to, z ustaleń tych nie wynika niemożliwość wykonywania tej opieki przez jej męża, skoro nie jest osobą niepełnosprawną i to w stopniu znacznym. Sama okoliczność uzależnienia od alkoholu, nie czyni go taką osobą. Wykładnia językowa art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy pozwala stwierdzić, że ustawodawca uznał za konieczne, aby ocena czy osoba uprawniona w pierwszej kolejności nie jest w stanie wypełnić we właściwy sposób obowiązku alimentacyjnego z uwagi na stan zdrowia, rozstrzygana była orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Ani organ ani Sąd nie mają bowiem wiadomości specjalnych, które pozwoliłyby w pełni wyważyć, czy stan zdrowia danej osoby zobowiązanej do alimentacji rzeczywiście uniemożliwia sprawowanie opieki. Rygoryzm tego przepisu, którego brzmienie jest jednoznaczne w swej treści, odpowiada celom ustawy. W związku z powyższym organy administracji przyjęły, że ograniczenie ustawowego prawa do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy ze względu na sprawowanie opieki nad osobą pozostającą w związku małżeńskim wyłącznie do sytuacji, w której współmałżonek takiej osoby legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności stanowi wyjątek, którego nie można poddawać rozszerzającej wykładni, co również wynika z nadania przez ustawodawcę szczególnego charakteru istniejącym między małżonkami relacjom i więzom prawnym."

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/E4E99467E7
Przeciwnie także do twierdzeń skarżącej, z oświadczenia syna M. K. wynika, że jest on osobą nadużywającą alkohol, lecz nie leczącą się, co w ocenie Sądu nie oznacza, że syn M. K. cierpi na chorobę alkoholową. Nie przedstawiono w tym zakresie także żadnej dokumentacji medycznej. Tym bardziej w ocenie Sądu nieadekwatna dla aktualnej sytuacji życiowej syna M. K. przy ocenie możliwości realizacji ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec swojej matki jest fakt przebywania w przeszłości w zakładzie karnym czy brak utrzymywania kontaktu z M. K.. Wszystkie powyższe okoliczności są bowiem wynikiem dokonanego w sposób świadomy wyboru przez określoną osobę i nie zwalniają tej osoby z obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionej. W takim przypadku, obowiązek ten nie przybierze wprawdzie świadczenia pomocy w starań osobistych, a może polegać na przykład na opłaceniu osoby trzeciej, która tę opiekę zapewni. Może nią być również inny członek rodziny, który nie jest zobowiązany w danym momencie do alimentacji, choć mieści się w kręgu osób zobowiązanych do niej w dalszej kolejności, ale osoba ta w takiej sytuacji nie nabywa – z racji sprawowania opieki – prawa do świadczenia pielęgnacyjnego."

[Krzysztof]

np. uzasadnienie jednego z wyroków "z przytoczonych regulacji jednoznacznie wynika, iż uzyskanie uprawnienia do otrzymania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego przez dalszą osobę (np. brata) w stosunku bliskości względem osoby wymagającej opieki możliwe jest w sytuacji, gdy brak jest osoby zobowiązanej w bliższej kolejności do alimentacji (np. mąż, córka, syn), tj. gdy takiej osoby w ogóle nie ma lub gdy osoba taka nie jest w stanie sprawować opieki nad potrzebującym. Organ odwoławczy dodał, że przepisy k.r.o. nie wyjaśniają, w jakich przypadkach należy przyjąć, że osoba spokrewniona w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki "nie jest w stanie" tej opieki świadczyć, a oceny tej okoliczności dokonują organy administracji zgodnie z logiką i zasadami doświadczenia życiowego. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych Kolegium wskazało, że powyższa przesłanka dotyczy okoliczności uniemożliwiających w sposób obiektywny, a więc niezależny od woli osób spokrewnionych w pierwszym stopniu z osobą niepełnosprawną, sprawowanie przez te osoby opieki nad chorym krewnym. Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje z mocy prawa, a nie z wyboru dokonanego w rodzinie przez jej członków. Ponadto, obowiązek alimentacyjny może polegać albo na świadczeniu określonych sum pieniężnych, albo na dostarczaniu w naturze określonej ilości produktów potrzebnych do życia, bądź też na osobistych staraniach"

Nadal pytam w czym problem skoro ustaliliście, iż ojciec osoby chorej to alkoholik, który od lat nie utrzymuje kontaktów z dziećmi, nie pracuje, utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej i niewielkich prac dorywczych.
Teraz zgodnie z logiką i zasadami doświadczenia życiowego należy wykazać, czy ustalone przez Was fakty, obiektywnie uniemożliwiają alkoholikowi prawidłowe sprawowanie stałej, ciągłej i długotrwałej opieki nad chorym synem.

Jak to zwykle w takich sytuacjach bywa "można olać" wytyczne Kolegium w zakresie wykładni przepisów (art. 138 par. 2a kpa), bezmyślnie iść w zaparte i ponownie wydać odmowę powołując się np. na literalne brzmienie przepisu ustawy o świadczeniach rodzinnych
Można wydać decyzję zgodna z oczekiwaniem strony lub niezgodną, ale zawsze trzeba ją umiejętnie i dokładnie uzasadnić (zgodnie z art. 107 kpa), posługując się prostym i zrozumiałym dla strony słowem.