... Zgodnie z wyrokiem WSA w Łodzi z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. akt II SA/Łd 190/22 zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej jest w pełni utożsamiane z rezygnacją z innej pracy zarobkowej, o jakiej stanowi właśnie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Nie ma przy tym podstaw do wiązania rezygnacji zatrudnienia z utratą dochodu i wiązania dopuszczalności zawieszenia działalności gospodarczej w tym przypadku z przesłankami, o których mowa w art. 36aa ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie odnosi się do utraty dochodu, a do rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Jakkolwiek konsekwencją zaprzestania pracy lub prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej jest brak możliwości uzyskiwania własnych dochodów i w efekcie – jeżeli jest to związane z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, możliwość częściowej rekompensaty utraconych dochodów przez państwo, to jednak przesłanka warunkująca przyznanie świadczenia nie odnosi się do utraty dochodu, a do utraty pracy.
Potwierdzenie ego odnajdujemy w wyroku WSA w Warszawie z 30.08.2017 r., VIII SA/Wa 418/17: „…mając zatem na uwadze skutki, jakie wynikają z zawieszenia działalności gospodarczej, a więc faktyczną rezygnację z wykonywanej dotychczas działalności gospodarczej oraz utratę dochodu z tego tytułu osiąganego, zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej może być uznane za rezygnację z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w rozumieniu art. 3 pkt 22 u.ś.r. Taki zresztą kierunek wykładni prezentowany jest obecnie w orzecznictwie sądów administracyjnych, wypracowanym w głównej mierze na gruncie wykładni art. 17 ust. 1 u.ś.r., który w swojej hipotezie zawiera identyczną, jak w art. 16a u.ś.r., przesłankę rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki (por. wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w: Olsztynie z 18.02.2011 r., sygn. akt II SA/Ol 1023/10, Warszawie z 29.03.2011 r., sygn. akt I SA/Wa 290/11 i z 27.09.2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1596/12, we Wrocławiu z 22.10.2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 283/14, Szczecinie z 16.10.2013 r., sygn. akt II SA/Sz 585/13, Gliwicach z 14.11.2011 r., sygn. akt IV SA/Gl 106/11, Rzeszowie z 15.11.2013 r., sygn. akt II SA/Rz 1015/13, Poznaniu z 23.10.2014 r., sygn. akt IV SA/Po 971/14)”.
Nadmieniamy, że w przypadku gdy działalność gospodarcza nie została wykreślona, a zawieszona, świadczenie pielęgnacyjne przysługiwać bowiem może jedynie – co do zasady – w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. Tym samym w okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca ma prawo do skorzystania ze świadczenia pielęgnacyjnego. W przypadku wznowienia działalności gospodarczej jest Pan zobowiązany do niezwłocznego poinformowania Organu o tym fakcie. Świadczenie pielęgnacyjne wtedy Panu nie przysługuje.
cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare