Przepis art. 17 ust. 5 ustawy określa z kolei negatywne przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego i jak słusznie wskazał organ II instancji, na gruncie tegoż przepisu jedną z przesłanek wykluczających możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2012r. jest umieszczenie osoby wymagającej opieki w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno – wychowawczym, i korzystanie w tejże placówce z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu. Ustawodawca przewidział jednak w treści przepisu, o którym mowa, istotne wyłączenie dotyczące osób wymagających opieki umieszczonych w zakładach opieki zdrowotnej.
W dalszej kolejności zauważyć trzeba, że po wygaśnięciu z mocy prawa decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne skarżąca nadal sprawuje opiekę nad matką, nie podejmując jednocześnie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Jedyną zmianą w stanie faktycznym sprawy w odniesieniu do stanu, kiedy skarżąca miała przyznane świadczenie pielęgnacyjne, jest zmiana miejsca przebywania matki M. K. Jak wynika z akt sprawy, z uwagi na stan zdrowia, matka skarżącej od dnia 19 kwietnia 2014r. znajduje się w Zakładzie Opiekuńczo – Leczniczym A, gdzie pozostaje pod stałym nadzorem lekarskim oraz pielęgniarskim. Treść oświadczeń skarżącej oraz pracowników placówki A dołączonych do akt sprawy wyraźnie wskazuje, że skarżąca odwiedza matkę regularnie. Podczas częstych wizyt wykonuje czynności opiekuńcze polegające na podawaniu matce posiłków, lekarstw. Poza tym pomaga matce przy czynnościach higienicznych, zmianie odzieży, zaopatruje matkę w przedmioty niezbędne do codziennej egzystencji, jak również zajmuje się sprawami związanymi z odpłatnością matki za pobyt w przedmiotowej placówce. Z powyższego wynika, że M. K., mimo pobytu matki w placówce opiekuńczo – leczniczej, nadal sprawuje nad nią opiekę.