SZKOLENIA

[Krzysztof]

W okresie trwającego stanu zagrożenia pandemia COVID-19 Strona uchybiła terminowi wynikającemu wprost z przepisu art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych tzn. terminowi 3 miesięcy na złożenie wniosku o ŚP po wydaniu Orzeczenia o niepełnosprawności (wyrok Sądu Rejonowego), więc organ pomocowy zauważył ten fakt i przyznał wnioskowane ŚP jedynie od dnia złożenia wniosku na przyszłość, natomiast ze względu na uchybienie terminu (kilka dni) organ odmówił przyznania ŚP wstecz za okres kilkunastu miesięcy (strona odwoływała się od orzeczeń do sądu)
Ww uchybienie terminu wykazały organy i nawet potwierdził WSA (wyrok dotyczył innej okoliczności w sprawie ŚP), a owo kilkudniowe uchybienie terminu wykazane przez organ pomocowy zaistniało w okresie szczególnym tj. w okresie obowiązywania ustawy covidowej w którym Strona winna być chroniona przed skutkami pandemii, a jeśli tak to
- czy organ pomocowy w dniu, gdy Strona składała wnioski o świadczenie pielęgnacyjne, stwierdzając uchybienie terminu trzech miesięcy, na złożenie wniosku o świadczenie, o którym to terminie mowa w art. 24 ust.2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, organ powinien na podstawie ww. art. 15zzzzzn² ust. 2 ustawy covidowej z dnia 2 marca 2020 r. zawiadomić Stronę o uchybieniu terminu z art. 15zzzzzn² ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, a w zawiadomieniu powinien wyznaczyć Stronie termin 30 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku ?

Jeśli organ pomocowy stwierdził uchybienie terminu, ale do dnia dzisiejszego nie zawiadomił Strony o uchybieniu oraz w związku z tym nie wyznaczył Stronie 30 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ŚP to
- czy w zaistniałej i opisanej wyżej sytuacji ten organ jest bezczynny z uwagi na niewykonanie obowiązkowej czynności ?

Proszę o Waszą ocenę.

[Tom.]

ten termin (jak i inne dotyczące składania wniosku z uosr) nie podlega przywróceniu bo jest terminem materialnym a nie procesowym więc go ten covidowy przepis nie dotyczył. W ustawie o SR przywróceniu podlegają tylko terminy z art. 24a

Trzymiesięczny termin, o którym mowa w art. 24 ust. 2a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ma charakter terminu prawa materialnego. Oznacza to, że uprawnienie do otrzymania (wstecznie) zasiłku pielęgnacyjnego może zostać ukształtowane wyłącznie pod warunkiem dopełnienia w tym czasie czynności, dla której ów termin został przewidziany. Jego niezachowanie skutkuje zaś brakiem możliwości ubiegania się o przyznanie świadczenia z mocą wsteczną. Materialny charakter terminu z art. 24 ust. 2a ustawy oznacza również, że nie podlega on przywróceniu, a okoliczności i przyczyny niezłożenia wniosku przed jego upływem, za które osoba uprawniona może nawet nie ponosić winy, nie mają znaczenia dla ustalenia początkowej daty przyznania zasiłku pielęgnacyjnego. Ustawowy termin 3 miesięcy liczony od daty uprawomocnienia się wyroku sądu powszechnego jest czasem wystarczającym dla zorientowania się przez stronę co do swoich praw i obowiązków pozwalającym na terminowe złożenie wniosku i skorzystanie z dobrodziejstwa przepisu art. 24 ust. 2a ustawy.

II SA/Bk 743/22

[Szarak]

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/72A20BF33F
Zdaniem Sądu stwierdziwszy uchybienie przez stronę terminu 3 miesięcy, o którym mowa w art. 24 ust.2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, organ powinien na podstawie ww. art. 15zzzzzn² ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. zawiadomić stronę o uchybieniu terminu z art. 15zzzzzn² ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, a w zawiadomieniu powinien wyznaczyć termin 30 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku. Tymczasem jak wynika z akt sprawy organ powyższego obowiązku zaniechał, pomijając ww. regulacje, co oznacza, że zaskarżona decyzja jest wadliwa i podlega uchyleniu. Rozpoznając ponownie sprawę organ uwzględni ww. kwestie i zapewni, że dojdzie do zastosowania art. 15zzzzzn² ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych o szczególnych rozwiązaniach, wskutek czego skarżącej zostanie umożliwione skorzystanie z instytucji przywrócenia terminu uregulowanej ww. art. 15zzzzzn² ust. 2 tej ustawy.

Ale żeby to wybrzmiało zgadzam się z @Tom.

[Szarak]

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/046DD52645
Biorąc więc pod uwagę, że termin z art. 24 ust. 2a u.ś.r. jest terminem prawa materialnego (tak np. wyrok NSA z 21 kwietnia 2022 r., I OSK 1315/21) to ww. art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19 jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 24a ust. 2 u.ś.r. Z jego treści jednoznacznie wynika, że odnosi się on do terminów materialnych prawa administracyjnego (por. wyrok WSA w Gorzowie Wlk. z 7 kwietnia 2022 r., II SA/Go1022/21).
Zdaniem Sądu, w rozpatrywanej sprawie nieprzyznanie skarżącemu świadczenia za okres poprzedzający 1 maja 2021 r. było przedwczesne, jako że organy nie uwzględniły instytucji przywrócenia terminu prawa materialnego przewidzianej w art. 15 zzzzzn2 ust. 1 pkt 2 ustawy COVID-19.

[Tom.]

o widzisz, a w tym moim mimo, że sprawa z 2022 to się nie zająknęli o covidzie... czyli znów zależy jak trafisz

[Korowiow]

Pojadę klasykiem - to jest tylko opinia sądu xD

[Krzysztof]

Dzięki za wsparcie.
A co myślicie o drugiej kwestii - decyzja wydana, jednakże z pominięciem zawiadomienia strony o stwierdzonym (w decyzji) uchybieniu terminu.

Czy w sytuacji niewykonania ww obowiązkowej czynności, wynikającej wprost z przepisu ww art. 15zzzzzn² ustawy COVID-19, można mówić o bezczynności organu ?

[Szarak]

"decyzja wydana" zatem postępowanie zakończone aktem, który strona mogła skarżyć. Nie widzę tutaj bezczynności. Można jednak się zastanawiać czy decyzja została prawidłowo wydana np. wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, w trybie stwierdzenia nieważności decyzji lub w trybie wznowienia postępowania np. strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu.

[Tom.]

też bym szedł w nieważność bo co z tego, że stwierdzona zostanie bezczynność? a jeśli bezczynnośc była i do tego rażąca to uwzględnią to w postępowaniu nieważnościowym

tylko, że z tego co zrozumiałem z pierwszego posta w tej sprawie wypowiedział się już sąd a nie wiemy jakie zapadło rozstrzygnięcie. Jak skarga odrzucona to raczej po ptokach bo sąd przecież z urzędu i na samym początku procedowania bada przesłanki nieważności decyzji

[Krzysztof]

Organ przyznał świadczenie na przyszłość od dnia złożenia wniosku, ale nie za cały okres odwoławczy wstecz.

W rozpoznawanej sprawie sytuacja od strony formalnej wydaje się czytelna, albowiem jak było to powyżej zaznaczone wniosek skarżącej pochodzi z 31 maja 2021 r., a prawomocność wyroku Sądu Rejonowego w C. z [...] r. orzeczona została na 25 lutego 2021 r. Oznacza to, że skarżąca swój wniosek o przyznanie przedmiotowego świadczenia złożyła z kilkudniowym opóźnieniem.

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/76B91EE926
po tym pierwszym wyroku organ wydał decyzję identyczna jak poprzednia przyznając świadczenie, a następnie wydał postanowienie, że odmawia wszczęcia postępowania w kierunku przyznania świadczenia wstecz. Poszło zażalenie i skarga
a w następnym wyroku sąd ostatecznie orzekł, że:

Skład orzekający zgadza się z oceną materiału dowodowego zebranego przez organ I instancji dokonaną przez organy obu instancji. W konsekwencji przeprowadzonego postępowania organ I instancji prawidłowo przyznał skarżącej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od 1 maja 2021 r. do 31.01.2024 r. decyzją z 28 czerwca 2022 r. Jednocześnie prawidłowo uznał, że sprawie nie zachodzą przesłanki do wydania decyzji w sprawie przyznania prawa doświadczenia pielęgnacyjnego za okres od 1 lipca 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. z uwagi na brak stosownego wniosku skarżącej złożonego zgodnie z art. 24 ust. 2a u.ś.r. Brak ustaleń co do faktu złożenia takiego wniosku przez skarżącą z uwagi na odmowę jego przyjęcia przez organ I instancji winien był skutkować umorzeniem postępowania w tym zakresie, co w sprawie miało miejsce. Tym samym Sąd orzekający w sprawie uznał, że organy orzekające w sprawie nie dopuściły się naruszeń prawa materialnego lub procesowego, który skutkowałyby koniecznością ich uchylenia.

tą sprawę zawaliła na całej linii Kancelaria Prawna, więc odkręcamy to co wydaje się, że można odkręcić.

p.s.
Za kilka dni pochwalę się sprawą która mimo prawomocnego i niekorzystnego (dla opiekuna) wyroku NSA zakończyła się wypłatą świadczeń rodzinnych wstecz