Oczywiście wydając decyzję o zawieszeniu prawa do świadczenia
Zobacz np. Wyrok II SA/Op 223/09 z dnia 2009-09-09, gdzie jest wszystko ładnie wyjaśnione: "(...)Organ administracji wydając decyzję na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej nie ma możliwości działania w sposób uznaniowy. Wiąże go treść przepisu i konieczność rozważenia czy strona, której przyznano świadczenie jest tymczasowo aresztowana. Po ustaleniu tej okoliczności organ jest zobowiązany do wydania decyzji o zawieszeniu prawa do świadczeń z pomocy społecznej. Oczywiście badaniu podlega, czy postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania jest prawomocne i nie zostało uchylone lub zmienione na inny środek zapobiegawczy stosownie do przepisów K.p.k.(...). Reasumując trzeba stwierdzić, że przyznane świadczenie z pomocy społecznej zawiesza się po bezspornym ustaleniu prawomocności postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, a art. 13 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej stanowi samodzielną podstawę do zawieszenia prawa do świadczeń z pomocy społecznej. Decyzja o zawieszeniu zasiłku okresowego podjęta w trybie art. 13 ust. 2 nie wymaga jednoczesnej zmiany decyzji przyznającej to świadczenie, chyba, że zachodzi któraś z przesłanek wymienionych w art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej.(...) Kategoryczne brzmienie art. 13 ust. 2 ustawy nie wyłącza obowiązku zawieszenia prawa do świadczeń od dnia tymczasowego aresztowania nawet w sytuacji upływu okresu zasiłkowego przed datą wydania decyzji.(...)"