Bardzo klarownie wytłumaczył sąd w cytowanym przeze mnie uzasadnieniu wyroku, ale ok jak chcesz to proszę bardzo opiszę najprościej jak potrafię bo akurat w tym temacie proste środki są najbardziej wskazane.komosia pisze:pytam już po raz trzeci, jak rozwiązałbyś kwestię podania "Zrezygnuję z SZO/ZDO, ale dopiero, jak przyznacie mi ŚP", co było meritum tego tematu, zanim zacząłeś swoje wywody.
Jeżeli petent składa wniosek o ŚP oraz oświadczenie, iż zrezygnuje z zasiłku z chwilą uzyskania prawa do ŚP to wystarczy podejść do tej sprawy ze zrozumieniem jego intencji, a jego intencją nie jest pobieranie obu świadczeń jednocześnie tylko płynne przejście z jednego świadczenia na drugie (wybrane jako korzystniejsze) i tym samym nie pozostawanie na czas trwania postępowania bez pomocy finansowej w postaci świadczenia.
Przecież wystarczy chcieć i sprawdzić (przyjmując hipotetycznie, że wnioskodawca już nie ma zasiłku), czy spełnia przesłanki do przyznania mu wnioskowanego prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i jeśli w takim stanie spełniałby wszystkie przesłanki i mógłby otrzymać ŚP to wystarczy poinformować go pismem o tym fakcie i zaznaczyć, że jest to tylko możliwe w przypadku gdy wyrazi zgodę na uchylenie decyzji przyznającej jemu zasiłek.
Wówczas petent ma pełną świadomość, że nie stanie się jemu żadna krzywda bo jak skutecznie zrezygnuje z zasiłku to organ na 100% przyzna ŚP.
Prawda, że można podejść zgodnie z przepisami i po ludzku do sprawy.
To jest proste i możliwe do wykonania rozwiązanie tym bardziej, że macie aż 30 dni czasu na sprawdzenie i przeanalizowanie całej sprawy i możliwość komunikowania się z zainteresowanym.
Dodatkowy problem w tym, że w wydawanych decyzjach posługujecie się Państwo przepisem uznanym za niekonstytucyjny art. 17 ust. 1b wskazując na niedochowanie warunku kryterium wieku, czyli posługujecie się takim przepisem, którego od 2014r. nie wolno Wam użyć w decyzjach wydawanych wobec opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych starających się o prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.
Powtórzę jeszcze raz, jeżeli przyznajecie świadczenie pielęgnacyjne opiekunom "dorosłych dzieci" to nie macie prawa odmówić przyznania tego prawa opiekunom dorosłych osób niepełnosprawnych, a wynika to wprost z sentencji wyroku oraz jego uzasadnienia - uzasadnienia na które bardzo często i chętnie się powołujecie i cytujecie w wydawanych decyzjach o odmowie przyznania ŚP.