Debata WOLONTARIAT W OPIECE PALIATYWNEJ24 marca 2012

[~Joanna]

Zespół Domowej Opieki Hospicyjnej Caritas Archidiecezji Łódzkiej oraz Uniwersytet Medyczny w Łodzi zaprasza na II Publiczną Debatę z cyklu Sobota dla Hospicjum
„Komunikacja społeczna w opiece paliatywnej. Wolontariat w opiece paliatywno-hospicyjnej i opiece u kresu życia.”

Debata pod patronatem J. M. Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi prof. dr hab. n. med. Pawła Górskiego i Dyrektora Caritas Archidiecezji Łódzkiej Ks. mgr Jacka Ambroszczyka, zorganizowana o w ramach programu wolontariatu pracowniczego odbędzie się 24 marca 2012 r. w auli (sala 1.27) nowego Centrum Kliniczno-Dydaktycznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Pomorska 251, w godz. 10.30 – 15.30

Debata „Komunikacja społeczna w opiece paliatywnej. Wolontariat w opiece paliatywno-hospicyjnej i opiece u kresu życia.” porusza tematykę różnych form i obszarów współpracy zespołów opiekuńczych z wolontariuszami oraz edukacyjną rolę wolontariatu. Dotyka aspektów psycho-pedagogicznych, duchowo-religijnych i społecznych. W każdym z tych obszarów, od momentu rekrutacji wolontariuszy i ich przygotowania do współpracy z zespołem poprzez różne formy tej współpracy, ważna jest odpowiednia komunikacja. Cele i kierunki tej komunikacji są różne na różnych poziomach działania zespołu i etapach prowadzonej opieki. Wiedza i przygotowanie w tym zakresie jest jednym z warunków dobrej współpracy wolontariuszy z zespołem opiekuńczym. Właściwa komunikacja w zespole, a także umiejętność wsłuchania się w potrzeby chorych i ich rodzin są ważnymi elementami zespołowej opieki. Umiejętność ta powinna być kształtowana w ochotnikach przygotowujących się do posługi wolotnaryjnej w zespołowej opiece paliatywno-hospicyjnej, a także w każdym innym rodzaju opieki związanej z pomocą osobom u kresu życia. Dobre praktyki zespołowego działania znane w opiece paliatywno-hospicyjnej powinny być wykorzystane przez inne rodzaje działań opiekuńczych, zarówno instytucjonalnych (DPS, ZOL, ZPL, szpitale geriatryczne, itp) jak również w przygotowaniu opiekunów nieformalnych (rodzin, znajomych, wolontariuszy) gotowych nieść pomoc przewlekle chorym w domach.


Debata jest skierowana do społeczności akademickiej i lokalnej. Wystąpienia i dyskusja podczas debaty powinny również spełnić zadanie instruktażowe dla nauczycieli i pedagogów, którzy chcieliby się zapoznać z problematyką opieki nad nieuleczalnie chorymi.

W programie :

1. Jak funkcjonuje wolontariat w domowej opiece hospicyjnej. Doświadczenia 17 lat.
Zofia Pawlak, Iwona Sitarska, Zespół Domowej Opieki Hospicyjnej Caritas, Łódź.
2. Jak mówić o wolontariacie i skutecznie zapraszać do wolontariatu hospicyjnego oraz do wolontariatu u kresu życia - wskazówki na podstawie badań dotyczących postrzegania wolontariatu hospicyjnego przez Polaków.
Anna Janowicz, Fundacja Lubię Pomagać, Gdańsk.
3. Pedagogiczne aspekty pracy wolontariuszy pracy wolontariuszy hospicyjnych oraz wolontariuszy osób przewlekle chorych w domach.
Józef Binnebesel, Katedra Pedagogiki, Wyższa Szkoła Edukacji Zdrowotnej i Nauk Społecznych, Łódź.
4. Komunikacja miedzy pacjentem a pomagającym w opiece paliatywnej w oparciu o badania dotyczące oczekiwań i problemów obu stron.
Krzysztof Pękala, Łódzkie Hospicjum dla Dzieci i Dorosłych ; Zakład Psychologii Lekarskiej UM, Łódź.

5. Trudne rozmowy z ciężko chorymi i starszymi w praktyce wolontaryjnej.
Dominik Krzyżanowski, Zakład Medycznych Nauk Społecznych Akademii Medycznej, Wrocław ; Instytut Pielęgniarstwa Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej, Opole ; Rada Naukowa Fundacji Lubię Pomagać.
6. Szczególna rola wolontariuszy w opiece duchowo-religijnej i możliwość tworzenia wolontariatu parafialnego i sąsiedzkiego dla przewlekle chorych w domach.
Ks. Piotr Krakowiak, Krajowy Duszpasterz Hospicjów, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń.
7. Wolontariat domowy Caritas Archidiecezji Łódzkiej.
Ks. Jacek Ambroszczyk, Dyrektor Caritas Archidiecezji Łódzkiej, Łódź.
8. Analiza potrzeb psychologicznych w komunikacji pomiędzy pacjentami, a pracownikami domowego hospicjum dla dzieci.
Piotr Feja, Łódzkie Hospicjum dla Dzieci i Dorosłych, Łódź.

Moderator : Ks. Piotr Krakowiak

Partner debaty : Fundacja „Lubię Pomagać”

[~Joanna]

Łódź, 02.03.2012 r.


Szanowni Państwo,




Zespół Domowej Opieki Hospicyjnej Caritas Archidiecezji Łódzkiej oraz Uniwersytet Medyczny w Łodzi zaprasza na II Publiczną Debatę z cyklu Sobota dla Hospicjum
„Komunikacja społeczna w opiece paliatywnej. Wolontariat w opiece paliatywno-hospicyjnej i opiece u kresu życia.”

Debata pod patronatem J. M. Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi prof. dr hab. n. med. Pawła Górskiego i Dyrektora Caritas Archidiecezji Łódzkiej Ks. mgr Jacka Ambroszczyka, zorganizowana o w ramach programu wolontariatu pracowniczego odbędzie się 24 marca 2012 r. w auli (sala 1.27) nowego Centrum Kliniczno-Dydaktycznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Pomorska 251, w godz. 10.30 – 15.30

Debata „Komunikacja społeczna w opiece paliatywnej. Wolontariat w opiece paliatywno-hospicyjnej i opiece u kresu życia.” porusza tematykę różnych form i obszarów współpracy zespołów opiekuńczych z wolontariuszami oraz edukacyjną rolę wolontariatu. Dotyka aspektów psycho-pedagogicznych, duchowo-religijnych i społecznych. W każdym z tych obszarów, od momentu rekrutacji wolontariuszy i ich przygotowania do współpracy z zespołem poprzez różne formy tej współpracy, ważna jest odpowiednia komunikacja. Cele i kierunki tej komunikacji są różne na różnych poziomach działania zespołu i etapach prowadzonej opieki.
Wiedza i przygotowanie w tym zakresie jest jednym z warunków dobrej współpracy wolontariuszy z zespołem opiekuńczym.
Właściwa komunikacja w zespole, a także umiejętność wsłuchania się w potrzeby chorych i ich rodzin są ważnymi elementami zespołowej opieki. Umiejętność ta powinna być kształtowana w ochotnikach przygotowujących się do posługi wolotnaryjnej w zespołowej opiece paliatywno-hospicyjnej, a także w każdym innym rodzaju opieki związanej z pomocą osobom u kresu życia.
Dobre praktyki zespołowego działania znane w opiece paliatywno-hospicyjnej powinny być wykorzystane przez inne rodzaje działań opiekuńczych, zarówno instytucjonalnych (DPS, ZOL, ZPL, szpitale geriatryczne, itp) jak również w przygotowaniu opiekunów nieformalnych (rodzin, znajomych, wolontariuszy) gotowych nieść pomoc przewlekle chorym w domach.






W imieniu komitetu organizacyjnego

Maria Jakubowska