Witam .Chciałam zapytać czy ma ktoś wzór decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej.Szpital jako świadczeniodawca zwrócił się z wnioskiem do wójta o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej dla osoby która została hospitalizowana w trybie nagłym.Przyjęta do szpitala 21.10 2017 zmarła w dniu następnym.Jak przeprowadzić postępowanie i jaki zapis umieścić w decyzji ,że dotyczy to już osoby zmarłej.Czy miał ktoś taką sytuację?
Na podstawie art. 104 ust. 1 i art. 108 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 935), art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 54 ust. 1, 5, 7, 8, 11 oraz art. 66 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793 z późn. zm.) oraz w związku z art. 8, art.101, art. 102, art. 107 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.) w związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1058), po rozpatrzeniu wniosku z dnia
POSTANAWIAM
1. przyznać świadczenie niepieniężne z pomocy społecznej w formie ubezpieczenie zdrowotnego dla , zamieszkałej: na okres od dnia
2. nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 108 k.p.a.</b>
UZASADNIENIE</b>
Dnia do Ośrodka wpłynął wniosek Szpitala z prośbą o objęcie Pani ubezpieczeniem zdrowotnym.
W toku postępowania stwierdzono, klientka zmarła dnia ostatni meldunek na pobyt stały ww. istniał pod adresem , kolejno ww. nie była zarejestrowana w PUP jako bezrobotna, nie była zatrudnionana co wskazuje weryfikacja informacji o składkach na ubezpieczenie zdrowotne, była obywatelką RP, nie pobierała świadczenia z pomocy społecznej, a także świadczeń z ZUS czy KRUS. W związku z tymi faktami ww. nie posiadała dochodu, zatem spełniała ustawowe kryterium dochodowe, a niemożność przperowadzenia wywiadu nie może stanowić podstawy do odmowy do potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych. </font>
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo inne niż ubezpieczeni, osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które spełniają kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, co do których nie stwierdzono okoliczności o której mowa w art. 12 tej ustawy, na zasadach i w zakresie określonych dla ubezpieczonych.</font>
W przypadku tych osób zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej jest decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo. Decyzję tę wydaje się po przedłożeniu przez świadczeniobiorcę dokumentów potwierdzających: posiadanie obywatelstwa polskiego i zamieszkanie na terytorium Rzeczpospolitej polskiej, przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego oraz stwierdzenia spełnienia kryterium dochodowego i braku okoliczności, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. </font>
Mając na względzie, iż niejednokrotnie opieka medyczna musi być udzielona natychmiastowo, a świadczeniobiorca z uwagi na stan zdrowia może nie być w stanie zadość obowiązkowi udokumentowania prawa do opieki, ustawodawca przewidział w ustawie szczególny tryb postępowania, który dotyczy stanów nagłych. Zasadą jest, że decyzję potwierdzającą prawo do świadczeń opieki zdrowotnej wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy (art. 54 ust. 3 ustawy). W stanach nagłych świadczeniobiorca nie może jednak warunkować udzielenia świadczenia od okazania dokumentu, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy. W takich przypadkach świadczenia opieki zdrowotnej udzielane są świadczeniobiorcy niezwłocznie (art. 19 ust. 1 ustawy), bezpłatnie, także bez skierowania (art. 60 i 61 ustawy). W takim przypadku często niemożliwym lub znacznie utrudnionym jest przeprowadzenie wymaganego w art. 54 ust. 3 ustawy wywiadu środowiskowego, ustalenia kryterium dochodowego czy spełnienia warunku określonego w art. 12 ustawy o pomocy społecznej. </font>
Takich czynności nie można wykonać w przypadku zdarzeń nadzwyczajnych, przykładowo śmierci świadczeniobiorcy. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowym przypadku. Zgodnie z orzecznictwem w tym zakresie na organie ciąży obowiązek dokonania niezbędnych ustaleń. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt. III SA/Kr 902/08 wyraził pogląd, iż śmierć świadczeniobiorcy nie wyłącza obowiązku przeprowadzenia przez organ postępowania dowodowego w oparciu o wszelkie dostępne informacje oraz właściwą interpretację. Analogiczne stanowisko zajął m.in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 24-03-2009 r. w sprawie o sygn. akt. VII SA/Wa 181/09. </font>
Podnieść należy, iż z uwagi na śmierć świadczeniobiorcy niemożliwym było przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, jednakże zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26-03-2014 r. sygn. akt. IV SA/Po 887/13; wyrok WSA w Krakowie z dnia 21-01-2009 r. sygn. akt. III SA/Kr 902/08; wyrok WSA w Warszawie z dnia 11-12-2007 r. sygn. akt. VII SA/Wa 1648/07) niemożliwość przeprowadzenia wywiadu środowiskowego nie może stanowić podstawy do odmowy do potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych.<br>Zgodnie z art. 66 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w/w nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. W związku z powyższym spełnia warunki określone w art. 54 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej zatem w/w przysługuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przez okres 90 dni.<br>W związku z powyższym postanowiono orzec jak w sentencji.