§ 7. 1. Wierzyciel niebędący jednocześnie organem egzekucyjnym przekazuje organowi egzekucyjnemu tytuł wykonawczy wraz z informacją zawierającą w szczególności:
1) dane, na podstawie których ustalono właściwość miejscową organu egzekucyjnego w sposób określony zgodnie z art. 22 § 3 albo § 3a ustawy;
2) znane wierzycielowi składniki majątkowe zobowiązanego, w tym znajdujące się na terytorium państwa członkowskiego lub państwa trzeciego;
3) wskazanie daty uzupełnienia i wysłania przez centralne biuro łącznikowe wniosku o udzielenie informacji lub powiadomienie, o którym mowa w ustawie z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. poz. 1289), do państwa członkowskiego lub trzeciego oraz numerów wniosków organu wnioskującego i organu współpracującego zawartych w numerze referencyjnym tego wniosku o udzielenie informacji lub powiadomienie;
4) numer i datę tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę postępowania egzekucyjnego, które zostało umorzone zgodnie z art. 59 § 2 ustawy, oraz ujawnione składniki majątkowe lub źródła dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć więcej niż jednego tytułu wykonawczego w odniesieniu do tego samego zobowiązanego.