Kto płaci świadczenie pielęgnacyjne mąż/żona - Świadczenia rodzinne

[ewunia z wlkp]

Witam,
pytanie jak powyżej: żona ubiega się o ŚP na męża - niepełnosprawność powstała w okresie nauki w szkole. Wszystko ok, konstytucja, wyroki, itp. , tylko jak to się ma do art.17 ust. 5 pkt 1 lit. a: świadczenie piel. nie przysługuje osobie będącej w związku małżeńskim. Czy przyznajecie?
2x dawaliśmy Pani odmowę powołując się na ten art. i 2x sprawa była w SKO, z wynikiem: uchylić i do ponownego rozpatrzenia, z tym , że ich decyzje rozpisane na 15 stron z argumentami przemawiającymi na korzyść strony, że Pani jak najbardziej to świadczenie przysługuje i musimy inaczej interpretować zapis ust. 5 pkt 1 lita, że on dotyczy osób innych niż małżonek z ust. 1. Podzielcie się proszę swoją wiedzą i praktyką w temacie.

[de Charette]

sprawa jest sprzed zmiany kpa?
Jak SKO jest pewne swoich racji czemu nie przyznaje?

[Szarak]

SKO ma racje ten zapis ma być stosowany wtedy kiedy ktoś jest w związku małżeńskim a ubiega się inna osoba na której też ciąży obowiązek. W pierwszej kolejności są małżonkowie przed np. matką i ojcem. Jest cała masa orzeczeń w tym temacie. Na marginesie poczytajcie KPA jak pouczyć stronę o formułowaniu odwołania jest tam zapis jak robić by sko orzekało samo a nie przesyłało do ponownego rozpatrzenia.

[Krzysztof]

viewtopic.php?f=19&t=207150589
viewtopic.php?f=9&t=207151219&start=20

Wyrokiem z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. akt P 27/07 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie w jakim uniemożliwiał nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, niezatrudnionej z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Skutkiem tego wyroku przepisem art. 1 pkt 8 lit. a ustawy z 17 października 2008 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 223, poz. 1456) znowelizowano przepis art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który obecnie przewiduje, że świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także opiekunowi faktycznemu dziecka – w tym ostatnim przypadku z zastrzeżeniami jak wyżej. Nowelą tą nie uchylono przepisu art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a cyt. ustawy.
Literalna wykładnia art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2011, Nr 205, poz. 1212) w związku z art. 17 ust. 1 tej ustawy nie czyni zadość wywodom zawartym w cytowanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Brzmienie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a musi zatem być odczytywane – zdaniem Sądu – przez pryzmat przepisu art. 17 ust. 1. Jeżeli bowiem prawo ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne wywodzi się z istnienia obowiązku alimentacyjnego, to literalne odczytywanie normy art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy niweczyłoby skutki wyroku Trybunału w stosunku do osób pozostających w związku małżeńskim. Nieuprawniona jest zatem taka wykładnia tego przepisu, w myśl której osoba sprawująca opiekę, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, o którym mowa w art. 128 Kriop, traci prawo do świadczenia z uwagi na fakt pozostawania osoby nad którą sprawuje opiekę w związku małżeńskim. Takie stanowisko prezentuje Naczelny Sąd Administracyjny opowiadając się za koniecznością wykładania tych przepisów zgodnie z Konstytucją: „Świadczenie pielęgnacyjne będzie mogło być przyznawane na rzecz współmałżonka, jeśli zostaną spełnione pozostałe przesłanki, warunkujące – co do zasady – możliwość ubiegania się o ten rodzaj świadczenia” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OSK 115/10 – opubl. .LEX nr 594927).
Dla jasności zajętego stanowiska Sąd powołuje się na utrwalone orzecznictwo sądowoadministracyjne w tym zakresie, które w pełni podziela, jak choćby na wyżej już przytoczony wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 sierpnia 2011 r., sygn. akt III SA/Ol 456/11(opubl. LEX nr 989608, Wspólnota 2011/37/38): „Skoro małżonek jest pierwszą osobą z kręgu zobowiązanych do alimentacji po ustaniu, unieważnieniu lub orzeczeniu separacji małżeństwa, to tym bardziej jest on pierwszym zobowiązanym do dostarczania środków utrzymania współmałżonkowi w trakcie trwania małżeństwa, na podstawie art. 27 k.r.o. Art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r. dotyczy zaś sytuacji, gdy o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu sprawowanej opieki stara się osoba spełniająca kryteria wskazane w ust. 1, ale nie będąca małżonkiem zobowiązanym w pierwszej kolejności do alimentacji. Tym samym przepis ust. 5 pkt 2 lit. a tego artykułu nie może mieć zastosowania w sytuacji, gdy z przedmiotowym wnioskiem występuje właśnie sam małżonek.”
żródło: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4540EC4C45

[ewunia z wlkp]

Dziękuję, że ktoś się odezwał.
Sprawa ciągnie się od lutego br. 2 razy decyzja odmowna (art.17 ust. 5 pkt 2 lit.a), 2 x odwołanie w SKO i już 2 raz SKO uchyliło naszą decyzję i przekazało do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu zawarli wyroki ( również z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. akt P 27/07 Trybunał Konstytucyjny) no i cała argumentacja w kierunku żeby przyznać. Moje pytanie brzmi: dlaczego za drugim razem sami nie przyznali - strona w odwołaniu prosiła wyraźnie SKO o rozstrzygnięcie. W innych decyzjach, jak sprawa szła do SKO po raz drugi, to od razu rozstrzygali na tak lub nie. Nie rozumiem ich zachowania. W zanadrzu mam drugą taką sama sprawę, świeżą w nowym obliczu KPA.
Jeden prawnik mówi: odmowa, drugi żeby przyznać, bo SKO dobitnie argumentuje na korzyść strony. Ja się przychylam również na tak, ale... no właśnie ?
Zapytuję więc, kto płaci Śp. piel. w takich sytuacjach mąż/żona (orzeczenia o niepełnosprawności od dziecka).
Proszę o pomoc.