odebranie dziecka - Pomoc społeczna (forum ogólne)

[ewka78]

Jak postępujecie w przypadku konieczności odebrania dziecka po godzinach pracy OPS.
Policja w trakcie wieczornej interwencji stwierdza , że rodzice są pijani i należy odebrać dziecko. Zdarza się , że dzwonią po pracownika socjalnego ( ośrodek nie ma dyżurów), jak wówczas postępujecie? Na co się powołujecie?
ustawa o przeciwdziałaniu przemocy stanowi, iż pracownik socjalny odbiera dziecko w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Podzielcie się ze swoimi doświadczeniami.

[ewka78]

Wypowie się ktoś?

[malinkka]

nie odbierać telefonów

Policja ma prawo zabezpieczyć dziecko w sytuacjach kryzysowych podczas interwencji – art. 72 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483, z późn. zm.).

[malinkka]

W czasie codziennej służby może dojść do sytuacji odebrania dziecka podczas interwencji Policji w sytuacjach kryzysowych wymagających zapewnienia dziecku natychmiastowej opieki. W takim przypadku to na Policji ciąży obowiązek doprowadzenia dziecka do rodziny zastępczej zawodowej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego lub placówki opiekuńczo-wychowawczej typu interwencyjnego – art. 58 i 103 ustawy z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2013 r., poz. 135, z późn. zm.).

Interwencja w tym trybie może być również podjęta przez Policję na podstawie informacji przekazanej przez kuratora sądowego. Może mieć to miejsce w sytuacji, kiedy np. z uwagi na porę dnia nie mógł on skontaktować się z sędzią rodzinnym, aby ten po wysłuchaniu relacji kuratora mógł wydać z urzędu wszelkie potrzebne zarządzenia, w tym o umieszczeniu dziecka w jednostce systemu pieczy zastępczej, które będzie podlegało wykonaniu na zasadzie art. 59813 k.p.c. Należy wskazać, że kuratorowi nie przysługuje samoistne uprawnienie (jak np. pracownikowi socjalnemu na podstawie art. 12a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie) do odebrania dziecka z rodziny. Policjant podejmujący interwencję na żądanie kuratora sądowego ma prawo oczekiwać, że kurator udzieli mu niezbędnej pomocy w zakresie chociażby wskazania placówki pieczy zastępczej, do której należy przewieźć dziecko.

Należy pamiętać, że zgodnie z art. 3 ust. 1 Konwencji o prawach dziecka „We wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub ciała ustawodawcze, sprawą nadrzędną będzie najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka”. Dlatego też w omawianych sytuacjach od interweniującego policjanta oczekuje się, że będzie starał się uspokoić dziecko, wytłumaczyć mu, co się stało zrozumiałym dla jego wieku i rozwoju językiem, upewnić je, że jest pod dobrą opieką i że nie grozi mu żadne niebezpieczeństwo. Należy również umożliwić dziecku zabranie z domu ulubionej maskotki. Bardzo ważne jest ustalenie aktualnego stanu zdrowia dziecka i tego, czy nie wymaga specjalistycznej opieki lekarskiej. Kwestię udzielenia pomocy medycznej, kiedy dziecko znajduje się w sytuacji nagłego zagrożenia zdrowotnego, szczegółowo reguluje ustawa z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. nr 191, poz. 1410, z późn. zm.).

Czy Policja może odebrane rodzicom dziecko przekazać innej niezamieszkującej wspólnie osobie najbliższej, np. dziadkom dziecka, czy też innej niespokrewnionej, a wskazanej przez rodziców osobie? Należy podkreślić, że w zakresie umieszczenia dziecka w związku z przemocą w rodzinie u osoby najbliższej w rozumieniu art. 115 par. 11 kodeksu karnego uprawnienie takie przysługuje pracownikowi socjalnemu. Rodzi się zatem pytanie, czy uprawnienie to nie rozpościera się na pozostałe podmioty biorące udział w podejmowaniu decyzji o odebraniu dziecka, w tym na Policję? Mając na względzie generalną zasadę wynikającą z Konstytucji RP: „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa” należy stwierdzić, że takie uprawnienie Policji nie przysługuje. Można by w tym miejscu podać w wątpliwość, czy Policja kieruje się w istocie dobrem dziecka? Wszak u swoich dziadków dziecku byłoby dobrze. Kierując się dobrem dziecka, Policja nie ma innych możliwości prawnych, jak zapewnienie właściwej opieki dziecku zgodnie z przepisami ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Należy pamiętać, że zgodnie z art. 148 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.):

[malinkka]

„par. 1. Nie może być ustanowiona opiekunem osoba, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych albo została pozbawiona praw publicznych.

par. 1a. Opiekunem małoletniego nie może być ustanowiona także osoba, która została pozbawiona władzy rodzicielskiej albo skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności albo za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby lub przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, albo osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi, lub obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu.

par. 2. Nie może być ustanowiony opiekunem ten, w stosunku do kogo zachodzi prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się należycie z obowiązków opiekuna”.

Biorąc pod uwagę, że sytuacje kryzysowe w rodzinie mogą wystąpić w różnych porach dnia oraz brak możliwości bieżącej weryfikacji informacji, o których mowa w par. 1a cyt. przepisu, powierzenie opieki nad dzieckiem osobie spokrewnionej, co do której nie ma 100-procentowej pewności, że w przeszłości nie dopuściła się wskazanych czynów, jest niemożliwe. Niesie bowiem ze sobą ryzyko nie tylko niewłaściwego sprawowania opieki, ale wręcz narażenia dziecka na to, że stanie się ofiarą przestępstwa. Zatem zgodnie z obowiązującymi przepisami jedyną dopuszczalną formą pomocy dziecku przez Policję jest umieszczenie go w odpowiedniej placówce opiekuńczej. Na podstawie danych zawartych w Informacji Rady Ministrów o realizacji w roku 2012 ustawy z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (druk sejmowy nr 1669), w 2012 r. w Polsce funkcjonowały 543 rodziny zastępcze o charakterze pogotowia rodzinnego, w których przebywało łącznie 1913 dzieci, oraz 123 placówki opiekuńczo-wychowawcze typu interwencyjnego, w których przebywało łącznie 2217 dzieci.


Zródło: Gazeta Policyjna

[Xman]

Jeśli dobrze pamiętam to nawet gdzieś na stronie Ministerstwa o tym było.
Pracownik socjalny = w godzinach pracy.
Po godzinach pracy = inne służby
Nie mają prawa do Was dzwonić np. na prywatne nr. tel.
Mam wrażenie, ze swego czasu "cudowny" pomysł z dyżurami obiegł już chyba wszystkie OPSy - nie posiada on jednak uzasadnienia. Nie jesteśmy służbami ratunkowymi.

[Fibro]

Byłam na szkoleniu gdzie podkreślano, że po godzinach pracy nie mamy prawa uczestniczyć w takiej interwencji. Może to zakończyć się postępowaniem dyscyplinarny.