Podstawa prawna - Świadczenie Wychowawcze (500+)

[Gość]

Tom czyli co jak mamy Zarzadzenie , że przekazuje się zadanie do OPS. i tylko upoważnienia do prowadzenia postępowania bo burmistrz podpisuje decyzje to źle to jest. Bo ja jestem tego zdania ze jak przekazał zadanie do Opsu to kierownik powinien dostać upoważnienie do podpisywania decyzji.

[Tom.]

ale nie ma czegoś takiego jak "przekazanie do ops". Wójt może upoważnić do prowadzenia postępowań i wydawania decyzji kierownika ops. Koniec. Nic więcej jemu ani radzie nie wolno zrobić.

Katalog zadań gminy w zakresie pomocy społecznej został przez ustawodawcę określony w sposób enumeratywny w art. 17 i 18 ustawy o pomocy społecznej. Ustawodawca nie przewidział wśród nich zadania polegającego na prowadzeniu spraw związanych z pomocą osobom uprawnionym do alimentów ani zadania polegającego na prowadzeniu spraw związanych z wypłatą dodatków mieszkaniowych. Brak jest podstaw prawnych do rozszerzania katalogu zadań realizowanych przez ośrodek pomocy społecznej w drodze statutu ośrodka, polegającego na wprowadzeniu zadań, wykraczających poza zadania wymienione w ustawie o pomocy społecznej i ustawach szczególnych.

Wypłata dodatków mieszkaniowych jest zadaniem własnym gminy (art. 9a ustawy o dodatkach mieszkaniowych), nie jest natomiast zadaniem z zakresu pomocy społecznej.

W myśl art. 7 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Organ ten może upoważnić inną osobę do wydawania decyzji w sprawach dodatku mieszkaniowego (art. 7 ust. 1a ustawy). Upoważnienie takie ma jednak charakter fakultatywny i stanowi ono formę pełnomocnictwa administracyjnego do działania w imieniu organu upoważniającego, które nie skutkuje przeniesieniem kompetencji z organu na podmiot upoważniony (zob. G. Manjura-Niśkiewicz, Dodatki mieszkaniowe. Komentarz, Warszawa 2010, art. 7, Nb 2), i które w każdej chwili może być cofnięte. Osoba wydająca decyzje w zakresie udzielonego upoważnienia przez cały czas działa na rachunek wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i na jego odpowiedzialność. W takich przypadkach nie ulega więc zmianie oznaczenie organu dysponującego kompetencją i wydającego decyzję - pozostaje nim wójt (burmistrz, prezydent miasta), a nie upoważniona osoba (por. Cz. Martysz, Właściwość organów samorządu terytorialnego, Katowice 2000, s. 156). Skoro udzielone upoważnienie nie przenosi kompetencji do wydawania decyzji w sprawach dodatku mieszkaniowego, to tym bardziej nie będzie skuteczne przeniesienie zadań z tego zakresu na ośrodek pomocy społecznej (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. IV SA/Po 882/10). O niedopuszczalności przekazania spraw dodatków mieszkaniowych do właściwości ośrodka pomocy społecznej wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 29 marca 1997 r. (SA/Ka 2816/05, niepubl.) oraz z dnia 27 czerwca 2002 r. (II SA/Lu 429/02, niepubl.), uznając takie działania za pozbawione podstawy prawnej. W aktualnym stanie prawnym nadal nie istnieje podstawa do obciążania ośrodków pomocy społecznej zadaniami związanymi z wypłatą dodatków mieszkaniowych.

[Tom.]

Również ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228, ze zm.) nie zastrzega do właściwości ośrodka pomocy społecznej żadnych zadań.

Zgodnie z art. 8b ustawy, organ właściwy dłużnika może upoważnić w formie pisemnej swojego zastępcę, pracownika urzędu albo kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, a także inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych, prowadzenia postępowania i wydawania w tych sprawach decyzji.

Organem właściwym wierzyciela jest, zgodnie z art. 2 pkt 10 ustawy, wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej.

Organem właściwym dłużnika, stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika alimentacyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, iż upoważnieniem, jakie może zostać wydane na gruncie tej ustawy w stosunku do kierownika ośrodka pomocy społecznej, jest upoważnienie udzielone przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania odpowiednio osoby uprawnionej lub dłużnika alimentacyjnego. Zatem przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów określają organ właściwy do przeprowadzania postępowania w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego - jest nim organ wykonawczy gminy.

Tylko wójt (burmistrz, prezydent miasta) może, w myśl art. 12 ust. 2 lub art. 8b powołanej ustawy, upoważnić wskazane w tych przepisach osoby (w tym m. in. kierownika ośrodka pomocy społecznej) do realizowania zadań przewidzianych ustawą w zakresie precyzyjnie określonym w art. 12 ust. 2 i art. 8b ustawy, a zatem brak jest podstaw prawnych do decydowania przez radę jaki podmiot ma te zadania wykonywać. Wydanie przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego powyższych upoważnień nie powoduje, iż przekazane zadania stają się zadaniami ośrodka pomocy społecznej. A zatem brak jest podstaw prawnych aby określać, iż podstawą prawną działania ośrodka pomocy społecznej jest wskazana ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Na podstawie upoważnień z art. 12 ust. 2 i art. 8b ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów zadania, w zakresie właściwości organu właściwego wierzyciela lub dłużnika będzie realizował kierownik ośrodka pomocy społecznej (lub inna osoba na wniosek kierownika), nie zaś ośrodek pomocy społecznej.

Organ wykonawczy gminy będzie decydował o tym czy takiego upoważnienia udzieli kierownikowi ośrodka pomocy społecznej. Uprawnienie to zostało ujęte jako możliwość (facultas) dla organu wykonawczego, z którego może on skorzystać według swobodnego uznania. Udzielenie upoważnienia przez organ wykonawczy gminy wywoła taki skutek, że osoba upoważniona będzie mogła wykonywać określone czynności oraz wydawać decyzje w imieniu wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaś ten ostatni pozostaje w dalszym ciągu organem właściwym. A zatem bez względu na to, kto będzie podpisywał decyzje w zakresie upoważnienia wydanego przez Burmistrza Krasnobrodu, działać on będzie na jego rachunek i na jego odpowiedzialność. Ma to ten skutek, że Burmistrz jest związany decyzjami wydanymi z jego upoważnienia.

[Tom.]

Należy również wskazać, że ani ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (poza art. 12 ust. 2 i art. 8b), ani ustawa o samorządzie gminnym nie zawierają podstaw do przekazania spraw do ośrodka pomocy społecznej.

Stosownie do art. 39 ust 2 ustawy o samorządzie gminnym, wójt może upoważnić swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 1, w imieniu wójta. Z treści powyższego przepisu wynika, iż - po pierwsze - odnosi się on jedynie do spraw indywidualnych, rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych, po drugie - na jego podstawie wójt może przenieść swoje funkcje orzecznicze wyłącznie na pracowników urzędu gminy.

Podstawą prawną do przekazania do ośrodka pomocy społecznej kompetencji przypisanych organowi właściwemu dłużnika nie może być także art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym. Stosownie do brzmienia ww. przepisu rada gminy może upoważnić organ wykonawczy jednostki pomocniczej oraz organy jednostek i podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1, jedynie do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. Zlecenie to następuje w formie uchwały rady gminy, która stanowi źródło przekazania kompetencji do władczego działania. Upoważniony organ wydaje akty administracyjne we własnym imieniu, staje się organem właściwym rzeczowo, miejscowo i funkcjonalnie do załatwiania przekazanych mu spraw. Upoważnienie takie ma bowiem charakter przepisu kompetencyjnego przenoszącego generalnie uprawnienie do działania we własnym zakresie.

Przepis ten w analizowanej sprawie nie może mieć zastosowania.

Sprawy należące do kompetencji organu właściwego dłużnika, określone w ustawie o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, nie są sprawami indywidualnymi, rozstrzyganymi w drodze decyzji administracyjnej, z wyjątkiem zadania przewidzianego w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy (organ właściwy dłużnika może w drodze decyzji administracyjnej umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4).

Przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowią regulację szczególną (lex specialis) wobec art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym i tym samym wyłączają kompetencje rady gminy wynikające z art. 39 ust. 4 tej ustawy.

Ustawodawca precyzyjnie wskazał w cytowanych wyżej przepisach art. 8b oraz art. 12 ust. 2 ustawy zakres spraw, do których prowadzenia wójt gminy może upoważnić kierownika ośrodka pomocy społecznej. Kompetencje rady gminy w tym zakresie są wyłączone i wykluczają możliwość wprowadzania takich spraw w ramach zadań ośrodka pomocy społecznej.

[Tom.]

Ponadto w § 7 ust. 3 statutu Rada Miejska postanowiła, że: "Kierownik Ośrodka z upoważnienia Burmistrza wydaje decyzje administracyjne w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych, dodatków mieszkaniowych, potwierdzania prawa do świadczenia opieki zdrowotnej, ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej".

Należy stwierdzić, że ustawodawca przyznał Burmistrzowi możliwość upoważnienia do wydawania decyzji w części spraw wymienionych przez Radę, ale krąg osób, które zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w przepisach ustaw szczególnych, mogą zostać upoważnione do wydawania decyzji w imieniu Burmistrza jest szerszy niż to wynika z zakwestionowanego zapisu uchwały, za wyjątkiem spraw uregulowanych w art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.).

Zgodnie z art. 20 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) organ właściwy, czyli zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy wójt, burmistrz, prezydent miasta może upoważnić, w formie pisemnej swojego zastępcę, pracownika urzędu albo kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, a także inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy do prowadzenia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2, a także do wydawania w tych sprawach decyzji.

Zgodnie z art. 8b ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów organ właściwy dłużnik, czyli zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy wójt, burmistrz, prezydent miasta, może upoważnić w formie pisemnej swojego zastępcę, pracownika urzędu albo kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, a także inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy do prowadzenia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, a także do wydawania w tych sprawach decyzji.

Przepis art. 7 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U Nr 71, poz. 734 ze zm.) wskazuje, że dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Organ, o którym mowa w ust. 1, może upoważnić inną osobę do wydawania decyzji w sprawach dodatku mieszkaniowego.

Natomiast art. 178 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U z 2013 r. poz. 135) przewiduje, że wójt może upoważnić swojego zastępcę, pracownika urzędu albo kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, a także inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, do prowadzenia postępowań w sprawach z zakresu wspierania rodziny oraz wydawania w tych sprawach decyzji.

[Tom.]

Brzmienie cytowanych przepisów jest jednoznaczne, decyzje z upoważnienia burmistrza oprócz kierownika ośrodka pomocy społecznej mogą również wydawać inne osoby. Ustawodawca nie nakazuje burmistrzowi obligatoryjnie upoważniać inne osoby do wydawania w wyżej wymienionych sprawach decyzji administracyjnych. Burmistrz może wydawać tego rodzaju decyzje samodzielnie. To oznacza, że Rada zamieszczając w treści statutu ww. regulacje naruszyła w sposób istotny uprawnienia Burmistrza oraz działała bez upoważnienia ustawowego do stanowienia w tym zakresie.

Stosownie do art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Przepis ten wymaga od organów działania według prawa przedmiotowego obiektywnego, zaś przepisy o właściwości maja charakter ius cogens.

Jak podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w wyroku z dnia 3 marca 2009 r. (sygn. akt III SA/Lu 44/09), konsekwencją zasady właściwości jest domniemanie zakazu przenoszenia kompetencji między organami administracji publicznej, tj. organ właściwy do załatwienia sprawy nie może przenieść swoich uprawnień na rzecz innego organu, zaś inny organ nie może mu odebrać kompetencji wynikających z ustawy, chyba, że przepis szczególny tak stanowi.

[Gość]

Tom czy burmistrz może tylko wydać upoważnienie do prowadzenia postępowania ( pracownikowi 500 i kierownikowi ) ale bez podpisywania decyzji on sam będzie podpisywał. Zarządzeniem wskazał nasz ops jak realizatora zadania. Coś mi tu namieszał ze nie wiem o co mu chodzi czy tak moze być .

[Iks]

Nie powinien niczego wskazywać zarządzeniem, poza tym co do upoważnień w sumie miał prawo dać tylko do prowadzenia postępowania z wyłączeniem wydania decyzji (podpisania).

[heiland]

Tylko jaki może być zamysł tego? Po co?

[ewalu]

nudzi się w pracy ? ....