Napisano: 29 maja 2024, 7:56
PYTANIE
Wojewoda w ramach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego przyznał świadczenie pielęgnacyjne na nowych zasadach, od dnia 1 stycznia 2024 r. osobie, która pracuje za granicą i tam podlega ubezpieczeniu społecznemu.
Czy OPS opłaca za tę osobę składkę na ubezpieczenie społeczne?
ODPOWIEDŹ
W mojej ocenie, w poruszonym przypadku, organ powinien odprowadzić składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe z tytułu pobieranego świadczenia pielęgnacyjnego do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przez okres niezbędny do uzyskania okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) odpowiednio 20-letniego przez kobietę i 25-letniego przez mężczyznę, lub do momentu utraty prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Argumentacja w uzasadnieniu.
Uzasadnienie
Ustawa z 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych - dalej u.ś.r., określa warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń.
W dotychczasowo obowiązującym stanie prawnym (do 31.12.2023 r.) świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli opiekun nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w celu sprawowania osobistej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny legitymującym się odpowiednim orzeczeniem.
Ustawa z 7.07.2023 r. o świadczeniu wspierającym wprowadza od 01.01.2024 r. nowe regulacje, a w szczególności w zakresie świadczenia pielęgnacyjnego.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 u.ś.r. (obowiązujące brzmienie od 01.01.2024 r.) świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom,
3) opiekunowi faktycznemu dziecka,
4) rodzinie zastępczej, osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka, dyrektorowi placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektorowi regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej albo dyrektorowi interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego
- jeżeli sprawują opiekę nad osobą w wieku do ukończenia 18. roku życia legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Celem zmian w ustawie o świadczeniach rodzinnych jest umożliwienie podejmowania aktywności zawodowej przez opiekunów osób niepełnosprawnych uprawnionych do otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego. Jak wskazano powyżej, ustawodawca od 01.01.2024 r. nie determinuje już osób ubiegających się o świadczenie opiekuńcze do rezygnacji lub dalszego niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
Autor pytania wskazuje na wątpliwości związane z obowiązkiem odprowadzania składek emerytalno-rentowych, za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne. Z informacji jakie posiadamy, wnioskodawca pracuje za granicą i tam podlega ubezpieczaniu społecznemu. Należy dodatkowo potwierdzić, że osoba ta nie jest zatrudniona u polskiego pracodawcy, który oddelegował i wysłał podwładnego do pracy w innym kraju, i nadal zgłasza go do ubezpieczeń w ZUS. W tym miejscu warto zaznaczyć, że praca za granicą wiąże się z opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne na rzecz tylko jednego państwa, na terenie którego wykonywana jest praca. Taka zasada obowiązuje w Unii Europejskiej. Jednakże, nie mamy do czynienia z sytuacją aktywność zawodowej w co najmniej dwóch państwach, a świadczenie pielęgnacyjne nie jest równoznaczne z zatrudnieniem.