Trudne zachowanie/sprawy w ŚDS - Ośrodki Wsparcia

[~Mika]

Heyka,

chciałabym wiedzieć jak w równych ŚDS rozwiązuje się tak zwane sytuacje trudne.

Np. mam uczestnika, który siedział w więzieniu, chory psychicznie, kiedyś uzależniony od lekarstw. Jest wybuchowy, na razie nie wykazał się agresją fizyczną., a wybuchy były chwilowe. Ostatnio jednak pod czas wybuchu nakrzyczał na terapeutę, przeklinał, wyzywał innych uczestników od \"ograniczonych de...\", a na sam koniec po prostu wyszedł z ośrodka i poszedł do domu (około 5km) próbowałyśmy go zatrzymać, nic, nie jest osoba ubezwłasnowolnioną, mieszka sam.

Co robicie w takiej bądź podobnych sytuacjach? Jakie konsekwencje takiego zachowania?

Pozdrawiam

[~Jagoda]

trudno coś poradzić, może
rozmowa z psychologiem o jego zachowaniu w ośrodku, przestrzeganiu norm społecznych (nie obrażamy innych itp)
można uwzględnić potrzebę zmiany leków,

u nas uczestnik ostał wydalony z ośrodka - rodzina odmówiła leczenia psychiatrycznego syna, a zagrażał sobie i innym
( przynosił z domu ostre przedmioty - nóż i groził innym, prowokował bójki, rzucał się na meble - szklane witryny aby je rozbić i sobie zrobić krzywdę )

[~Mika]

Dziękuje Jagodo za odpowiedź ) Tylko,że jedyne tabletki jakie teraz bierze to te przeciwbólowe (uległ wypadkowi) nic nie bierze i nic nie weźmie innego ze względu na byłe uzależnienie od lekarstw. Rozmowy z psychologiem nic nie dały, obraca wszystko w żart, obiecuje poprawę i próbuje skrócić dystans. Duży problem jest w tym,ze on ma się chyba za lepszego od pozostałych. A,co myślicie o zawieszeniu? Np na 3 dni, on lubi spędzać czas w ośrodku, gdyż w domu jest zupełnie sam.

[~kasiula]

U nas w porozumieniu z rodzicem zawieszamy agresywnego uczestnika i to przynosi dobre efekty 2 lub 3 dni na przemyślenia!

[~emilka]

Mika

Zrobić diagnozę chłopakowi- w tym pod kątem środowiska domowego ( wiem , piszesz że jest sam), dołóżcie starań aby dotrzeć ( choć mniej więcej) do przyczyn takiego zachowania.
Rozmowy indywidualne z psychologiem nic nie dadzą- tego się nie załatwia drogą ani : dyscyplinującą, ani tłumaczenia- ani odwoływania do jego\" wartości i emocji:
Symulacje , scenki rodzajowe- w odniesieniu do zasad współżycia społecznego - te trzeba respektować i w taki sposób przypominać.
Frustracje, gniew, napięcie- od czegoś zależy- czyli : sytuacja, człowiek , przeszkoda- której nie może pokonać.
Jestem terapeutą- m.in trenerem w zakresie edukacji seksualnej osób niepełnosprawnych oraz w zakresie komunikacji z osobami chorymi psychicznie, stąd moja ocena.
Ja od razu diagnozowałabym sferę seksualną - bardzo często napięcia + obiekt + niskie poczucie wartości= wybuch agresji i złości. Weście to proszę pod uwagę. Choć mówię za mało wiecie o mężczyźnie.

Trening zastępowania agresji- rozładowania złości - wypada zaproponować na ten czas . Nie podzielam kar - typu -siedzisz w domu. Konsultacja psychiatryczna- czemu jej nie ma?

[~kasiula]

Nie można konsultować uczestnika psychiatrycznie jeżeli na to nie wyraża zgody - bo nikt nie ma takiej mocy!! Jeżeli wszystkie inne metody zawodzą to myślę że takie przesiedzenie w domu może pozytywnie wpłynąć na uspokojenie się danej osoby trzeba też pamiętać że chodzi również o bezpieczeństwo pozostałych uczestników!

[~emilka]

Rozumiem. Jeśli można wiedzieć- Kasiula- jakie metody masz na myśli? Czyli jakie metody z reguły stosujecie w pracy z trudnym zachowaniem uczestnika.? Jeśli to nie problem - napisz proszę.

p.s co do konsultacji psychiatrycznej ....(zdanie z wykrzyknikiem).
Jeśli byłaby sytuacja -że uczestnik zagraża życiu i zdrowiu własnemu bądź osób drugich ( piszesz , że powodem\" izolacji \"- jest potrzeba m.in.zapewnienia bezpieczeństwa pozostałym uczestnikom), stosujesz odpowiednio przepisy z U. o. z. p - ( leczenie przymusowe) lub procedury na miejscu - wzywasz pogotowie - izba przyjęć- oni przejmują sprawy dalej. To tak na marginesie.

[~kasiula]

U nas do metod które stosujemy należą : zajęcia indywidualne z psychologiem, częste rozmowy z Zespołem mające na celu zrozumienie lub wyodrębnienie problemu, jeżeli jest taka możliwość to wyjazd do poradni i konsultacja lekarska w ostateczności ( nie nagminnie) 2 - 3 dniowy pobyt w domu.
Oczywiście zdajemy sobie sprawę o możliwości leczenia przymusowego, tylko po pierwsze pogotowie nie będzie reagować jeżeli są to sprawy jednorazowego uderzenia występujące np co parę dni, lub też jeżeli zachodzi taka sytuacja jak przymusowe leczenie i w końcu uczestnik faktycznie trafi do szpitala to jest również opcja że przy normalnym zachowaniu w szpitalu może wyjść na własne żądanie i sprawa zaczyna od nowa toczyć się w kółko w placówce....przynajmniej u nas była taka sytuacja.
Jeżeli uczestnik chce się konsultować z psychiatrą to całe szczęście ale jeżeli nie to jest naprawdę duży problem ( jeżeli oczywiście nie jest ubezwłasnowolniony)

[~emilka]

Rozumiem, aczkolwiek chodziło mi konkretne metody, działania stricte w pracy z trudnym zachowaniem.
Polecam
trening- zajęcia relaksacyjne , systematycznie obniżające napięcia i ułatwiające wchodzenie w interakcje społeczne
- budowanie pozytywnego obrazu samego siebie - treningi interpersonalne
-stymulacje i rozwój umiejętności społecznych- w oparciu o metody behawioralno- poznawcze : modelowanie
warunkowanie sprawcze- mimo wszystko- ustalenie systemu zasad i konsekwencji- ( myślę że u osób z wątkiem przestępczym , jak pisze Mika) szczególnie.
- treningi rozładowujące agresję ( tu i teraz)- wynikłe np. z sytuacji konfliktów rówieśniczych - u nas sprawdzały przefajnie.

[~kasiula]

No te konkretne metody przeprowadza nasza Pani Psycholog, być może nie wszystkie ale stara się
Fakt niestety jest jaki jest że nasz agresywny uczestnik co pewien czas i tak mimo wszystko wyżywa się na uczestnikach. Próbujemy staramy się jak moźemy ale i tak nie do końca można nad tym zapanować być może dłuższa praca przyniesie kiedyś rezultaty i efekty mamy taką nadzieję.