Orzeczenie zatem przez Trybunał Konstytucyjny o niezgodności z ustawą zasadniczą art. 17 ust. 1b u.ś.r. w określonym w nim zakresie w sytuacji, gdy w oparciu o przepis ten zapadły w sprawie decyzje administracyjne skutkuje koniecznością wyeliminowania tych rozstrzygnięć administracyjnych z obrotu prawnego. Zachodzi bowiem – jak to już wyżej wskazano - przesłanka wznowienia postępowania, o której mowa w art. 145a § 1 K.p.a., co stanowi z kolei podstawę uchylenia określoną w art. 145 § 1 pkt 1 lit. b P.p.s.a.
Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku K 38/13 jednoznacznie wskazał, że cytuję:
- orzekł o częściowej niekonstytucyjności wprowadzenia do ustawy
o świadczeniach rodzinnych kryterium wieku powstania niepełnosprawności, jako przesłanki uzależniającej uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego,
- wyrok nie oznacza usunięcia tego kryterium z ustawy,
- nie stanowi również podstawy do uchylenia decyzji, które już przyznały prawo do świadczenia pielęgnacyjnego,
- nie kreuje także nowego prawa do żądania świadczenia przez opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność ich podopiecznych powstała już po okresie dzieciństwa.
Czytały te barany z tego sądu ten wyrok, czy już nawet nie trzeba umiejętności czytania żeby zostać sędzią WSA