zasiłek stały a kończący się dodatek mieszkaniowy

[Ten z Łopieki]

Uważam, że jeżeli w naszej pracy napotykamy na sytuację problemową, to zamiast szukać karkołomnych interpretacji i bocznych furtek, „wchodzimy w sprawę Główną bramą” opatrzoną szyldem: „Cele i zasady pomocy społecznej”. Odnosząc się do tych „fundamentalnych prawd socjalnych” - pomoc społeczna jest ostatnim ogniwem zabezpieczenia społecznego i powinna zostać uruchomiona dopiero wtedy, gdy dana osoba wykorzysta wszystkie swoje własne zasoby, uprawnienia i możliwości oraz współpracuje i wykazuje aktywność w dążeniu do rozwiązywania swojej trudnej sytuacji życiowej (oczywiście mając na względzie możliwe dysfunkcje fizyczne i psychiczne danej osoby). Pomoc społeczna ma charakter subsydiarny, będąc jedynie uzupełnieniem innych przysługujących danej osobie świadczeń. W omawianym przypadku Pan prawdopodobnie nie posiada własnych zasobów ani uprawnień emerytalno – rentowych, ale mógł uzyskać dodatek mieszkaniowy, o który w pierwszej kolejności powinien się postarać. To jest oczywiście świadczenie niewystarczające, więc dopełnieniem tego jest zasiłek stały – nigdy na odwrót! Natomiast Pan wysunął roszczenie o wypłatę zasiłku stałego w pełnej wysokości, nie uwzględniając (pomijając zupełnie) swoich uprawnień do dodatku mieszkaniowego. Nawet jeżeli Pan zgłosiłby brak tego świadczenia albo organ dowiedział się o tym, że Pan wniosku o dodatek nie złożył, to ta wiedza powinna być przecież wykorzystana do zobligowania świadczeniobiorcy do uzyskania tego uprawnienia, a nie do zmiany wysokości zasiłku stałego, do której nie było tu wtedy podstaw! Dopiero gdyby świadczeniobiorca wykazał, że dodatek mieszkaniowy mu nie przysługuje, trzeba by było zwiększyć zasiłek stały do pełnej wysokości. Tutaj Pan po prostu nie wykazał wystarczającej aktywności i nie zadbał na czas o swoje uprawnienia, co zadziałało na jego niekorzyść. Poza tym Rolą organu pomocy społecznej nie jest zaspakajanie wszelkich możliwych potrzeb świadczeniobiorców ani śledzenie na bieżąco ich wszystkich innych spraw i postępowań. Trudno byłoby dopilnować i badać, czy dziesiątki lub setki osób pobierających zasiłki uzyskiwały wszelkie inne należne im uprawnienia! Stąd osoba pobierająca zasiłki ma w pierwszej kolejności zgłaszać każdą zmianę swojej sytuacji, a organ zobligowany jest do wywiadów aktualizacyjnych do stałych form pomocy, żeby wyłapać zmiany. Roszczenie świadczeniobiorcy uważam więc w tym przypadku za bezsasadne. Na koniec cytacik z najnowszego orzecznictwa:
„Wymaga też podkreślenia , że pomoc społeczna (...) ma charakter subsydiarny, zatem posiłkowy, uzupełniający jedynie, a więc nie zaspakajający całkowicie potrzeb jej beneficjentów, którzy powinni wykorzystywać własne środki i możliwości. (…) Należy jeszcze raz wyraźnie zaakcentować , że pomoc społeczna jest ostatnim ogniwem w systemie zabezpieczenia społecznego i ma charakter uzupełniający. Polityka udzielania pomocy przez państwo winna brać pod uwagę subsydiarny charakter pomocy w stosunku do aktywności samego zainteresowanego w staraniach o zabezpieczenie swoich potrzeb.” (Tak: Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16.04.2019 r., sygn.: IV SA/Wr 533/18).

[malinkka]

No i o to chodzi

[Joola]

DZIĘKUJĘ SERDECZNIE ZA ODPOWIEDŹ. Rozumiem, że to roszczenie jest bezzasadne i na podstawie art. 109 odmówię wyrównania zasiłku.