Klientowi skończyło się orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Złozył dokumenty do Świebodzina do orzecznictwa i czeka na decyzję. W międzyczasie dostarczył orzeczenie lekarza orzecznika z ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz decyzje o uzyskaniu 500+. Czy na podstawie decyzji lekarza orzecznika ZUS mogę przyznać zasiłek stały? Nie ma tam nic wspomniane o niezdolności do pracy.
Tak, na podstawie decyzji lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji możesz przyznać zasiłek stały. Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 z późn. zm.), zasiłek stały przysługuje:
1) pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
2) pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
W art. 6 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej mamy natomiast określoną całkowitą niezdolność do pracy, która oznacza całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I lub II grupy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
A więc w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2020 poz. 53 z późn. zm.) znajdujemy określenie osoby niezdolnej do pracy i kiedy orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.
Art. 12 ww. ustawy [Pojęcie osoby niezdolnej do pracy] ust. 1. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. 2. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Art. 13 [Orzekanie w sprawie niezdolności do pracy] ust. 5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.
Stąd mamy potwierdzenie w przepisach, że osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji jest równocześnie osobą całkowicie niezdolną do pracy i zasiłek stały takiej osobie przysługuje.
Ponadto również w art. 2.1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. 2019 poz. 1622) czytamy, że świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji, zwanym dalej „osobami uprawnionymi”.