Podczas wywiadu ustalono, że dochód osoby w rodzinie nie przekracza 300% kryterium dochodowego za pobyt w ŚDS w związku z tym nie ustalono odpłatności. Następnie wpłynął wywiad na którym ustalono że dochód wzrósł i przekracza 300 % ale kwota zmiany dochodu nie przekroczyła 10% czy należy ustalić odpłatność?
Z przytoczonej sytuacji wynika, że rodzina dotychczas nie ponosiła odpłatności za świadczenie członka rodziny umieszczonego w tej placówce z uwagi na dochód niższy niż 300% kryterium dochodowego. Nastąpiło to obecnie, ale jednocześnie ów wzrost nie przekroczył 10% kryterium. Jednak art. 106 ust. 3b u.p.s. mówi o braku wpływu na odpłatności (i tym samym zmianę decyzji) jedynie wówczas, jeśli zmiana 10% nie dokonała się, ale w okresie ponoszenia odpłatności za świadczenie osoby lub rodziny. Jeśli rodzina dotychczas nie miała takiego obowiązku, nie podlegała temu przepisowi, natomiast z chwilą uzyskania nowego dochodu, przekraczającego 300% kryterium doch., już takiemu obowiązkowi podlega. Zatem decyzja wymaga zmiany. Należy jednak zwrócić uwagę na to, czy kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie będzie niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
"Należy jednak zwrócić uwagę na to, czy kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie będzie niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie." Nie do końca rozumiem to stwierdzenie. Co masz na myśli?
Jeśli nie płaciła wcześniej, a przekroczyła teraz kryterium to musi ponieść odpłatność od tego momentu i trzeba zmienić decyzję.
Też jestem ciekawy tego ostatniego zdania. Czemu i po co ma służyć, żeby odejmować odpłatność za ŚDS od dochodu i porównywać dochód ponownie do kryterium 1584 zł?
Nie jest to stwierdzenie, a przepis prawa. Spójrz na art. 61 ust. 2 pkt 2 lit. b. Obowiązek wnoszenia opłaty przez małżonka, zstępnych i wstępnych powstaje z chwilą przekroczenia przez nich ustawowego 300% kryterium na osobą samotnie gospodarującą lub na osobę w rodzinie. Jednocześnie odpłatność należy ustalić w takiej wysokości, aby po jej wniesieniu do dyspozycji osób zobowiązanych nie pozostało mniej jak 300% tego kryterium.
Przykład: osoba zobowiązana gospodaruje samotnie, a jej dochodem jest kwota 3.000 zł. Kryterium 300% dla tej osoby to kwota 2.103 zł. Zatem nie można zobowiązać jej do wnoszenia odpłatności w kwocie większej niż 897 zł, np. 900 zł, ponieważ do jej dyspozycji pozostałby 2.100 zł. Inaczej mówiąc, osobie tej nie może pozostać do dyspozycji mniej, jak 2.103 zł. Analogiczna sytuacja będzie wyglądać w przypadku osób w rodzinie. Tak stworzona norma na celu określenie dolnej granicy kwoty, po przekroczeniu której próba zobowiązania przez gminę takiej osoby do odpłatności będzie niezgodna z prawem. Odpłatność w wyższej kwocie może wynikać jedynie z dobrowolności tej osoby (co niekiedy się zdarza).
Tutaj jest mowa o ŚDS, gdzie zaledwie pobiera się 5 % (z przekroczonego dochodu) i kwota odpłatności nie może być wyższa niż średnia miesięczna kwota dotacji na jednego uczestnika. To inne jeszcze art. tutaj wchodzą w grę.