"Błąd pisarski rozumiany jest jako widoczne, niezamierzone i niewłaściwe użycie słowa lub określenia, zastosowanie niewłaściwej pisowni bądź też pominięcie wyrazu lub litery. Błąd rachunkowy odnosi się natomiast do wykonania nieprawidłowej operacji matematycznej lub mylnych obliczeń matematycznych. Omyłki to natomiast inne postacie wadliwości decyzji administracyjnej o podobnym charakterze do wymienionych błędów. Wszystkie te wady muszą mieć charakter techniczny i nieistotny, tj. nie mogą prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia lub znacząco modyfikować stan faktyczny ustalony w sprawie. Ponadto błędy pisarskie, rachunkowe i omyłki powinny być oczywiste, czyli łatwo dostrzegalne, niewymagające przeprowadzenia badań. Oczywistość danej nieprawidłowości wynika z jej natury lub z porównania wady z innymi okolicznościami, które nie budzą wątpliwości. Dopiero spełnienie tych wymogów otwiera drogę do sprostowania decyzji administracyjnej."- zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2017 r., II OSK 2530/16.
cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare
w żadnym wypadku.
Bogate orzecznictwo sądów administracyjnych pozwala na stwierdzenie, iż sprostowanie decyzji organów publicznych jest możliwe tylko wtedy, gdy dotknięte są wadami całkowicie nieistotnymi. Powyższe oznacza, że wady te nie mogą wpływać na część merytoryczną orzeczenia. Oczywiste omyłki w rozumieniu przepisu art. 113 §1 Kpa, polegają na tym, że w decyzji wyrażono coś, co widocznie jest niezgodne z myślą wyrażoną niedwuznacznie przez organ, a zostało wypowiedziane przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słowa (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2012 r., sygnatura akt II OSK 940/11).
Dodatkowo, oczywistość omyłki wynika z natury samego błędu lub z porównania treści rozstrzygnięcia z uzasadnieniem, treścią wniosku, innymi dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy albo z innymi czynnikami (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 września 2009 r., II OSK 1439/08). Oczywistość danej nieprawidłowości wynika z jej natury lub z porównania wady z innymi okolicznościami, które nie budzą wątpliwości. Postanowienie o sprostowaniu decyzji prowadzić więc ma do wyeliminowania najdrobniejszych błędów, które mogą być usunięte bez wpływu na treść rozstrzygnięcia.
Noo przeczytałam i wyłuskałam z tego:
np...."W orzecznictwie i doktrynie powszechnie przyjęty jest pogląd, że sprostowanie nie może prowadzić do merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia. Podkreśla się przy tym, że nie jest dopuszczalne sprostowanie decyzji, które prowadziłoby do ponownego rozstrzygnięcia sprawy, odmiennego od pierwotnego "
Czy błędny nr orzeczenia w uzasadnieniu spowoduje zmianę merytorycznego rozstrzygnięcia decyzji?
-NIE
Więc jest jak najbardziej poprawne.
A jakie to ma znaczenie ?
Całe życie mnie uchyli, że sentencja to rzecz najważniejsza w decyzji nietykalna - rozstrzygająca co do istoty sprawy natomiast uzasadnienie wyjaśnia to rozstrzygnięcie. Co więcej uzasadnienie jest czasami zbędne i można je pominąć.
Więc nie możesz poprawić błędu w części o mniejszej wadze a możesz w części najważniejszej?
"Całe życie mnie uchyli, że sentencja to rzecz najważniejsza w decyzji nietykalna - rozstrzygająca co do istoty sprawy natomiast uzasadnienie wyjaśnia to rozstrzygnięcie. Co więcej uzasadnienie jest czasami zbędne i można je pominąć.
Więc nie możesz poprawić błędu w części o mniejszej wadze a możesz w części najważniejszej?"
to cię źle uczyli. Właśnie dlatego uzasadnienia nie podlega sprostowaniu. Prostujesz to co jest istotne. Jeżeli z porównania uzasadnienia i sentencji wynika różnica to prostujesz sentencje. I jest to oczywiście logiczne, w sentencji masz błąd pisarski, matematyczny itp.
cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare