
Art. 134.
1. Wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli:
1) powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa;
Poddaję sięjak poczytacie ustawę ZUS to przy dodatku pielęgnacyjnym jest taki zapis w skrócie "Zakład wstrzymuje wypłatę dodatku pielęgnacyjnego: i jeden z pkt brzmi w przypadku utraty prawa do dodatku"
Najlepszy jest pkt 4Art. 134. [Wstrzymanie wypłaty świadczeń]
1. Wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli:
1) powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa;
2) osoba pobierająca świadczenia mimo pouczenia lub żądania organu rentowego nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń;
3) osoba uprawniona do świadczeń nie poddała się badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu, bez uzasadnionych przyczyn, mimo wezwania organu rentowego;
4) okaże się, że prawo do świadczeń nie istniało;
5) świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego.
NSA I OSK 2059/10Wstrzymanie wypłaty dodatku może nastąpić jedynie wtedy, gdy prawo do dodatku ustanie lub nie istniało.
Podstawę do wstrzymania dodatku pielęgnacyjnego może stanowić art. 134 ust. 1 pkt 1 u.e.r.f.u.s., który uprawnia do wstrzymania wypłaty świadczenia, gdy powstaną okoliczności uzasadniające ustanie tego prawa, bowiem zawieszenie wypłaty świadczenia nie może odnosić się do dodatku pielęgnacyjnego.
Na użytek ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, w wyżej opisanej sytuacji, stosując normę kolizyjną z art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, organy powinny ustalić, czy uprawnienie skarżącej do dodatku pielęgnacyjnego istnieje również obecnie. Zauważyć należy, że wstrzymanie wypłaty świadczenia następuje na podstawie decyzji (art. 134 ust. 2 pkt 2 u.e.r.FUZ), a decyzja ta powinna wskazywać przyczynę wstrzymania (art. 134 ust. 1 u.e.r.FUZ). Jeśli okazałoby się, że przyczyną wstrzymania wypłaty dodatku było ustanie do niego prawa (art. 134 ust. 1 pkt 1 u.e.r.FUZ) lub fakt, że prawo do dodatku w ogóle nie istniało (pkt 4) - trudno byłoby uznać, że skarżąca jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego, mimo wydania decyzji z 1994 r