Napisano: 03 cze 2018, 21:42
Szanowna Pani,
na wstepie wyjaśnię, że nie jestem pracownikiem pomocy społecznej, ani prawnikiem - ale jestem niejako po drugiej stronie: przypadek typu: wyrodny rodzic / przemoc / niealimentacja / rozwód ponad 40 lat temu - a teraz pomoc społeczna prowadzi postępowanie aby płacić za takiego osobnika.
Jeśli chodzi o kwestie orzecznictwa w sprawie zwolnień - to polecam post na dps-forum "wyrodny rodzic a opłata za dps".
UWAGA: odpowiedz jest długa - podzielę na dwie
Jeśli chodzi o Pani problem, to są - wedle mojej wiedzy - dwie linie orzecznicze:
1. Najpierw decyzja o odpłatności, ona się musi uprawomocnić - potem dopiero zwolnienie.
2. W jednej decyzji należy zarówno wyliczyć opłaty, jak i zwolnić.
Nie mam danych do linii 1 - ale na pewno takie orzeczenia są. Orzeczenie z linii 2 - wkleję na końcu postu.
Wydaje się więc, że są dwa sposoby interpretowanie tego przepisu. Tu jednak warto pamiętać o art 7a k.p.a. (obowiązuje od czerwca 2017), zgodnie z którym kiedy nie da się jednoznacznie rozstrzygnąć treści normy prawnej, trzeba wybrać interpretację korzystniejszą dla strony. Wydaje się więc, że art 7a kpa zdecydowanie skłania do wyboru drogi 2 (tak, jak chyba Pani planuje zrobić). Oprócz art 7a kpa można wskazać też inne, np art 8 kpa mówi o budowaniu zaufania etc. Jest też kwestia szybkości postępowania. A więc jest szereg bardzo poważnych argumentów na rzecz drugiej procedury.
W naszym wypadku odwołaliśmy się do SKO w Warszawie (ze względu na zignorowanie wniosku o zwolnienie) - i wygraliśmy (a było to jeszcze zanim obowiązywał art 7a kpa). SKO zaleciło, aby WCPR w JEDNEJ DECYZJI wyliczyło odpłatność i rozpatrzyło kwestię zwolnienia.
Ludzka życzliwość też nakazuje od razu to rozpatrzeć, bo zapewniam, że otrzymanie wyroku ekonomicznej śmierci na niewinną rodzinę (i całkowite zignorowanie wniosku o zwolnienie) jest porażającym doświadczeniem.
Poniżej wklejam orzeczenia - jest ich dużo. Niekiedy są to tylko odwołania do orzeczeń (one na ogół cytują tę głwną frazę). Jednak sporo orzeczeń po prostu bezpośrednio odnosi się do problemu i go rozstrzyga na korzyść obywatela (dalsza częśc w drugiej odpowiedzi)
1. Explicite kwestę „mechaniczności” decyzji podejmuje się w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu IV SA/Wr 562/08 z 21.05.2009: „Niezależnie do tego należy zwrócić uwagę na to, że sposób wyliczenia wysokości odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej, obciążającej osobę zobowiązaną w świetle ustawy do jej ponoszenia ustawy, nie może sprowadzać się wyłącznie do mechanicznej, matematycznej operacji rachunkowej, polegającej z jednej strony na ustaleniu wysokości dochodów członków rodziny osoby zobowiązanej do ponoszenia odpłatności, a z drugiej strony na ustaleniu wysokości przekroczenia przyjętego w ustawie kryterium dochodowego.”
2. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem I OSK 204/10 z dnia 9.06.2010 dokonał wykładni tego, czy kwestia wskazania osób zobowiązanych, ustalenia kwot opłaty oraz ew. zwolnienia, zgodnie z art. 64 u.p.s. może być rozstrzygnięta w jednej decyzji. Czytamy tam: „To w decyzji, o której mowa w art. 59 ust. 1, doznają konkretyzacji powołane przepisy ustawy poprzez: określenie kwoty opłaty za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, wskazanie osoby (osób) zobowiązanych do jej ponoszenia z kręgu podmiotów wymienionych w ww. przepisach, ustalenie przypadających na nich kwot opłaty oraz ew. zwolnienie, stosownie do art. 64, w całości lub w części z ustalonej opłaty. ”