ELmer Proszę Pomóż - Świadczenia rodzinne

[ewalu]

ale mamy art. 23 ust. 2

[de Charette]

https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6FE343BF4F
W tym miejscu zaznaczyć należy, że organ właściwy wydał już decyzję merytoryczną i rozstrzygnął o prawie skarżącego do zasiłku pielęgnacyjnego, a z chwilą zmiany wyłącznie płatnika zadań zleconych a nie prawa do przedmiotowego świadczenia, brak było podstaw do zastosowania w sprawie art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych upoważnia do zmiany lub uchylenia bez zgody strony decyzji ostatecznej, na mocy której strona nabyła prawo do świadczeń rodzinnych, jeżeli uległa zmianie sytuacja rodzinna lub dochodowa rodziny mająca wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych, członek rodziny nabył prawo do świadczeń rodzinnych w innym państwie w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego albo osoba nienależnie pobrała świadczenie rodzinne. Analizując ten przepis nie sposób uznać, że uległa zmianie sytuacja skarżącego mająca wpływ na jego prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, która warunkowałaby zastosowanie tego przepisu w jego sprawie.
Uwagę Sądu zwraca kwestia, że zmiany miejsca zamieszkania osoby uprawnionej wpływającej na właściwość organu, nie można w drodze wykładni rozszerzającej objąć również pojęciem "zmiany sytuacji rodzinnej". Tym bardziej, że w tym zakresie na żadnym etapie postępowania związanego z przyznaniem i wypłatą świadczenia opiekuńczego w postaci zasiłku pielęgnacyjnego, skarżący nie był pouczony o obowiązku informowania o zmianie miejsca zamieszkania, mimo, że o wszelkich istotnych dla jego statusu zobowiązaniach takie pouczenia były praktykowane. Zwłaszcza w zakresie treści art. 16, art. 25 ust. 1, art. 30 i art. 32 ustawy o świadczeniach rodzinnych, co wynika z pouczenia znajdującego się w końcowej części decyzji organu pierwszej instancji z dnia [...] (akta administracyjne-bez numeru) oraz z części drugiej wniosku z dnia [...] (akta administracyjne k-6).
Tymczasem organy zarówno pierwszej, jak i drugiej instancji przy braku należytego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy w sposób nieuprawniony skorzystały z unormowania wskazanego w art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych mimo, iż nie wystąpiła żadna wymieniona w tym przepisie przesłanka, naruszając tym samym zasadę prawdy obiektywnej i zaufania do organów administracji oraz stałości decyzji administracyjnych, określonych w art. 7, art. 8 i art. 16 K.p.a.

Z dalszą treścią o przekazywaniu decyzji się nie zgadzam.
Kto chce może robić tak jak w tym wyroku.
Podstaw do uchylenia decyzji jednak nie ma - takich wyroków jest więcej

[ludek]

płacisz dalej.
A na jej prośbę wezwanie w celu sprecyzowania prośby i wyjaśnienie o co się może prosić oraz, że nie ma podstawy do przesłania akt

a jak nie prosi o uchylenie decyzji a prosi o przekazanie wniosku do wypłaty

Klient informuje, że się wyprowadził, Ty płacisz dalej mimo że nie jesteś organem właściwym. Jeśli w przyszłości zajdzie konieczność wezwania klienta albo powiadomienia, która gmina ma to zrobić i gdzie klient ma się zgłosić.