Część A kontraktu zawierasz, jeżeli chcesz rozwiązać jakiś problem w rodzinie, osoby, czyli podjęcie leczenia jak najbardziej.
Część B kontraktu zawieramy przy realizowaniu projektów dla osób bezrobotnych z odpowiednim profilem aktywności (o czym mówi ustawa o promocji zatrudnienia).
Cześć B oczywiście może być użyta w realizowaniu projektów (w połączeniu z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia) ale na bank możesz jej używać po prostu dla osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy (wg ustawy o promocji zatrudnienia) bez żadnych projektów np. jeśli chcesz aby dana osoba poszukiwała pracy lub wzięła udział w jakimś szkoleniu (nieprojektowym).
Powodem mojego pytania jest raczej - jak bardzo obligatoryjny jest zapis w cz. B że dotyczy osób w szczególnej sytuacji na rynku pracy - czy aby nie oznacza to że nie mogę użyć cz. A do leczenia odwykowego jeśli osoba jest w szczególnej sytuacji na rynku pracy? (bo dla nich są tylko cz. B?)