https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/948132759E
II SA/Łd 428/15 - Wyrok WSA w Łodzi
W motywach podjętych rozstrzygnięć próżno zaś poszukiwać jakiegokolwiek wyjaśnienia, dlaczego i na jakiej podstawie organy obu instancji przyjęły, że wnioskodawczyni w roku 2013 tytułem alimentów otrzymała kwotę 6000 zł. Co więcej, organy administracyjne nie poddały ocenie innych informacji wynikających
z zaświadczenia komornika, a podających wysokość zobowiązań dłużnika alimentacyjnego na dzień wystawienia zaświadczenia o bezskuteczności egzekucji względem wierzyciela alimentacyjnego (na dzień 8 stycznia 2015 r. kwota ta wynosiła 26.506,67 zł), co wydaje się potwierdzać tezę skarżącej o nie otrzymywaniu alimentów w roku 2013. Błędne jest wobec tego twierdzenie organu, że skarżąca nie udokumentowała w prawem przewidziany sposób bezskuteczności egzekucji,
a w rezultacie nieuzyskiwania alimentów.
Podkreślić wreszcie trzeba, że żaden przepis obowiązującego prawa nie wymaga od skarżącej obowiązku udowodnienia, że postępowanie egzekucyjne toczyło się od momentu uzyskania stosownego orzeczenia sądu przyznającego alimenty, czy tym bardziej w roku kalendarzowym, za który ustalany jest dochód uprawniający do przyznania świadczenia alimentacyjnego, a więc jak w realiach rozpoznawanej sprawy w okresie dwóch lat przed złożeniem wniosku. Tożsame stanowisko w tej kwestii zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w prawomocnym wyroku
z dnia 11 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Łd 1222/13 (dostępny na stronie internetowej pod adresem:
https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Reasumując, błędne obliczenie przez organy obu instancji dochodu wnioskodawczyni za rok 2013 i uchylenie się od zgodnej z zasadami logiki oceny materiału dowodowego skutkowało wadliwym zastosowaniem przepisów prawa materialnego i wydaniem decyzji o odmowie przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego.