Kobieta wyprowadziła się na teren innej gminy. Tamtejszy OPS wrócił się o refundacje świadczeń pobieranych przez Panią z uwagi, iż nie przebywa ona na ich terenie z zamiarem pobytu stałego oraz nie koncentruje ona tam swojej aktywności życiowej. Zgodziliśmy się na refundacje, gdyż takie informacje zawarte były zawarte w wywiadzie środowiskowym. Sytuacja taka trwa od 8 lat, kobieta nadal przebywa na terenie tamtej gminy, mieszka w tym samym mieszkaniu. Czy właściwym jest dalsze uznawanie się za gminę właściwą i refundować dalej świadczenia pobierane przez Panią pomimo, iż każdorazowo pracownik tamtejszego ops zawiera w wywiadzie środowiskowym zapisy jw. Czy można uznawać, że kobieta nie koncentruje tam aktywności życiowej, pozostaje bez zamiaru pobytu stałego jeśli przebywa tam od 8 lat? Proszę o podpowiedź co zrobilibyście w takiej sprawie?
Zgodnie z interpretacją sądów administracyjnych przy ustalaniu miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy należy posiłkować się treścią art. 25 KC, zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. W świetle tego przepisu o miejscu zamieszkania decydują dwa czynniki: zewnętrzny (fakt przebywania) i wewnętrzny (zamiar stałego pobytu). Wyrażenie zamiaru stałego pobytu nie wymaga złożenia oświadczenia woli (nie jest czynnością prawną). Wystarczy więc, że zamiar taki wynika z zachowania danej osoby, polegającego na ześrodkowaniu swojej aktywności życiowej w określonej miejscowości.”
W tym wypadku chyba można uznać, że miejscem zamieszkania jest gmina gdzie osoba przebywa, jednak nie widziałem dokumentacji, aby się do niej bezpośrednio odnieść.