stare z 500 znalazłem na szybko
Na podstawie art. 123 w związku z art. 58, art. 59, art. 126, art. 141 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego /t.j. Dz.U. z 2021 roku, poz. 735/, a także na podstawie upoważnienia Prezydenta Miasta........ do wydawania decyzji w sprawach o świadczenie wychowawcze po rozpoznaniu wniosku Pani A..........
Postanawiam
1. Odmawiam Pani przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2021/2022.
Uzasadnienie
W dniu 20.07.2021 roku Pani ............. wystąpiła do tut. Ośrodka z wnioskiem
o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2021/2022 na dzieci: M................ oraz zwróciła się Pani z prośbą o przywrócenie terminu złożenia wniosku
o świadczenie wychowawcze i przyznanie świadczenia wychowawczego na dzieci od miesiąca czerwca 2021 r. Jako uzasadnienie swojej prośby wskazała Pani, że wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2021/2022 wypełniła Pani w dniu 28.06.2021 r. oraz wysłała za pośrednictwem Poczty Polskiej. Nie dołączyła Pani żadnego dokumentu potwierdzającego nadanie przesyłki w placówce pocztowej.
W dniu 22.07.2021 roku do tut. Ośrodka wpłynął kolejny Pani wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2021/2022. Data wypełnienia wniosku to 28.06.2021 roku, jednakże na załączonej kopercie brak jest urzędowego poświadczenia nadania przesyłki (brak stempla pocztowego).
Ze względu na materialny, a nie procesowy charakter terminu określonego w art. 18 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci wniosek o przywrócenie terminu nie może zostać rozpatrzony pozytywnie. Terminy materialnoprawne nie podlegają bowiem instytucji przywrócenia określonej w art. 58 kpa. O dopuszczalności przywrócenia terminu wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 11 marca 2020 r. sygn.akt II SA/Po 1057/19 czy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z dnia 11 października 2019 r., sygn. akt.II SA/Gl 737/19. Terminy prawa materialnego nie podlegają modyfikacji przez organ, z tego względu niedopuszczalne jest ich przywrócenie. Wskazany w art. 18 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci początek przyznania świadczenia – od daty złożenia wniosku – nie jest terminem, który podlega przywróceniu. W razie jego niezachowania Strona nie może żądać przyznania świadczenia wstecz, powołując się na brak możliwości wcześniejszego złożenia wniosku.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o pomocy państwa o wychowywaniu dzieci, prawo do świadczenia wychowawczego ustalane jest na okres od 1 czerwca do 31 maja roku następnego. Prawo do świadczenia wychowawczego ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek
z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu, o którym mowa w ust. 1, nie wcześniej niż od dnia odpowiednio urodzenia się dziecka, objęcia dziecka opieką lub przysposobienia dziecka (art. 18 ust. 2). Zgodnie z art. 21 ust. 3 w/w ustawy, wnioski w sprawie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na kolejny okres są przyjmowane od dnia 1 kwietnia danego roku,
a w przypadku wniosków składanych drogą elektroniczną – od dnia 1 lutego danego roku.
