Napisano: 17 paź 2024, 14:44
Pytanie
W oparciu o aktualne przepisy dodatek mieszkaniowy nie przysługuje osobom przebywającym w Domu Pomocy Społecznej.
Czy w tożsamy sposób należy potraktować osoby przebywające w Zakładach Opieki Zdrowotnej?
ODPOWIEDŹ
W celu wyjaśnienia w polskim systemie prawnym od 1.07.2011 r. nie funkcjonują zakłady opieki zdrowotnej z wyjątkiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jako jednego z typów podmiotów leczniczych. Zdaniem autorki, pobyt w podmiocie leczniczym:
- nie jest tożsamy z pobytem w domu pomocy społecznej,
- nie stanowi przesłanki negatywnej wykluczającej prawo do dodatku mieszkaniowego.
UZASADNIENIE
Zasady i tryb przyznawania, ustalania wysokości i wypłacania dodatków mieszkaniowych oraz właściwość organów w tych sprawach regulują przepisy ustawy z 21.06.2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 ze zm.) - dalej u.d.m., (art. 1 u.d.m.).
Treść art. 2 ust. 3 u.d.m. stanowi, że dodatek mieszkaniowy nie przysługuje osobom przebywającym w:
1) domu pomocy społecznej,
2) młodzieżowym ośrodku wychowawczym,
3) schronisku dla nieletnich,
4) zakładzie poprawczym,
5) zakładzie karnym,
6) szkole, w tym w szkole wojskowej
- jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne całodobowe utrzymanie.
Zgodnie z literalnym brzmieniem przywołanego przepisu, prawo do dodatku mieszkaniowego jest wykluczone w przypadku umieszczenia w ściśle określonej przez ustawodawcę instytucji pod warunkiem, że instytucja ta zapewnia nieodpłatnie pełne całodobowe utrzymanie. Uzasadnienie do wprowadzenia przywołanej regulacji, opublikowane w druku sejmowym Sejmu RP IX kadencji nr 534 wskazuje, że cyt.: "jednoznaczne wskazanie na brak możliwości ubiegania się o przyznanie dodatku mieszkaniowego w stosunku do osób, które przebywają w instytucjach zapewniających im nieodpłatnie pełne całodobowe utrzymanie. Są to instytucje takie jak: domy pomocy społecznej, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, schroniska dla nieletnich, zakłady poprawcze, zakłady karne, szkoły (w tym szkoły wojskowe), jeżeli instytucje te zapewniają pełne całodobowe utrzymanie."
W polskim systemie prawnym w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z 15.04.2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2021 r. poz. 711) – dalej u.d.l., nie funkcjonują zakłady opieki zdrowotnej, z wyjątkiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jako jednego z typów podmiotów leczniczych wymienionego w art. 4 ust. 1 pkt 2 u.d.l. W art. 2 u.d.l. występują definicje m.in. zakładu leczniczego, szpitala jako określonych typów podmiotów leczniczych. Ponadto z art. 12 u.d.l. wynika, że stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne udziela się w zakładzie opiekuńczo-leczniczym; w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym; w zakładzie rehabilitacji leczniczej; w hospicjum. Wyżej wymienione podmioty, w których udzielane są świadczenia zdrowotne nie występują w zamkniętym katalogu instytucji zapewniających całodobowe nieodpłatne pełne utrzymanie zawartym w art. 2 ust. 3 u.d.m. Wobec powyższego, zdaniem autorki, pobyt w podmiocie leczniczym nie jest tożsamy z pobytem w domu pomocy społecznej i nie stanowi przesłanki negatywnej wykluczającej prawo do dodatku mieszkaniowego, jeżeli osoba ponosi koszty utrzymania w tym podmiocie. Pacjent w zależności od rodzaju podmiotu leczniczego, w którym przebywa ponosi koszty swojego utrzymania związane, np. z ponoszeniem opłat w wysokości 70% swojego dochodu w przypadku pobytu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, a w przypadku pobytu w szpitalu ze swojego dochodu dokonuje zakupu środków czystości, bielizny ręczników, dodatkowych posiłków itp.
Reasumując, zdaniem autorki, pobyt w podmiocie leczniczym nie jest tożsamy z pobytem w domu pomocy społecznej i nie stanowi przesłanki negatywnej wykluczającej prawo do dodatku mieszkaniowego.