Dlatego zdarzenie, o którym mowa w art. 16 ust. 7 u.ś.r., a więc przyznanie przez organ emerytalno-rentowy dodatku pielęgnacyjnego za ten sam okres, za który wypłacany był wcześniej przyznany zasiłek pielęgnacyjny, co do zasady nie mieści się w definicji legalnej "nienależnego świadczenia" przedstawionej w art. 30 ust. 2 u.ś.r.
Po piąte, a co wynika wprost z uzasadnienia projektu Rady Ministrów ustawy nowelizującej art. 16 u.ś.r., uzupełnienia tego przepisu dokonano na wzór obecnie funkcjonującego w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w celu uproszczenia procedury dochodzenia przez organ wypłacający dodatek pielęgnacyjny kwoty odpowiadającej nadpłaconemu zasiłkowi pielęgnacyjnemu (bez odsetek) w przypadku, gdy organ rentowy przyzna za ten sam okres dodatek pielęgnacyjny (por. druk nr 3584, Kadencja VII, sejm.gov.pl). Dotyczy więc sytuacji, gdy uprawniony wyłącznie do jednego z rodzajów świadczenia otrzymał je w podwójnej wysokości. Potrącenie ma na celu przywrócenie zgodnego z prawem stanu finansowego uprawnionego. Procedura ta nie ma zatem zastosowania do innych sytuacji, w których organ umocowany będzie do żądania zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego, a które odpowiadają definicji legalnej "nienależnego świadczenia" przedstawionej w art. 30 ust. 2 u.ś.r.
Z przepisu tego nie wynika bowiem, jak przyjęto w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że kwota odpowiadającą wysokości wypłaconego zasiłku pielęgnacyjnego, o jaką organ emerytalno-rentowy pomniejsza świadczenie emerytalne (rentowe), stanowi świadczenie nienależnie pobrane.
Sformułowanie "Przekazanie kwoty odpowiadającej wysokości zasiłku pielęgnacyjnego (...), uznaje się za zwrot świadczeń nienależnie pobranych" odnosi się do czynności dokonywanej przez organ emerytalno-rentowy, a nie do kwoty, która jest potrącana. Oznacza, że procedura zwrotu nieprawnie wypłaconego zasiłku pielęgnacyjnego odbywa się poza udziałem beneficjenta tego świadczenia i jak zasadnie podaje skarżące kasacyjnie SKO, kończy się z chwilą przekazania potrąconego z emerytury (renty) zasiłku pielęgnacyjnego na rachunek bankowy organu właściwego.
[b]Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego regulacja art. 16 ust. 7 u.ś.r. stanowi lex specialis w stosunku do art. 30 ust. 2 tej ustawy. Dotyczy jednego z rodzajów świadczeń rodzinnych, jakim jest zasiłek pielęgnacyjny i ściśle określonej sytuacji, w której świadczenie to nie jest należne beneficjentowi. Rozstrzyga też w sposób odmienny niż określa to art. 30 ust. 1 u.ś.r., sposób zwrotu tego świadczenia, co likwiduje kwestię jego "nienależności".[/b]
Ustawodawca nie pozostawił żadnej wątpliwości co do tego, że pomniejszenie świadczenia emerytalnego (rentowego) o kwotę nadpłaconego zasiłku pielęgnacyjnego następuje z mocy prawa i oddał tę kwestie do właściwości organów emerytalno-rentowych. Nie pozostawił tu żadnych uprawnień organowi właściwemu dla świadczeń rodzinnych, a w konsekwencji dla sądów administracyjnych.