art.17 ust 1b - utrata mocy w zakresie - Świadczenia rodzinne

[Zofia]

Zastanów się - robisz krecią przysługę nieświadomym pracownikom i "obdarowanym" ludziom - w przypadku stwierdzenia nieważności decyzji będą musieli zwracać te pieniądze z odsetkami. Łatwo ci mówić, bo twoja pisanina nie obciąża cię ani odpowiedzialnością, ani kosztami ewentualnej wpadki.

No i chyba tu jest pies pogrzebany - nikt nie chce brać odpowiedzialności za ewentualną konieczność zwrotu świadczenia.
Jeżeli OPS nie przyzna świadczenia, to się zawsze można odwołać, wtedy mądrzejsze głowy w SKO, albo nawet w WSA mogą przyznać i już. My biedne żuczki za mało zarabiamy, żeby brać odpowiedzialność za nienależnie wypłacone 1200 zł co miesiąc.

[ciekawy]

Art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi, iż świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:
1) nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub
2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia.

Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21-10-2014r. sygn. akt K 38/13, orzekł o niezgodności art. 17 ust. 1b u.ś.r. w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności z art. 32 ust. 1 Konstytucji.

Art. 87 ust. 1 mówi, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Organy władzy publicznej zgodnie z art. 7 Konstytucji działają na podstawie i w granicach prawa.

Art. 6 K.p.a. mówi wyraźnie, że organy administracji publicznej działają jedynie na mocy obowiązujących przepisów prawa.

Wyroki Trybunału Konstytucyjnego są wiążące, co do swojej sentencji.

Organ administracji publicznej obowiązkowo powinien wiedzieć, iż wyrok TK sygn. K 38/13 został ogłoszony w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 października 2014 r. pod poz. 1443 i z tym dniem orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego weszło w życie.

Po wyroku TK i jego wejściu w życie, organy administracji publicznej (MOPSy, OPSy GOPSy itp.) nie są uprawnione do wydawania decyzji w oparciu o art. 17 ust. 1b u.ś.r. w zakresie, który został uznany za niekonstytucyjny.

Organ administracji publicznej obowiązkowo powinien wiedzieć, iż na mocy wyroku TK, kryterium wieku powstania niepełnosprawności zostało wyłączone z zakresu normy prawnej wynikającej z art. 17 u.ś.r.

ja to wszystko wiem bo potrafię czytać, nie jestem prawnikiem, nie jestem pracownikiem organu administracji publicznej

p.s. Iks - ja chcę wiedzieć tylko w jakiej miejscowości pracujesz, ponieważ zamierzam uzyskać z Twojego urzędu informację publiczną
czego się obawiasz, przecież Ty jesteś pracownikiem urzędu, znasz przepisy prawa na podstawie których wydajesz ważne dla ludzi decyzje
proszę podaj miejscowość w której pracujesz
nie bądź rura i nie pękaj

[ciekawy]

to jest fragment mojej decyzji o odmowie przyznania mi świadczenia pielęgnacyjnego (opieka nad matką)
https://pixs.ru/showimage/fragmentde_207 ... 156264.jpg

czy wszystkie MOPSy otrzymały identyczne wytyczne z MPiPS, by na podstawie komunikatów nie przyznawać ŚP

po za tym, na jakiej podstawie MOPSy przypisują osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności do grupy osób niepełnosprawnych u których niepełnosprawność powstała po 18 lub 25 roku życia - skoro w decyzjach lekarzy orzeczników jest wyraźnie wskazane, że niepełnosprawność istnieje od = nie da się ustalić

[Iks]

Weź wyłącz na chwilę życzeniowe myślenie i jeszcze raz przeczytaj orzeczenie TK. Wtedy Ci się może rozjaśni. Wyrok TK nie zrównał praw opiekunów - na co wszyscy (tak, wszyscy) liczyliśmy. Tyle.

Trybunał Konstytucyjny orzekł o częściowej niekonstytucyjności wprowadzenia do ustawy o świadczeniach rodzinnych kryterium wieku powstania niepełnosprawności, jako przesłanki uzależniającej uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego. Wyrok Trybunału nie oznacza zatem usunięcia tego kryterium z ustawy. Nie stanowi również podstawy do uchylenia decyzji, które już przyznały prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Nie kreuje także nowego prawa do żądania świadczenia przez opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność ich podopiecznych powstała już po okresie dzieciństwa.

https://trybunal.gov.pl/rozprawy/komunik ... nacyjnego/

[Gość]

to jest fragment mojej decyzji o odmowie przyznania mi świadczenia pielęgnacyjnego (opieka nad matką)
https://pixs.ru/showimage/fragmentde_207 ... 156264.jpg

czy wszystkie MOPSy otrzymały identyczne wytyczne z MPiPS, by na podstawie komunikatów nie przyznawać ŚP

po za tym, na jakiej podstawie MOPSy przypisują osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności do grupy osób niepełnosprawnych u których niepełnosprawność powstała po 18 lub 25 roku życia - skoro w decyzjach lekarzy orzeczników jest wyraźnie wskazane, że niepełnosprawność istnieje od = nie da się ustalić

To sie odwołaj i zobaczysz co powie SKO

[Krzysztof]

i tak zrobię
i złożę dodatkowo skargę na wydawanie decyzji w trybie maksymalnie rozciągniętym w czasie i co nie pozostawia cienia wątpliwości wydawanie decyzji na podstawie przepisów, których w konkretnej sprawie nie powinni byli użyć.

Wy (pracownicy OPSów, MOPSów i innych) nie znacie przepisów (a powinniście je znać) na podstawie których wydajecie decyzje administracyjne
potraficie jedynie odraczać prawidłowe rozpatrzenie sprawy na długie miesiące poprzez długie procedowanie i wydawanie decyzji na podstawie kilku "dyżurnych przepisów" które Wam nic nie zrobią, a wnioskodawców doprowadzają do rozpaczy a na argumenty wskazujące, że nie przestrzegacie przepisów prawa potraficie tylko odpowiedzieć "niech Pan/Pani odwoła się do SKO"

p.s. Iks czekam abyś podał miejscowość w której urzędujesz (i nie odsyłaj mnie do SKO)

[kronos79]

ciekawy Krzysztofie,
to forum powstało jako platforma wymiany wiedzy i doświadczeń między pracownikami ośrodków pomocy społecznej, nie jako platforma dyskusji miedzy organem a petentem. Ujawnienie naszych danych skutkowałoby niestety barkiem możliwości swobodnej wypowiedzi, dlatego nie oczekuj ich ujawnienia.
Oczywiście nikt Ci nie broni tu pisać, ale z racji swojej roli i wynikającego z niej braku obiektywizmu możesz wprowadzać w błąd pracowników OPS. Dlatego proponuję Ci abyś w każdym poście zaznaczył, iż NIE jesteś pracownikiem organu administracji, albo uczyń to po prostu w profilu.
Co do meritum wypowiadałem się w tym wątku wcześniej. Teraz dołożę tylko kolejny kamyczek.

Wyżej wymienionym wyrokiem Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 17 ust. 1b, ale w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Zauważył jednak wyraźnie, że "skutkiem wejścia w życie niniejszego wyroku nie jest ani uchylenie art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ani uchylenie decyzji przyznających świadczenia, ani wykreowanie »prawa« do żądania świadczenia dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność podopiecznych nie powstała w okresie dzieciństwa. Trybunał Konstytucyjny orzekł ostatecznie o niekonstytucyjności jedynie części normy wynikającej z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Poprawienie stanu prawnego w tym zakresie należy wyłącznie do ustawodawcy, który – biorąc pod uwagę skutki społeczne rozstrzygnięć podejmowanych w badanej materii – powinien tego dokonać bez zbędnej zwłoki".

Wyrok ten zatem, choć orzekł o niekonstytucyjności art. 17 ust. 1b ustawy nie zmienił sytuacji prawnej skarżącego, musi on bowiem czekać na rozwiązania ustawowe. Niezawieszenie zatem przez Wojewódzki Sąd postępowania nie miało żadnego wpływu na wynik sprawy.

To fragment wyroku Naczelnego (!) Sadu Administracyjnego z lutego 2015r.
https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/74CE843E95
Mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdy mimo oczywistego Twoim zdaniem wyroku, jego autorzy czyli sędziowie TK, a także sędziowie NSA i urzędnicy kontrolującego nas MPiPS mówią jednym głosem: nie przyznawajcie SP, jeśli niepełnosprawność nie powstała w określonym okresie.
W tej sytuacji łatwo jest powoływać wyroki WSA, czy fragmenty z literatury, gdy nie ponosi się jakiejkolwiek odpowiedzialności za wydawane decyzje.
Dlatego, pomimo faktu, że uważam uzasadnienie wyroku za krzywdzące i rażąco niesprawiedliwe, nie będę namawiał innych organów do jego ignorowania. Jest kontrola instancyjna, przeważająca część wyroków WSA opowiada się za bezpośrednim stosowaniem sentencji wyroku,ignorując jego uzasadnienie, dlatego interes strony jest należycie chroniony.

[Zofia]

Trybunał stwierdził, że niekonstytucyjne jest różnicowanie sytuacji niepełnosprawnych osób dorosłych ze względu na datę powstania niepełnosprawności. Konstytucyjne jest różnicowanie sytuacji niepełnosprawnych dzieci i niepełnosprawnych dorosłych. Dlatego kryterium wieku nie zostało usunięte z ustawy o świadczeniach rodzinnych. W tę stronę szły zmiany - osoby dorosłe - bez względu na datę powstania niepełnosprawności - miały dostawać inne świadczenie niż dzieci. Do 18 roku życia ŚP, po 18. roku życia - inne świadczenie. Na razie zmian nie ma i czekamy.

[Krzysztof]

To fragment wyroku Naczelnego (!) Sadu Administracyjnego z lutego 2015r.
https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/74CE843E95
Mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdy mimo oczywistego Twoim zdaniem wyroku, jego autorzy czyli sędziowie TK, a także sędziowie NSA i urzędnicy kontrolującego nas MPiPS mówią jednym głosem: nie przyznawajcie SP, jeśli niepełnosprawność nie powstała w określonym okresie.
.

ten wyrok NSA nie dotyczył tych ustaleń, które przytoczyłeś
a dotyczył:
" Skarga kasacyjna oparta została o podstawie z art. 174 pkt 2 ustaw z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), a wyrokowi zarzucono naruszenie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie wniosku skarżącego o zawieszenie postępowania, pomimo że rozstrzygnięcie sprawy zależało od wyniku postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym. "
" Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna stawia zarzut naruszenia tylko jednego przepisu postępowania, tj. art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz.U. z 2012 r. poz. 270), dalej "p.p.s.a.". Stanowi on, że Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Ustawa zatem w przepisie tym nie nakazuje obligatoryjnego zawieszenia postępowania, jak to ma miejsce w przypadku zaistnienia sytuacji wskazanych w art. 124 § 1 p.p.s.a., ale pozostawia Sądowi ocenę co do zasadności zawieszenia postępowania. "
" Z przepisu tego, wskazującego podstawę skargi kasacyjnej, wynika, że zaskarżony wyrok może być uchylony, jeżeli naruszenie przepisów postępowania mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W sprawie jednak taka sytuacja nie miała miejsca. "
" Wyrok ten zatem, choć orzekł o niekonstytucyjności art. 17 ust. 1b ustawy nie zmienił sytuacji prawnej skarżącego ??? !!!, musi on bowiem czekać na rozwiązania ustawowe. Niezawieszenie zatem przez Wojewódzki Sąd postępowania nie miało żadnego wpływu na wynik sprawy. "

Skarżacy jest mężem i opiekunem osoby niepełnosprawnej u której niepełnosprawność powstała już po 18 roku życia, ale mąż czego NSA nie zaznaczyło posiada ustalone prawo do SZO i dodatkowo starał sie o ŚP
po za tym NSA wydał wyrok w sprawie w dniu 10-02-2015r. i prawdopodobnie mając już przygotowany konspekt do sprawy lub z innych powodów (jak organy administracji publicznej I i II stopnia) nie wziął pod uwagę ukazania się w Dz. U. z dnia 22 stycznia 2015r. Poz. 114, Obwieszczenia Marszałka Sejmu z dnia 13-01-2015r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach rodzinnychi.
Sądy zawsze procedują na aktualnych przepisach, a NSA powołał się w ww wyroku na Dz.U. 2013 poz 1456 art. 17
a wg mnie (UWAGA - nie jetem prawnikiem ani nie jestem pracownikiem organu administracji publicznej) powinien powołać się na Dz. U. 2015 poz 114 art 17

~kronos79 dzięki za komentarz

[ciekawy]

To fragment wyroku Naczelnego (!) Sadu Administracyjnego z lutego 2015r.
https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/74CE843E95
Mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdy mimo oczywistego Twoim zdaniem wyroku, jego autorzy czyli sędziowie TK, a także sędziowie NSA i urzędnicy kontrolującego nas MPiPS mówią jednym głosem: nie przyznawajcie SP, jeśli niepełnosprawność nie powstała w określonym okresie.
.

ten wyrok NSA nie dotyczył tych ustaleń, które przytoczyłeś
a dotyczył:
" Skarga kasacyjna oparta została o podstawie z art. 174 pkt 2 ustaw z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), a wyrokowi zarzucono naruszenie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie wniosku skarżącego o zawieszenie postępowania, pomimo że rozstrzygnięcie sprawy zależało od wyniku postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym. "
~kronos79 dzięki za komentarz

~kronos79 zerknij proszę na zacytowany przeze mnie fragment wyroku
III SA/Gd 705/15 - Wyrok WSA w Gdańsku
https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5ADE84505A
cytuję:
" uzasadniając stanowisko o braku wpływu orzeczenia TK na sytuację skarżącej, organ odwoławczy ograniczył się do powołania, bez głębszej refleksji, fragmentu uzasadnienia Trybunał oraz nawiązał do wyroku NSA z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I OSK 2926/14, w którego uzasadnieniu przyjęto, że "Trybunał Konstytucyjny orzekł wprawdzie o niekonstytucyjności art. 17 ust. 1b ustawy, nie zmienił jednak sytuacji prawnej skarżącego, musi on bowiem czekać na rozwiązania ustawowe". Odnosząc się do tego przedmiotowego poglądu, to nie może być ono miarodajne dla oceny skutków wyroku Trybunału. Po pierwsze, NSA nie uzasadnił szerzej swojego stanowiska, ograniczając się tylko do przywołania cyt. fragmentu uzasadnienia orzeczenia Trybunału. Po drugie, zostało ono wyrażone w sprawie, w której skarga kasacyjna opierała się tylko na jednym zarzucie, a mianowicie naruszenia przepisu postępowania art. 125 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co przekłada się bezpośrednio na zakres dokonanej oceny "
koniec cytatu

zachęcam wszystkich do przeczytania całości i przypomnę, że jest to jeden z wielu wyroków, które w ostatnim czasie uchyliły decyzje obu organów (odwoławczego i I instancji) o odmowie przyznania prawa do ŚP, z powodu łamania przepisów prawa przez organy administracji publicznej - no właśnie - czyli dokładniej, nieznajomości przepisów prawa i całkowitego braku umiejętności ich interpretacji przez ww organy