Odmowa rozłożenia na raty zadłużenia z tytułu wypłaconego FA

[Sylwia_ref]

Macie przypadki odmawaiania rat? Dłużnik proponuje tylko 500 zł a zadłuzenie ma takie że nie spłaci tego w ciągu 8-10 lat. Czy możemy rozłożyć na raty np po 1000? Moim zdaniem kase ma ale do teraz nic nie płacił, wiec jakby nie wykazuje tego że chce płacić. Mocno zależy mu na zawieszeniu egzekucji u komornika żeby nie płacić takich kosztów komorniczych.

[ewka78]

mam pytanie trochę inne, mam nadzieje że ktoś pomoże. Dłużnik odbywa kare pozbawienia wolności w zakładzie Karnym. Przesłał wniosek o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z FA ( ma bardzo duży dług). Jakie działania musimy podjąć? Proszę moze ktoś miał taką sytuację.

[Szarak]

Macie przypadki odmawaiania rat? Dłużnik proponuje tylko 500 zł a zadłuzenie ma takie że nie spłaci tego w ciągu 8-10 lat. Czy możemy rozłożyć na raty np po 1000? Moim zdaniem kase ma ale do teraz nic nie płacił, wiec jakby nie wykazuje tego że chce płacić. Mocno zależy mu na zawieszeniu egzekucji u komornika żeby nie płacić takich kosztów komorniczych.

wniosk-dluznika-o-rozlozenie-zadluzenia ... p207908929

[Szarak]

mam pytanie trochę inne, mam nadzieje że ktoś pomoże. Dłużnik odbywa kare pozbawienia wolności w zakładzie Karnym. Przesłał wniosek o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z FA ( ma bardzo duży dług). Jakie działania musimy podjąć? Proszę moze ktoś miał taką sytuację.

Ustalić jego sytuację dochodową, rodzinną i zdrowotną np. czy gość jest niepełnosprawny, chory, czy ma majątek, inne dzieci/żonę na utrzymaniu, czy starał się o aktywizację w zakładzie karnym, jeżeli nie to dlaczego a jak mu odmówiono to dlaczego, jak długo będzie odbywał karę. W zalezności od ustaleń a pewnie wszystko wyjedzie na nie to mu też odmówicie bo nie będzie w sytuacji nadzwyczajnej.

[Szarak]

W bogatym orzecznictwie sądowoadministracyjnym, dotyczącym możliwości umorzenia świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego wskazuje się na to, że zwrot należności jest zasadą, a instytucja umorzenia, rozłożenia na raty albo odroczenia terminu płatności jest odstępstwem, czy wyjątkiem od ogólnej zasady obowiązku zwrotu należności i może mieć miejsce w sytuacjach szczególnych, nadzwyczajnych.
Trzeba bowiem mieć na uwadze, że sam fakt wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby małoletniej nie zwalnia zobowiązanego z obowiązku alimentacji własnego dziecka. Każde natomiast umorzenie zadłużenia alimentacyjnego powoduje przerzucenie na wszystkich członków społeczeństwa kosztów utrzymania dzieci dłużników alimentacyjnych (por. wyrok NSA z 20 października 2022 r., sygn. akt I OSK 1851/20).
Okoliczności uzasadniające umorzenie należności z tytułu wypłaconych alimentów muszą mieć charakter wyjątkowy, powinny też być niezależne od dłużnika alimentacyjnego, a więc powinny być następstwem zdarzeń nagłych i nieprzewidywalnych, na powstanie których dłużnik nie miał wpływu, a trudności uniemożliwiające spłatę zadłużenia powinny mieć charakter trwały, bez szans na poprawę (por. wyrok WSA w Szczecinie z 16 lutego 2023 r., sygn. akt II SA/Sz 747/22). Dokonując wykładni art. 30 ust. 2 cyt. ustawy i tym samym sytuacji dochodowej i rodzinnej dłużnika, o której mowa w tym przepisie nie można pominąć, że przy ocenie tej sytuacji należy mieć na uwadze nie tylko aktualną sytuację dłużnika, lecz także należy ocenić, czy istnieją perspektywy poprawy jego sytuacji w przyszłości. Inne są bowiem możliwości spłaty zadłużenia przez osoby np. legitymujące się orzeczeniem o trwałej niezdolności do pracy, czy też będące w podeszłym wieku, a inne osoby młodej, nie legitymującej się takim orzeczeniem (por. wyrok NSA z 1 grudnia 2022 r., sygn. akt I OSK 1363/22). Wskazuje się, że - co do zasady - każdy dłużnik alimentacyjny, wobec którego egzekucja okazała się bezskuteczną, nie uzyskuje dochodów wystarczających na pokrycie zasądzonych przez sąd bądź ustalonych w ramach ugody alimentów. W tej sytuacji uzyskiwanie niskich dochodów bądź też nieuzyskiwanie dochodów nie jest okolicznością wyjątkową i szczególną na tle sytuacji innych dłużników alimentacyjnych (zob. w tej materii m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 14 lipca 2020 r.; sygn. akt I OSK 2861/19 oraz z dnia 15 maja 2018 r.; sygn. akt I OSK 2670/17; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl; por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. akt III SA/Gd 862/20; LEX nr 3156832). Kluczowe jest ustalenie czy ewentualne przeszkody w realizacji należności mają charakter trwały i nieodwracalny (Wyrok WSA w Krakowie z 22.11.2023 r., III SA/Kr 1184/23, LEX nr 3642509).

[Szarak]

Natomiast jak wskazano w wyroku WSA w Krakowie z dnia 23.09.2020 r., III SA/Kr 395/20 – „Instytucja rozłożenia na raty należności alimentacyjnych przewidziana została dla osób, dla których jednorazowe uiszczenie kwoty zadłużenia jest niemożliwe do wykonania z uwagi na brak ku temu środków i realnie osiągane niskie dochody, przy jednoczesnym znacznym obciążeniu budżetu domowego. Ma ona umożliwić dłużnikowi dobrowolne wykonanie ciążącego na nim obowiązku i pozwolić na uniknięcie sytuacji, gdy przymusowe egzekwowanie długu (co niewątpliwie rzutuje na jego powiększenie) prowadzić będzie do uczynienia z niego beneficjenta świadczeń z pomocy społecznej, jako osoby niezdolnej do samodzielnej ekonomicznej egzystencji, a w dalszej konsekwencji, uniemożliwi odzyskanie wypłaconych ze środków publicznych świadczeń".
Musi więc to być na tyle trudna sytuacja finansowa i rodzinna, by rozłożenie na raty stało się realną sposobnością do uiszczenia należności, tak by jednocześnie nie doprowadzić do pogłębienia się trudnego położenia tej rodziny lub osoby. Rozłożenie na raty będzie jednak stało w sprzeczności z dyspozycją ww. przepisu, gdy dłużnik nie znajduje się w trudnej sytuacji dochodowej i rodzinnej, a jego wniosek ma jedynie na celu uniknięcie prowadzonej egzekucji, choć np. jego sytuacja finansowa jest na tyle dobra, że pozwalałby spłacać zadłużenie w wyższej wysokości.
Jak wynika z poglądów judykatury: „Ustawodawca dopuścił możliwość zaniechania obciążania dłużnika alimentacyjnego obowiązkiem zwrotu w przypadkach uzasadnionych warunkami materialnymi i rodzinnymi osoby zobowiązanej. Ustawodawca używając zwrotu „może umorzyć” przesądził, że decyzja organu w tym zakresie ma charakter uznaniowy, co oznacza, że organ ma możliwość wyboru jednego spośród kilku wariantów rozstrzygnięć. O tym czy kwota zadłużenia powinna być np. umorzona w całości, w części, czy też nie, rozstrzyga organ, który wydał decyzję w ramach tzw. „uznania administracyjnego”. Organ ten ma możliwość, ale nie ma obowiązku umorzenia należności nawet w razie stwierdzenia, że zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji dochodowej i rodzinnej zobowiązanego” (Wyrok WSA w Warszawie z dnia 08.10.2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1087/12).
Ponadto w wyroku WSA w Krakowie z dnia 12.04.2023 r., sygn.. akt III SA/Kr 753/22, utrzymanym przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 30.08.2024 r., sygn. akt I OSK 2432/23, wskazano:
„Końcowo należy jeszcze zwrócić uwagę, że skarżący wniósł o udzielenie najdalej idącej ulgi polegającej na umorzeniu należności alimentacyjnych w całości. Nie skorzystał zatem w pierwszej kolejności z udzielenia innych ulg w spłacie swoich zobowiązań, o których stanowi art. 30 ust. 2 ustawy, w postaci rozłożenia na raty czy odroczenia terminu płatności zadłużenia. Zdaniem Sądu wymienione w art. 30 ust. 2 ustawy rodzaje ulg w spłacie należności alimentacyjnych powinny być stosowane w określonym porządku, a więc od środka wywołującego najmniejszy skutek aż po środek wywołujący skutek najbardziej definitywny. Dłużnik alimentacyjny powinien więc w pierwszej kolejności zwrócić się o odroczenie terminu spłaty występującego zadłużenia lub rozłożenia tej spłaty na raty, a dopiero w ostateczności uzasadnione jest wystąpienie o umorzenie powstałej należności (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 31 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 518/21, wyrok WSA w Opolu z 22 września 2022 r., sygn. akt II SA/Op 167/22)”.

[ewka78]

Dziękuje bardzo za odpowiedź.

[Sylwia_ref]

o super. W sumie to chyba dobre uzasadnienie naszej decyzji odmawiającej. Kierownik jest za odmową. Facet według oswiadczenia zarabia 3 tysiące (na czarno) wydatków ma 2 tysiące wiec no już nawet bez tej ugody na raty moze wpłacać a nie wpłaca. ewidentnie nie chce płacic przez komornika

Natomiast jak wskazano w wyroku WSA w Krakowie z dnia 23.09.2020 r., III SA/Kr 395/20 – „Instytucja rozłożenia na raty należności alimentacyjnych przewidziana została dla osób, dla których jednorazowe uiszczenie kwoty zadłużenia jest niemożliwe do wykonania z uwagi na brak ku temu środków i realnie osiągane niskie dochody, przy jednoczesnym znacznym obciążeniu budżetu domowego. Ma ona umożliwić dłużnikowi dobrowolne wykonanie ciążącego na nim obowiązku i pozwolić na uniknięcie sytuacji, gdy przymusowe egzekwowanie długu (co niewątpliwie rzutuje na jego powiększenie) prowadzić będzie do uczynienia z niego beneficjenta świadczeń z pomocy społecznej, jako osoby niezdolnej do samodzielnej ekonomicznej egzystencji, a w dalszej konsekwencji, uniemożliwi odzyskanie wypłaconych ze środków publicznych świadczeń".
Musi więc to być na tyle trudna sytuacja finansowa i rodzinna, by rozłożenie na raty stało się realną sposobnością do uiszczenia należności, tak by jednocześnie nie doprowadzić do pogłębienia się trudnego położenia tej rodziny lub osoby. Rozłożenie na raty będzie jednak stało w sprzeczności z dyspozycją ww. przepisu, gdy dłużnik nie znajduje się w trudnej sytuacji dochodowej i rodzinnej, a jego wniosek ma jedynie na celu uniknięcie prowadzonej egzekucji, choć np. jego sytuacja finansowa jest na tyle dobra, że pozwalałby spłacać zadłużenie w wyższej wysokości.
Jak wynika z poglądów judykatury: „Ustawodawca dopuścił możliwość zaniechania obciążania dłużnika alimentacyjnego obowiązkiem zwrotu w przypadkach uzasadnionych warunkami materialnymi i rodzinnymi osoby zobowiązanej. Ustawodawca używając zwrotu „może umorzyć” przesądził, że decyzja organu w tym zakresie ma charakter uznaniowy, co oznacza, że organ ma możliwość wyboru jednego spośród kilku wariantów rozstrzygnięć. O tym czy kwota zadłużenia powinna być np. umorzona w całości, w części, czy też nie, rozstrzyga organ, który wydał decyzję w ramach tzw. „uznania administracyjnego”. Organ ten ma możliwość, ale nie ma obowiązku umorzenia należności nawet w razie stwierdzenia, że zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji dochodowej i rodzinnej zobowiązanego” (Wyrok WSA w Warszawie z dnia 08.10.2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1087/12).
Ponadto w wyroku WSA w Krakowie z dnia 12.04.2023 r., sygn.. akt III SA/Kr 753/22, utrzymanym przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 30.08.2024 r., sygn. akt I OSK 2432/23, wskazano:
„Końcowo należy jeszcze zwrócić uwagę, że skarżący wniósł o udzielenie najdalej idącej ulgi polegającej na umorzeniu należności alimentacyjnych w całości. Nie skorzystał zatem w pierwszej kolejności z udzielenia innych ulg w spłacie swoich zobowiązań, o których stanowi art. 30 ust. 2 ustawy, w postaci rozłożenia na raty czy odroczenia terminu płatności zadłużenia. Zdaniem Sądu wymienione w art. 30 ust. 2 ustawy rodzaje ulg w spłacie należności alimentacyjnych powinny być stosowane w określonym porządku, a więc od środka wywołującego najmniejszy skutek aż po środek wywołujący skutek najbardziej definitywny. Dłużnik alimentacyjny powinien więc w pierwszej kolejności zwrócić się o odroczenie terminu spłaty występującego zadłużenia lub rozłożenia tej spłaty na raty, a dopiero w ostateczności uzasadnione jest wystąpienie o umorzenie powstałej należności (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 31 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 518/21, wyrok WSA w Opolu z 22 września 2022 r., sygn. akt II SA/Op 167/22)”.

[Szarak]

@Sylwia_ref raty niekoniecznie oznaczają zawieszenie egzekucji a możecie mu dać wyższe.

[Sylwia_ref]

on ewidentnie chce zawieszenia bo tak wpisał we wniosku o raty

@Sylwia_ref raty niekoniecznie oznaczają zawieszenie egzekucji a możecie mu dać wyższe.