odsetki jak liczyć - Księgowość

[BDMB]

Zanim ponownie tu wpadniesz to postaraj się podciągnąć się w czytaniu przepisów ze zrozumieniem.
Piszesz:
"Jeśli wczytałeś się w treść art 110 kc, to wyróżnia on "oznaczenie terminu" i "sposób jego obliczania". W przykładzie naliczania odsetek umownych podajesz tylko "termin oznaczony", Jeśli data ta wyznacza koniec terminu umownego, a umowa milczy o sposobie jego obliczania, to zastosowanie ma art 115 kc. "

Otóż celem obliczania terminów jest określenie daty kalendarzowej która jest ostatnim dniem terminu. Jeżeli data taka zostanie np. wskazana w umowie to nie ma już czego obliczać. Strony umawiając się na konkretną datę tak jak w przykładzie: 2016.07.31 zgadzają się z tym , że może to być dzień wolny.
----------
Art. 110 KC
Jeżeli ustawa, orzeczenie sądu lub, decyzja innego organu państwowego albo czynność prawna oznacza termin nie określając sposobu jego obliczania, stosuje się przepisy poniższe.
-------------------
Przepis ten dotyczy tylko przypadków gdy termin został oznaczony w sposób wymagający dokonania obliczeń w celu uzyskania konkretnej daty i równocześnie nie podano sposobu obliczania.
np. Termin zapłaty 14 dni od otrzymania faktury.
Termin ten został oznaczony tak, że dla tego by wskazać datę kalendarzową ostatniego dnia terminu, należy wykonać obliczenia.
Natomiast oznaczenie terminu przez wskazanie konkretnej daty: 2016.07.31 nie wymaga obliczeń.
-------------------------------------------------------------------------

Piszesz:
"Niestety mylisz się też w ocenie, co do zakresu stosowania przepisów KC tytułu V tj. sposobu obliczania terminów. Art 110-115 KC są podstawą dla wszystkich uregulowań obliczania terminów. Prawo nie dzieli sposobów obliczania terminów na cywilnoprawne i publicznoprawne "

Wkleiłeś bez zrozumienia.

Prawo administracyjne: KPA Rozdział 10. Terminy
Prawo podatkowe : Ordynacja podatkowa Rozdział 4. Terminy płatności

[alka1234]

no wreszcie ci ktoś BDMB utarł nosa

[ula_13]

No ja tylko zadałam krótkie pytanie i nie sądziłam że taka dysputa bedzie sie toczyła. To może poznam w końcu prawidłową odpowiedź?

[ganz egal]

Nie ma takiej opcji

Wpadłem ponownie nie tyle się podciągnąć się, ile dowiedzieć, jak to nasz BiBi dezawuuje zasady, którym rzekomo hołduje.
To spróbujmy raz jeszcze

Art. 115. Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy, termin upływa dnia następnego.

Wobec powyższej treści nie ma znaczenia, czy koniec terminu jest oznaczony datą. Jeżeli przypada na dzień ustawowo wolny, termin upływa dnia następnego.

Skoro z treści art. 110 kc wynika, że przepisy poniższe, zatem i art. 115 kc określa „sposób obliczania terminu” to pojęcie to nie oznacza wyłącznie obliczeń rachunkowych celem ustalenia daty kalendarzowej, gdyż w art. 115 kc w tym sensie nie ma czego obliczać (koniec terminu jest znany) , ale adaptację generalnych norm prawnych w sposobie ustalenia terminów.
Wobec dyspozytywnego charakteru art. 115 kc strony powinny treść czynności sformułować tak, by jednoznacznie z niej wynikała wola ustalenia odmiennego uregulowania niż kodeksowe. Samo wskazanie daty w umowie czyni zadość jedynie „oznaczeniu” końcowego terminu poprzez datę, nie zaś sposobu jego obliczania rozumianemu jw.
Należy też zauważyć, iż nawet w przypadku wyraźnego wskazania, że czynność ma być dokonana w dniu wolnym, może wystąpić niemożność świadczenia w umówionym terminie z uwagi na uwarunkowania gospodarcze i społeczne w świetle art. 387 § 1 kc lub art. 475 kc,

[ganz egal]

A odnośnie zakresu stosowania tytułu V KC mam dla ciebie BiBi lekturę na długie, ciemne i zimne wieczory.

III SA/Łd 711/07 - Wyrok WSA w Łodzi

Aktem prawnym który określa zasady obliczania terminów prawa materialnego jest ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 1 ustawy, kodeks reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi, a nie stosunki administracyjne. Nie ma jednak wątpliwości, że jego ogólne normy kształtują definicje podstawowych pojęć o charakterze generalnym. Wszędzie tam, gdzie w prawie materialnym administracyjnym pojawia się niedefiniowany odrębnie element o charakterze cywilnoprawnym, nadanie mu właściwego znaczenia bez sięgnięcia do ogólnych norm prawa cywilnego może okazać się niemożliwe. Okres zaś, przez który jedna strona zobowiązana jest świadczyć drugiej stronie określone kwoty pieniężne jest cywilnoprawnym elementem stosunku administracyjnego, związanym z realizacją uprawnień osoby bezrobotnej. O prawidłowości powyższego rozumowania przekonuje treść art. 110 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jeżeli ustawa, orzeczenie sądu lub decyzja innego organu państwowego albo czynność prawna oznacza termin nie określając sposobu jego obliczania, stosuje się przepisy tejże ustawy. Nie sposób jednak nie zauważyć, że przepisy kodeksu cywilnego o terminach mają charakter norm dyspozytywnych. Zgodnie z cytowanym przepisem art. 110 stosuje się je wtedy, kiedy ustawa, orzeczenie sądu, decyzja innego organu państwowego albo czynność prawna oznacza termin nie określając sposobu jego obliczania. Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ma zatem udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zasady obliczania okresu pobierania zasiłku zostały określone wystarczająco w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a także w decyzji o przyznaniu świadczenia. Tylko udzielenie odpowiedzi negatywnej pozwoli pomocniczo sięgnąć do przepisów prawa cywilnego. Sąd stanął na stanowisku, że przepisy powołanej wyżej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie regulują zasad obliczania wskazanego terminu, nie czyni tego także decyzja o przyznaniu zasiłku dla bezrobotnego. Określenie, iż prawo do zasiłku zostaje przyznane na okres 6 miesięcy, stanowi bowiem jedynie wskazanie długości okresu pobierania zasiłku, nie zawiera jednak informacji, co do sposobu liczenia tak podanego terminu.
Przepis art. 112 kodeksu cywilnego stanowi, że termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca. Należy zatem przyjąć, że okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych określony w art. 73 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, liczony w sposób ciągły, upływa z dniem, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca (art. 112 kodeksu cywilnego w związku z art. 110 zdanie pierwsze tejże ustawy).