https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A7E2921979 utrzymane przez NSA w czerwcu 2024 r. a sprawa dotyczy zwrotu ZP od 2014 r. do 2022 r.
Po czwarte, nowelizacja art. 16 u.s.r. odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy zasiłek pielęgnacyjny został pobrany jednocześnie z tożsamym, co do jego celu, świadczeniem (dodatkiem pielęgnacyjnym), a więc z naruszeniem zasady określonej w art. 16 ust. 6 u.s.r. Zdarzenie, o którym mowa w art. 16 ust. 7 u.s.r., a więc przyznanie przez organ emerytalno-rentowy dodatku pielęgnacyjnego za ten sam okres, za który wypłacany był zasiłek pielęgnacyjny, co do zasady nie mieści się w definicji legalnej "nienależnego świadczenia" przedstawionej w art. 30 ust. 2 u.s.r. Przepisy art. 16 ust. 7 i 8 u.s.r. zostały wprowadzone ustawą nowelizacyjną z dnia 24 lipca 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1302) i stosownie do jej art. 10 pkt 2 weszły w życie 4 marca 2016 r. Zauważyć należy, że w uzasadnieniu projektu tej ustawy wyraźnie wskazano, że wprowadzenie art. 16 ust. 7 i 8 u.s.r. miało na celu uproszczenie dochodzenia zwrotu należności wynikających z równoczesnego pobierania zasiłku i dodatku pielęgnacyjnego, spełniających podobny cel. Tak więc wyjęcie tego rodzaju sytuacji z reżimu ustalania i zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, a w konsekwencji i ulg w tym zakresie, było świadomym zabiegiem ustawodawczym, znajdującym racjonalne umotywowanie. Oczywisty jest bowiem brak uprawnień do równoczesnego pobierania obu tych świadczeń, a potrącenie nadpłaty z bieżących świadczeń emerytalno-rentowych następuje z zachowaniem kwot wolnych od potrąceń zgodnie z art. 140 i 141 ustawy o emeryturach, co wystarczająco chroni interesy osób pobierających te świadczenia.
Po piąte, a co wynika wprost z uzasadnienia projektu Rady Ministrów ustawy nowelizującej art. 16 u.s.r., uzupełnienia tego przepisu dokonano na wzór obecnie funkcjonującego w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w celu uproszczenia procedury dochodzenia przez organ wypłacający dodatek pielęgnacyjny kwoty odpowiadającej nadpłaconemu zasiłkowi pielęgnacyjnemu (bez odsetek) w przypadku, gdy organ rentowy przyzna za ten sam okres dodatek pielęgnacyjny (por. druk nr 3584, Kadencja VII, sejm.gov.pl). Dotyczy więc sytuacji, gdy uprawniony wyłącznie do jednego z rodzajów świadczenia otrzymał je w podwójnej wysokości. Potrącenie ma na celu przywrócenie zgodnego z prawem stanu finansowego uprawnionego. Procedura ta nie ma zatem zastosowania do innych sytuacji, w których organ umocowany będzie do żądania zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego, a które odpowiadają definicji legalnej "nienależnego świadczenia" przedstawionej w art. 30 ust. 2 u.s.r.
Zdaniem Sądu, zasadne jest stanowisko SKO, że regulacja art. 16 ust. 7 u.s.r. stanowi lex specialis w stosunku do art. 30 ust. 2 tej ustawy. Z uwagi na regulację szczególną dotyczącą łącznego pobierania zasiłku pielęgnacyjnego i dodatku pielęgnacyjnego przepisy art. 30 u.s.r. w ogóle nie mają zastosowania w sprawie. Art. 16 ust.7 u.s.r. rozstrzyga też w sposób odmienny niż określa to art. 30 ust. 1 u.s.r., sposób zwrotu tego świadczenia, co likwiduje kwestię jego "nienależności". Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że zarzuty skargi są chybione.