Czy w obliczu WOJNY wart się przejmować??? - Świadczenia rodzinne

[~Elmer]

gwoli ścisłości. Wyrywasz zdania z kontekstu. I to już nie tylko literalnego, ale również historycznego.
Poczytaj co pisali o Benito w tamtych czasach. jawił się nie tylko Dmowskiemu jako zbawca Włoch przed komunizmem.
Twoje cytaty są wielkim nadużyciem.

\"Gdyby Polska nie miałaby tylu Żydów, nigdy by nie było rozbiorów\"
R.D. 1934
To ocena pewnego zjawiska, z którą można się zgodzić lub nie zgodzić. Nie ma w niej nic zdrożnego. Faktem jest, że w wyniku nadania przywilejom przez szlachtę żydom nie powstała u nas klasa mieszczańska. Faktem jest, że żydzi w większości mieli obojętny (o ile nie wrogi) stosunek do Polski.


\"Hitlerowcy rozumieją, że chcąc zorganizować Niemcy na podstawach narodowych, muszą zniszczyć pozycję Żydów i ich wpływ na społeczeństwo niemieckie.\"
R.D. 1932
Dobrze, że podałeś datę tego zdania. Zauważ, że jest mowa o pozycji żydów a nie o fizycznej ich eksterminacji.

Naprawdę łatwo cytować kogoś (mając wiedzę o przyszłości, której dana osoba nie miała) i to w oderwaniu od kontekstu literalnego i historycznego. Może pogrzebiesz głębiej i poczytasz zdania innych współczesnych na temat Adolfa czy Benito. Z ww kresów. Nieładnie manipulujesz. W stylu niejakiego Kubusia W., który twierdził, że Dmowski w \"Myślach nowoczesnego Polaka\" hołubił Hitlera.

[~Elmer]

Małomiasteczkowy Żyd w Polsce popada w coraz większą nędzę…
Na to biadanie nie zwracano u nas uwagi. Mało kto prasę żydowską czyta, a jeżeli dochodziło ono czasami do uszu polskich, nie robiono sobie z niego wiele, uszy te bowiem nawykły do skarg żydowskich, przeważnie niesłusznych.
Tym razem wszakże skargi te mają aż nadto poważną podstawę. Szybkie ubożenie zawsze zresztą ubogiego małomiasteczkowego Żyda w Polsce jest niezbitym faktem.
R. Dmowski 1930

Polska beż Żydów, byłaby jak zupa bez pieprzu – bez smaku.
R. Dmowski

Manipulacje kolega uprawia

[~Elmer]

https://www.fronda.pl/a/narodowcy-ktorzy ... 18109.html

[kronos79]

\"Znacznie głębsze rozbicie inteligencji polskiej wynikło z tłumnego wtargnięcia w jej szeregi Żydów. Przeprowadzona w przeddzień powstania reforma Wielopolskiego zniosła prawne przegrody między nimi a społeczeństwem polskim. Rzucili się wtedy do szkół średnich i uniwersytetów. Wytworzyli liczną inteligencję, biorącą udział w życiu polskim, wnoszącą w nie swoje tendencje, narzucającą mu swe upodobania i swe nienawiści, a w wypadkach nawet, w których usiłowali być jak najwięcej Polakami, nie mogącą się pozbyć swej odrębnej psychiki, swych instynktów. Ta inteligencja, w miarę, jak liczba jej rosła, stawała się coraz słabiej polska, a coraz mocniej żydowską.\"

\"Mechaniczne takie wprowadzanie żywiołów rosyjskich do Polski nie ogranicza się do tego jednego środka. Nie przypominając już znanych od dawna praw nabywania ziemi na Litwie i Rusi, nie mówiąc o wprowadzeniu Rosjan na wszelkie rządowe lub zależne od rządu posady, dość zwrócić uwagę na owo niepomyślne osiedlanie kacapów w miejscowościach pod – fortecznych, na sprowadzanie robotników z całej Rosji do robót rządowych w Polsce, wreszcie na owo wydalanie Żydów z Moskwy z pozostawieniem im możności osiedlania się u nas, wskutek czego do Warszawy napłynęła olbrzymia masa zruszczonego żydostwa.\"

Dmowski na temat Żydów zdanie miał wyjątkowo niepochlebne, a ich możliwości asymilacyjne z Polakami uwazał za mocno ograniczone.
Manipulacją jest udawanie, ze jest inaczej poprzez porównanie Żydów do pieprzu w zupie.

Ale ok, każdy ma swoich bohaterów. Dmowski był Polsce potrzebny jako przeciwwaga dla Piłsudskiego i chwąła mu za to, ze Polski nie podpalił, gdy okzało się ze jego wizja Polski nie wygrała.

Martwi mnie jedynie że dziś do jego poglądów odwołują się czytający \"Szczerbca\" brunatni młodzieńcy spod znaku Stowarzyszenia 11 listopada, NOPu i im podobni.

[kronos79]

na portal pana T. nie wchodzę z zasady. Parę razy byłem, dalszego sensu nie widzę.

[kronos79]

ale jak lubisz ciekawostki

\" Koniec wojny 1914-18 roku przyniósł Żydom najświetniejszy bodaj triumf, jaki odnieśli kiedykolwiek w ciągu całych swoich dziejów. Lista ich zwycięstw jest bardzo długa...
Jeżeli na konferencji pokojowej, przygotowującej Traktat Wersalski, nie wszystko poszło po ich myśli, to nie tylko dlatego, że interesy i dążenia narodów w żad­nych warunkach nie mogą być całkowicie od nich uza­leżnione, ale także i to w znacznej mierze dlatego, że, zajęci sporami między sobą, byli z początku nieobecni w Paryżu i przysłali swój komitet wtedy, kiedy pewnym sprawom, a przede wszystkim sprawie polskiej, nadano już kierunek, w którym poszło ich rozstrzygnięcie. Wpływ ich na ostateczne decyzje w tych sprawach był niemały, ale nadanego kierunku już zmienić nie mogli. Musieli się pocieszać nadzieją, że w okresie powojennym nie­jedno da się odrobić.
To trzeba stwierdzić, że z chwilą, kiedy zaczęli działać na konferencji, wpływ ich był ogromny, większy bodaj, niż któregokolwiek z przedstawianych tam na­rodów.
Mieli oni w swych rękach głównych ludzi, decydu­jących o losach świata, a niektórych używali wprost jako swych agentów.\"
R.D. Kwestia Żydowska

[~Elmer]

\"Ale ok, każdy ma swoich bohaterów. Dmowski był Polsce potrzebny jako przeciwwaga dla Piłsudskiego i chwąła mu za to, ze Polski nie podpalił, gdy okzało się ze jego wizja Polski nie wygrała\".
Błąd. To Piłsudski podpalił (zamach majowy) gdy okazało się, że jego wizja nie wygrała. Dmowski nie zgodził się na dorzucenie do tego ognia.

\"Martwi mnie jedynie że dziś do jego poglądów odwołują się czytający \"Szczerbca\" brunatni młodzieńcy spod znaku Stowarzyszenia 11 listopada, NOPu i im podobni\".
Dmowski nie jest odpowiedzialny za to, kto obecnie uważa się za jego spadkobiercę. Na dodatek błędnie i nie mając kompletnie pojęcia o nim.

Możliwości asymilacyjne żydów są wyjątkowo małe. A wszędzie gdzie są powodują konflikty. To są fakty. Czy nam się podobają czy nie.
Jeżeli chodzi o asymilację żydów to poczytaj książki np. Singera. Pisze jak wyglądało życie żydów w Polsce. Państwo w państwie.

[kronos79]

\"Polska, która w latach przedwojennych, przeko­nawszy się aż nadto dobitnie o wrogim stanowisku Żydów względem jej dążeń narodowych i widząc całe niebezpieczeństwo, płynące z zażydzenia swych miast, zaczęła energiczniej organizować swój handel i popierać tę pracę bojkotem handlu żydowskiego — po odbudo­waniu państwa zatarła swe wrogie względem nich stanowisko, a w dalszym ciągu otrzymała rządy wyraźnie im przyjazne, popierające ich w życiu gospodarczym oraz otwierające im szeroko dostęp do armii i wszelkiej służ­by państwowej.\"

[kronos79]

I widzisz elmer. Parę godzin temu napisałem, że ta dyskusja nie ma sensu. Podtrzymuję
Teraz pora iść do domu, szafa z decyzjami zaczeka do jutra.
Pozdrawiam

[~Elmer]

co do twojego wpisu. Znowu fakty.

GW:
\"Lewis Namier, żydowski emigrant pochodzący z terenów Polski, wówczas urzędnik Foreign Office, czyli ministerstwa spraw zagranicznych, nie znosił Dmowskiego i prowadził nieustającą wojnę podjazdową z jego - jak się wyraził - szowinistycznym gangiem\".


Polityka i Społeczeństwo” 2/2005
Anna Parys:
\"Podczas pobytu w USA Dmowski spotkał się z wykrystalizowanymi
już żądaniami strony żydowskiej, która nie chciała z nich zrezygnować,
a co więcej – wykorzystała osobę Dmowskiego w swojej propagandzie
antypolskiej, wykazując, że nie jest on zainteresowany wspólnym
dialogiem. Postawa Żydów amerykańskich nie była więc zależna
od jego poczynań, a Dmowski zdawał sobie z tego sprawę, pisząc: „gdy
się zbliżał ku końcowi mój pobyt w Stanach Zjednoczonych, wiedziałem
w tym punkcie to samo, com wiedział, gdym do Ameryki jechał –
mianowicie, że podczas konferencji pokojowej najzażartszych wrogów
naszej sprawy będziemy mieli w Żydach”26.
Jeszcze przed otwarciem Konferencji Pokojowej (18 stycznia 1919 r.)
w Paryżu ruszyła na Zachodzie, przede wszystkim w USA, propaganda
żydowska przeciw Polsce. Liczono na pogrążenie sprawy polskiej
w oczach mocarstw i na poruszenie kwestii żydowskiej na konferencji27.
Żydzi świadomi byli swej siły. Jak pisze Ezra Mendelsohn: „dysponowali
zatem istotnymi możliwościami oddziaływania, jakich dotąd
nie znali i jakie miały się więcej nie pojawić”28. Mieli wpływ na rządy
w Stanach Zjednoczonych oraz Anglii.
...
Dmowski, zdając sobie
sprawę z tego niebezpieczeństwa, zlecił Stanisławowi Grabskiemu dojście
do porozumienia z polskimi Żydami. W zamian za ich poparcie dla
polskiego programu terytorialnego gwarantowano im likwidację antysemityzmu
w Polsce30. Do takiego porozumienia jednak nigdy nie doszło.
Zdaniem Antoniego Czubińskiego było to spowodowane wysuwaną
przez polskich syjonistów ideą budowy państwa Judeo-Polonia. Dla
Żydów koncepcja powstania ich własnego kraju w Palestynie była odległa,
dlatego na ziemiach polskich chcieli stworzyć dwunarodowe
państwo polsko-żydowskie, w którym obydwa narody byłyby równe.
W zamian za to chcieli poprzeć polskie postulaty terytorialne i doprowadzić
do ustanowienia jak najbardziej korzystnej dla Polski granicy
wschodniej. W przypadku braku zgody na taką koncepcję grożono
działaniami antypolskimi31.\"